Της Δήμητρας Καδδά
Κρίσιμες διαπραγματεύσεις αλλά και αποφάσεις για τις δόσεις και τα επόμενα βήματα της συμφωνίας με τους δανειστές πρέπει να ολοκληρωθούν μέσα στον Ιούλιο.
Προμηνύεται ένας καυτός μήνας για τα μεγάλα ανοιχτά ελληνικά ζητήματα της εκταμίευσης της δόσης του δανείου από τον ESM η οποία αναμένεται μεταξύ 6 και 10 Ιουλίου, αλλά και για την υπογραφή και έγκριση της νέας δανειακής σύμβασης και του μνημονίου με το ΔΝΤ.
Στο πεδίο των προαπαιτούμενων και των αποφάσεων που απομένουν ούτως ώστε να έρθει το επόμενο πακέτο υπό – δόσεων υπάρχουν δύο διαφορετικές προσπάθειες που βρίσκονται παράλληλα σε πλήρη εξέλιξη. Η πρώτη έχει σχέση με την ολοκλήρωση των 140 προαπαιτούμενων της δεύτερης αξιολόγησης και συνδέεται με δόσεις αξίας 6,9 δισ. ευρώ οι οποίες πρέπει να φτάσουν εγκαίρως για να καλύψουν τις ανάγκες αποπληρωμής των λήξεων της 20ης Ιουλίου.
Η δεύτερη έχει σχέση με τα 800 εκατομμύρια ευρώ που θα καταλήξουν σε πληρωμές οφειλών του Κράτους προς ιδιώτες και έχουν ως προαπαιτούμενο θετικά στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών που δείχνουν ότι είναι ομαλή η αποπληρωμή του 80% των 3,5 δισ. ευρώ που δόθηκαν το 2016 για το σκοπό αυτό από το δάνειο του ESM.
Το πακέτο των 7,7 δισ. ευρώ (6,9 δισ. ευρώ συν 800 εκατ. ευρώ) σχεδιάζεται να εγκριθεί οριστικά στις 6/7, οπότε συνεδριάζει ο ESM, ή εναλλακτικά στις 10/7, οπότε συνέρχεται εκ νέου τo Eurogroup.
Το νέο μνημόνιο MEFP
Το άλλο πεδίο είναι αυτό του νέου δανείου με το ΔΝΤ (3ο MEFP). Ουσιαστικά ολοκληρώνεται ένα ακόμη μνημόνιο που θα πρέπει να εφαρμόζει η κυβέρνηση για να δικαιούται τους επόμενους μήνες (αφού πρώτα ληφθούν οι αποφάσεις για διασαφήνιση των παρεμβάσεων στο χρέος) το δάνειο έως 2 δισ. δολαρίων από το ΔΝΤ.
Ολοκληρώνεται μέσα στις επόμενες μέρες το κείμενό του, ώστε υπογεγραμμένο από τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο και από τον κεντρικό Τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα να σταλεί στην Ουάσινγκτον με στόχο κατά τη συνεδρίαση του ΔΣ στις 27 Ιουλίου (αν δεν υπάρξει αναβολή) να εγκριθεί “επί της αρχής”.
Θα πρέπει να σταλεί με τη μορφή επιστολής προθέσεων (letter of intent) ως απάντηση προσχεδίου που είναι στα γραφεία της κυβέρνησης από την προηγούμενη εβδομάδα. Περιλαμβάνει μία σειρά από νέα προαπαιτούμενα τα οποία ήδη επιχειρεί να εκπληρώσει το κυβερνητικό επιτελείο, όπως παραδέχτηκε προ ημερών στέλεχος του οικονομικού επιτελείου στο περιθώριο συνεδρίου του Economist.
Tο ίδιο στέλεχος επανέλαβε ότι θα πρόκειται για μία επί της αρχής συμφωνία για ένα νέο δάνειο η οποία θα ενεργοποιηθεί μόνο όταν το ΔΝΤ θεωρήσει ότι υπάρχουν επαρκείς διευκρινίσεις για το θέμα τον μελλοντικών παρεμβάσεων στο χρέος.
Και σε αυτές τις παρεμβάσεις, όπως εκτίμησε, οι διευκρινίσεις δεν θα μπορούν να έρθουν για μήνες. Εκτίμησε ότι χρειάζεται ενδεχομένως ακόμη και τετράμηνο προκειμένου και να ολοκληρωθεί η διαδικασία δημιουργίας της νέας κυβέρνησης μετά τις γερμανικές εκλογές, ενώ ως άγνωστο Χ έθεσε και την δημιουργία ολλανδικής κυβέρνησης η οποία ακόμη επίσης δεν έχει οριστεί.
Σε κάθε περίπτωση η επόμενη κάθοδος των δανειστών στην Αθήνα προκειμένου να ξεκινήσει η νέα (τρίτη) αξιολόγηση αλλά και να αποφανθούν αν είναι ομαλή ροή αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Κράτους προς ιδιώτες (για να έρθει η δεύτερη υποδόση των 800 εκατ. ευρώ) θα ξεκινήσει σύμφωνα με πληροφορίες κατά το τέλος Σεπτεμβρίου.
Επισήμως τον Οκτώβριο πρέπει να ξεκινήσει αλλά και να ολοκληρωθεί η τρίτη αξιολόγηση και με βάση το χρονοδιάγραμμα που έχουν καταρτίσει θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης προβλέπονται τέσσερις τακτικές αξιολογήσεις έως τον Ιούλιο και εν συνεχεία η υπερ-αξιολόγηση του Αυγούστου.
Ωστόσο, αυτές οι αξιολογήσεις θα πρέπει να εναρμονιστούν χρονικά με αυτές που θα διεξάγει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κάτι που προς το παρόν προσκρούει στην απόφαση του Ταμείου για ενεργοποίηση του δανείου (σ.σ. δηλαδή στις αποφάσεις που θα πρέπει να ληφθούν αναφορικά με την διευκρίνιση του ζητήματος του χρέους).
Σενάριο δύο αξιολογήσεων
Έτσι, στα πηγαδάκια των Θεσμών αλλά και κυβερνητικών πηγών άρχισε να διαμορφώνεται ένα σενάριο 2 αξιολογήσεων μιας τακτικής αξιολόγηση (που θα γίνει με το ίδιο μοτίβο με αυτές του 2016 και το 2017), αλλά και της μεγάλης τελικής υπέρ – αξιολόγησης.
Άλλωστε, υπάρχουν και άλλα “αγκάθια”. Το Μνημόνιο με το ΔΝΤ που υφαίνεται, απαιτεί “προσαρμογή” στα δικά του “διαρθρωτικά ορόσημα”, όπως ονομάζονται τα προαπαιτούμενα στο “λεξικό” του Ταμείου. Η εφαρμογή έχει ξεκινήσει με απαιτήσεις για την Αρχή Εσόδων που έληξαν τον Ιούνιο, ενώ η ελληνική πλευρά παραδέχεται ότι δεν υπάρχει απόλυτη ταύτιση απαιτήσεων ΔΝΤ – κοινοτικού MoU.
H ECCL
Και παράλληλα δίνουν και παίρνουν τα σενάρια για την μετα-μνημονιακή εποπτεία με τον Πρωθυπουργό να ομιλεί για πλήρη έξοδο στις αγορές και τον Κεντρικό Τραπεζίτη να προειδοποιεί για τέταρτο Μμνημόνιο αν δεν ληφθούν γρήγορα οι αποφάσεις για το χρέος.
Υπάρχουν όμως και τα ενδιάμεσα σενάρια για την πιθανότητα η κυβέρνηση σε 13 μήνες από σήμερα να μην έχει καταφέρει να βγει στις αγορές πλήρως ή να μην έχει λάβει την πολυπόθητη οριστική λύση για βιώσιμο χρέος. Τότε, η πιο καλή εκδοχή για τον διάδοχο του Τρίτου Μνημονίου θα είναι η περίφημη “ECCL”.
Ο λόγος για την “αυστηρή” πιστοληπτική γραμμή που προβλέπει ο κανονισμός του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) για όσα κράτη αντιμετωπίζουν προβλήματα πρόσβασης στις αγορές ή κεφαλαιοποίησης του τραπεζικού τους συστήματος. Ουσιαστικά αναβιώνουν τα σενάρια του 2014.
Δηλαδή τα σενάρια των προληπτικών πιστοληπτικών γραμμών. Για την ακρίβεια, αναβιώνει το σενάριο μιας συγκεκριμένης (επί συνόλου δύο) γραμμής που θεωρείται η “κακή” και ουσιαστικά πρόκειται για ένα πιο “λάιτ” Μνημόνιο. Περιλαμβάνει ελέγχους ανά τρίμηνο και υποχρεωτική λήψη μέτρων (ακόμα και αν δεν πάρει ούτε ένα ευρώ από την εν λόγω γραμμή).
Ο κανονισμός του ESM προβλέπει δύο “γραμμές”, που έχουν διαρθρωθεί στο πρότυπο εργαλείων που έχει και το ΔΝΤ. Και οι δύο συνοδεύονται από κείμενο Μνημονίου, αλλά και από ελέγχους.
Ωστόσο, υπάρχουν πολύ κομβικές διαφορές. Στην “καλή” γραμμή η επιτροπεία ενεργοποιείται μόνο αν υπάρχει εκταμίευση δόσης (έπειτα από αίτημα του κράτους-μέλους), ενώ στην “κακή” η επιτροπεία ασκείται εξαρχής, ακόμα και αν δεν δοθεί καμία δόση.
capital.gr
