Ετερόκλητες δυνάμεις που διατρέχουν οριζόντια το πολιτικό σύστημα απελευθερώνουν οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος και ιδιαίτερα η συμφωνία για το ονοματολογικό με την ΠΓΔΜ. Ο πολιτικός χάρτης αναδιαμορφώνεται χωρίς να είναι απολύτως ορατή ακόμη η παγίωση αυτού του μετασχηματισμού. Η απουσία του Πάνου Καμμένου από τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου υπό τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, χθες, πυροδότησε εκ νέου τη συζήτηση για το ρευστό πολιτικό σκηνικό, που δεν λέει να καταλαγιάσει. Μέσα στο Σαββατοκύριακο νέα δεδομένα προέκυψαν από την απόφαση του Ποταμιού να αποχωρήσει από το ΚΙΝΑΛ, αλλά και από την τοποθέτηση του μικρού κυβερνητικού εταίρου, κ. Καμμένου, περί αποχώρησης από την κυβέρνηση όταν έρθει προς ψήφιση στη Βουλή η συμφωνία με τα Σκόπια. Στο σύνολό τους οι πολιτικές δυνάμεις επιχειρούν να «χαρτογραφήσουν» τις εξελίξεις έγκαιρα, προκειμένου να αντλήσουν τα μέγιστα οφέλη από αυτές.
Η πρώτη σοβαρή επίπτωση της συμφωνίας για το ονοματολογικό, η αποδυνάμωση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, ανάγκασε το Μέγαρο Μαξίμου να επαναξιολογήσει τα δεδομένα, όσον αφορά κινήσεις που θα μπορούσαν να αυξήσουν τις 152 έδρες της συγκυβέρνησης. Και αυτά τα δεδομένα τροποποιούνται πλέον, με την απόφαση του Ποταμιού να εγκαταλείψει τη συμπόρευση με το ΚΙΝΑΛ. Και τα δύο μεγάλα κόμματα, καθένα για τους δικούς του λόγους, δεν μπορεί να μην ενδιαφερθεί για την εφεξής πορεία του Ποταμιού. Και αυτό διότι εμφανίζονται να συγκλίνουν στην άποψη ότι το Ποτάμι δύσκολα θα καταφέρει να συνεχίσει την πορεία του ως αυτόνομος πολιτικός σχηματισμός και είτε θα κινηθεί σε τροχιά συμπόρευσης με κάποιο άλλο κόμμα είτε θα κυριαρχήσουν οι προσωπικές στρατηγικές στελεχών του που θα επιλέξουν μεμονωμένα να εγκαταλείψουν το πλοίο προκειμένου να αναζητήσουν άλλη κομματική στέγη.
Αν και ήδη από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ έχουν γίνει συζητήσεις για την πιθανότητα ενίσχυσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας με βουλευτές του Ποταμιού, η δήλωση του κ. Σπύρου Δανέλλη, του πιο ανοιχτά υποστηρικτικού προς την κυβέρνηση βουλευτή του Ποταμιού, ότι εάν φύγει από το κόμμα του θα παραδώσει την έδρα, έβαλαν φρένο στις συζητήσεις αυτές. Αλλωστε, δεν είναι λίγοι εκείνοι στον ΣΥΡΙΖΑ και στην κυβερνητική ηγεσία που εκτιμούν πως είναι πιο χρήσιμο στον ΣΥΡΙΖΑ ένα φιλικό προς την κυβέρνηση και τις επιλογές της Ποτάμι από την απλή προσχώρηση κάποιων στελεχών του. Και αυτό διότι δίνεται με αυτόν τον τρόπο η εικόνα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ερείσματα ισχυρά σε έναν πολιτικό σχηματισμό που κινείται κατεξοχήν στον χώρο του Κέντρου, χώρο που επίμονα διεκδικεί. Βεβαίως, εάν προκύψει και νέα ανεξαρτητοποίηση κυβερνητικού βουλευτή –στο Μαξίμου αναγνωρίζουν ότι ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα η πίεση που υφίστανται οι εκεί βουλευτές είναι πολύ έντονη– τότε ασφαλώς προκρίνεται η ανάγκη ενίσχυσης της πλειοψηφίας.
Εφόσον οι φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό του Ποταμιού επικρατήσουν, ενδιαφέρον για την προσέλκυση στελεχών του υπάρχει και από την πλευρά της Ν.Δ., ιδιαίτερα για τα στελέχη εκείνα που κινούνται με τις τοποθετήσεις τους σε έναν περισσότερο φιλελεύθερο προσανατολισμό. Η προσέλκυση αυτών των στελεχών θα ήταν μια έμπρακτη απάντηση στη σταθερή, πλέον, καταγγελία από κυβερνητικής πλευράς περί δεξιάς στροφής της Ν.Δ.
Στο ΚΙΝΑΛ, έπειτα από την προδιαγεγραμμένη εξέλιξη του «διαζυγίου» με το Ποτάμι, εστιάζουν στα θετικά ενός πιο ξεκάθαρου, αυτόνομου μηνύματος προς τους κεντρώους ψηφοφόρους, χωρίς αμφισημίες και ετεροπροσδιορισμούς.
Το τι μέλλει γενέσθαι με τους ΑΝΕΛ επίσης είναι ερώτημα που επηρεάζει τους σχεδιασμούς και τις επιλογές, Βεβαίως, εξακολουθεί να υφίσταται αμφισημία όσον αφορά τις προθέσεις του Πάνου Καμμένου, ωστόσο στο Μαξίμου διατηρούν την προσοχή τους στραμμένη στις κινήσεις του και εφόσον ενσκήψει κρίση διατηρούν ανοικτή την επιλογή ενσωμάτωσης βουλευτών των ΑΝΕΛ στον ΣΥΡΙΖΑ.
