Με πρωτοπόρα καταστήματα που ζήλευαν μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, τους καλύτερους dj’s, barmen, σερβιτόρους, επαγγελματίες του είδους και με επιχειρηματίες δυνατούς, η Ρόδος ξεχώρισε στα μονοπάτια της νύχτας τις χρυσές δεκαετίες του ’70, ’80 και ’90, μέχρι και τα πρώτα χρόνια μετά το 2000 και το millennium.
Ένα σμαραγδένιο νησί που είχε ζωή μέρα και νύχτα, ήταν δημοφιλές σε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη για την περίφημη νυχτερινή διασκέδασή του και όσοι πρόλαβαν να διασκεδάσουν εκείνα τα χρόνια, αναπολούν τις στιγμές στο πέρασμα του χρόνου. Με αμέτρητες επιλογές για το night life, από τις υπέροχες ντίσκο ανοικτές και κλειστές για κάθε γούστο, πολλά μπουζουξίδικα που λειτουργούσαν και καθημερινές, ρεμπετάδικα, μπαρ, live stages με ροκ, jazz κλπ. Με ατελείωτα πάρτι στις disco και ξέφρενη διασκέδαση μέχρι το πρωί (με εξαίρεση την περίοδο που έβαλε «φρένο» ο νόμος Παπαθεμελή).
Σήμερα έχουμε περάσει σε μία νέα εποχή, όπου κυριαρχούν τα μπαρ, μικρότερα club, αλλά με το ίδιο στυλ μουσικής και τα lounge bar restaurants.
Επιχειρηματίες της νυχτερινής διασκέδασης, αλλά και άνθρωποι που έχουν εργασθεί στη νύχτα της Ρόδου, μιλούν στη «δ», για το τότε και το σήμερα.
Γιάννης Κλούβας
Ο επιχειρηματίας Γιάννης Κλούβας, πρόεδρος του Σωματείου Εστιατόρων Ρόδου «Η Πρωτοπορία», με δεκαετίες στην «πλάτη» και αμέτρητα «βαρέα ένσημα» στο χώρο της νυχτερινής διασκέδασης, ίσως ο μακροβιότερος επιχειρηματίας στη Ρόδο με αδιάλειπτη παρουσία μέσα από τα καταστήματά του, Space, John Players Special, HI WAY, Le Palais, Blue Lagoon κ.α. αναπολεί τις «χρυσές» δεκαετίες στο νησί, όπου το συνώνυμο της νυχτερινής διασκέδασης ήταν η Ρόδος. Με πληθώρα μαγαζιών για κάθε γούστο, είδος μουσικής κλπ όπως περιγράφει στη «δ», μία Ρόδος που ξεχώριζε και γι’ αυτό υπήρχε κόσμος σε όλα τα μαγαζιά και με ουρές αναμονής από τους ντόπιους και τους τουρίστες.
Ο κ. Κλούβας αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «Τις δεκαετίες 1970-‘80-‘90 ο κόσμος έκανε προγραμματισμό πού θα διασκεδάσει κάθε βράδυ. Υπήρχαν πολλά μαγαζιά από μπουζούκια μέχρι ντίσκο και μεγάλες πίστες. Έβγαιναν σε μεγάλες παρέες, όχι ανά δύο ή μοναχικοί όπως σήμερα με ένα ποτήρι στο χέρι, που πολλές φορές είναι εκεί και δεν είναι εκεί, γιατί στο άλλο χέρι έχει το τηλέφωνο και είναι χωμένος στο Facebook ή στο Instagram. Εκείνες οι δεκαετίες είχαν μια οικονομική άνεση. Σήμερα ο κόσμος τρέχει με ταχύτητα φωτός και μόνο το Σαββατοκύριακο ίσως καταφέρει να βγει για ένα καφέ ή έναν μεζέ. Έχουν αλλάξει τα πάντα! Οι παραλίες πήραν το παιχνίδι πάνω τους, πολλές φορές παράνομα μετατρέπονται σε νυχτερινά κέντρα με την ανοχή των αρχών. Πού να σταθεί νυχτερινό κέντρο που πρέπει να έχει δικό του πάρκινγκ και αν δεν έχει πρέπει να ενοικιάσει; Μετά είναι και το άλλο, τα μπητσόμπαρα, οι ταβέρνες και τα παραδοσιακά καφενεία κ.α πληρώνουν 0,50 % δημοτικό φόρο (παρεπιδημούντων) ενώ το νυχτερινό κέντρο 5% από τις εισπράξεις του. Άλλαξαν όλα και επιστροφή δεν βλέπω, τυχεροί όσοι έζησαν εκείνα τα χρόνια τα ξέγνοιαστα, σήμερα όλα είναι δήθεν και πλαστικά!!».
Σάββας Γεράκης
Στη δεκαετία του ‘80 στην περιοχή του Μόντε Σμιθ γίνεται χαμός στις μεγάλες δισκοθήκες, κήπους. Aquarius, Mikes, Babylon, White horse κ.α. Ένας εξ αυτών, ο ιδιοκτήτης της Babylon Σάββας Γεράκης θυμάται χαρακτηριστικά. «Εκείνα τα χρόνια ήταν μοναδικά. Από πού να ξεκινήσεις, πού να καταλήξεις. Δεν ήταν απλά η χρυσή εποχή της Ρόδου αλλά και η βάση της σημερινής ανάπτυξης. Με πιο καθαρούς όρους, ως προς την επιχειρηματικότητα. Από τα ωραία της εποχής και τα περίφημα καμάκια της Ρόδου. Όλοι έκαναν «σκοπιά», λέει χαμογελώντας ο κ. Γεράκης. «Σε κάθε δισκοθήκη υπήρχαν καμάκια που συνέβαλαν, ώστε στο μαγαζί να έρχονται γυναικοπαρέες. Άρα και περισσότεροι πελάτες. H Babylon ήταν το δεύτεροό τους σπίτι. Να μην πω το πρώτο. Είχαμε και καμάκια με ειδικότητες, άλλος στις Σουηδέζες, στις Γερμανίδες, στις Φινλανδέζες και πάει λέγοντας. Καμάκι δεν «έτρωγε» γυναίκα άλλου καμακιού, ακόμη κι αν εκείνη τον προκαλούσε. Αυτό τηρούσαν τα καμάκια που δρούσαν στο babylon. Πανζουρλισμός στα μαγαζιά, από τις 10 μια τεράστια ουρά που έφτανε μέχρι το Liberty σχηματιζόταν στο πεζοδρόμιο της Βορείου Ηπείρου. Φοβεροί Djs, πολύ καλή μουσική και ωραίες παρέες. Πραγματικά όμορφα χρόνια. Δεν γίνεται να συγκρίνεις εκείνη την εποχή με το σήμερα, θα ήταν ιεροσυλία» τονίζει ο Σάββας Γεράκης.
Κώστας Καμπούρης
Ο Κώστας Καμπούρης, με πολύχρονη εμπειρία στη νυχτερινή ζωή, αλλά και στο χώρο της εστίασης, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις… θα τον βρεις από κάτω. Ο ίδιος τα προηγούμενα χρόνια και ως επιχειρηματίας λειτούργησε δικά του καταστήματα, αλλά και ως υπεύθυνος μέχρι σήμερα σε πάρα πολλές επιχειρήσεις, μπαρ, club, beach bar, bar restaurant κλπ. γνωρίζει τη νύχτα σαν «κάλπικη δεκάρα».
Όπως τονίζει στις δηλώσεις του: «Η κοσμοπολίτικη Ρόδος του χθες σε σύγκριση με τη μαζική Ρόδο του σήμερα. Ένας τίτλος ο οποίος επιγραμματικά περιγράφει την πραγματικότητα στην εξέλιξη της διασκέδασης στην νύχτα της Ρόδου από τη δεκαετία του ’80 έως και σήμερα. Είχα την τύχη να ζήσω τη Ρόδο την δεκαετία του ’80 διασκεδάζοντας στα τότε υπέροχα 5 καλοκαιρινά club που διέθετε μόνο η πόλη της Ρόδου μαζί με πάρα πολλά άλλα μικρά και μεγάλα κλειστά club και μπουζούκια. Ένας νυχτερινός περίπατος στους δρόμους και στα σοκάκια της πόλης σε έκανε να νιώθεις ότι ζεις σε έναν άλλο μαγικό τόπο, τόσο για την ιστορία του όσο και για τις σύγχρονες ιδέες που προέβαλε.
Άνθρωποι με φινέτσα, με πολιτισμό αλλά και κουλτούρα επέλεγαν να περάσουν τις διακοπές τους σ’ αυτό το μικρό αλλά ταυτόχρονα και τόσο μαγικό νησί που ήταν από τους κορυφαίους προορισμούς διασκέδασης σε όλη την Ελλάδα. Αυτό ολοφάνερα επικρατούσε, για το λόγο ότι, από όλα τα υπόλοιπα πολιτισμένα και εκσυγχρονισμένα μέρη της Ελλάδος αλλά ακόμη και του εξωτερικού, δεν είχε να ζηλέψει τίποτα, αντιθέτως ήταν πρωτοπόρος προορισμός, θέτοντας υψηλά τον πήχη και κάνοντας, τους σημερινούς κορυφαίους προορισμούς, να υιοθετούν και να μιμούνται τις ιδέες του. Δυστυχώς, όσο περνάνε τα χρόνια, φτάνοντας στο σήμερα και συγκρίνοντάς το με το παρελθόν, παρατηρούμε την ραγδαία αλλαγή στην ετικέτα του νησιού μας, αφού η Ρόδος πλέον δεν αποτελεί, για την ‘’ελίτ’’, έναν προορισμό για διακοπές και ποιοτική διασκέδαση, αλλά αποτελεί πια έναν ‘’εύκολο’’ προορισμό για διακοπές, που είναι στοχευμένος κυρίως από την μεγάλη βιομηχανία του μαζικού τουρισμού.
Η ανάγκη για την εξυπηρέτηση αυτού του τότε, νέου μοντέλου τουρισμού, επέβαλε την αναπροσαρμογή όλων των ειδών των επιχειρήσεων, μετριάζοντας την ποιότητα και παράλληλα αυξάνοντας την ποσότητα. Κάπως έτσι, από εκεί που για χρόνια προσέλκυε τους άνετους οικονομικά ταξιδιώτες, βρισκόμενη στο επίκεντρο της μόδας χάθηκε ο πολιτισμός της διασκέδασης αφού τα μεγάλα νυχτερινά κέντρα έπαψαν να υπάρχουν και ταυτόχρονα να διαφημίζουν την Ρόδο μας σε όλο τον πλανήτη. Ο ‘’μαζικός’’ τουρισμός λοιπόν κυριάρχησε, κάνοντας το νησί μας πλέον να μην έχει την θέση στον κοσμοπολίτικο χάρτη της χώρας».
Τάκης Χρυσοβέργης
Ο Τάκης Χρυσοβέργης, γνωστός ως «Θεός», ήταν ένας από τους κορυφαίους dj’s της Ρόδου.
«Δεν έχουμε και πολλά περιθώρια να κάνουμε συγκρίσεις. Από τα μισά και μετά της δεκαετίας του ’70 μέχρι και τη δεκαετία του ’90, το 1995, η Ρόδος έζησε τις χρυσές εποχές του night clubbing. Χρυσές εποχές που άφησαν και πολιτιστικά και κοινωνικά, αλλά και οικονομικά αποτυπώματα. Ήταν η εποχή της αθωότητας και της αγάπης. Ήταν η εποχή που βασίλευε σε όλο τον πλανήτη η disco, η Ρόδος ήταν πολύ μπροστά εκείνη την περίοδο και μουσικά, αλλά και σε ό,τι αφορά τις υποδομές και τους χώρους διασκέδασης, οι οποίοι ήταν αναρίθμητοι και σχεδόν γεμάτοι όλοι, γιατί πραγματικά το διαμάντι της πόλης μας είχε μία ιδιαίτερη αξία στο night life. Μεγάλα clubs, πολύ καλοί djs, εξαιρετική μουσική, από όλο τον πλανήτη, συνέθεταν ένα σκηνικό, το οποίο άφησε εποχή στις καρδιές όλων μας. Είναι πολύ δύσκολο να γίνουν συγκρίσεις με το σήμερα, μιας και έχουν αλλάξει σχεδόν όλα όσα αφορούν την καθημερινότητά μας, τον τρόπο ζωής μας κι έχουμε περιορισθεί σε μικρά πια και αδύναμα κλαμπ, τα οποία ουσιαστικά δεν έχουν και πολλά πράγματα να προσφέρουν. Κι αυτό καθρεφτίζεται και στην αποδοχή του κόσμου και στον τρόπο που διασκεδάζει σήμερα. Τότε ήταν το τρίπτυχο, χορεύω, ερωτεύομαι, περνάω καλά. Σήμερα όλα έχουν τυποποιηθεί και οι διαφορές είναι τεράστιες. Δεν υπάρχουν πια τόσα πολλά και τόσα μεγάλα, αλλά και τόσο επιτυχημένα night clubs που υπήρχαν σε ολόκληρο το νησί.
Η νεολαία μας σήμερα θεωρεί ότι ζει τη δική της εποχή και γω είμαι μαζί τους, όμως, είναι δύσκολο να γίνουν συγκρίσεις και συναισθηματικές και οικονομικές και κοινωνικές με την εποχή εκείνη. Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους όσοι έζησαν εκείνες της εποχής, που είχαν αλλάξει όλο το κοινωνικό status, τα παιδιά μας να ζήσουν τουλάχιστον εκείνη την αθωότητα και τη χαρά της διασκέδασης κι ελπίζω κάποια στιγμή η Ρόδος να ξανατραβήξει προς αυτό τον τρόπο της διασκέδασης» αναφέρει ο Τάκης Χρυσοβέργης.
Πέρρυς Βασιλάκης
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Πέρρυς Βασιλάκης, ο οποίος από πολύ νεαρή ηλικία δούλεψε ως dj σε πολύ γνωστά μαγαζιά της Ρόδου κι έχει φάει τη νύχτα με το «κουτάλι». Ένας από τους καλύτερους στο είδος του. Εργάσθηκε στις disco και τα club Poseidonia, Lazer, La scala, Loft, Buzios, Paschia, Must, Metal must, Sugar, Simposium, Privato, ενώ εργάσθηκε και 10 χρόνια στη Σκανδιναβία (Νορβηγία και Σουηδία) και σήμερα είναι ηχολήπτης.
Όπως εξηγεί στη «δ»: Από τη δεκαετία του ΄80 και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 ήταν η «χρυσή περίοδος» της Ρόδου στη νυχτερινή ζωή με τα καλύτερα και τα πιο πρωτοπόρα νυχτερινά club, μπαρ και καφετέριες, και μπουζούκια με ήχο και φωτισμό που υπήρχαν στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Χάρη σε πρωτοπόρους επιχειρηματίες στο clubbing – Γιάννης Κλούβας, Παντελής Καλημέρης, Πολ Παυλίδης, Λάκης Ραπτάκης, τα Αδέλφια Κωστάκη κλπ. και στα ‘90s Κώστας Καμπούρης. Ό,τι και να πούμε δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε τη μαγεία και τον ρομαντισμό αυτής της εποχής ξανά, γιατί πλέον δεν υπάρχουν επιχειρηματίες που μπορούν να φτιάξουν κάτι πρωτοποριακό και απλά προτιμούν την εύκολη λύση copy – paste λίγο από ένα μαγαζί και λίγο από άλλο, σημειώνει χαρακτηριστικά.
Νίκος Γιάννου
Ο Ροδίτης τραγουδιστής Νίκος Γιάννου, γνωστός και ως «αφρός», ο οποίος ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στα νυχτερινά κέντρα της Ρόδου πριν από 27 χρόνια, το 1997 και συνεχίζει με μεγάλη επιτυχία μέχρι σήμερα να διασκεδάζει το ροδιακό και όχι μόνο κοινό, είχε δηλώσει προσφάτως σε συνέντευξή του στη «δ» για το θέμα και αν η νύχτα σήμερα είναι σε καλύτερο ή σε χειρότερο επίπεδο από ό,τι ήταν παλιά, διότι όλοι μιλάνε για την εξαιρετική νυχτερινή ζωή που είχε η Ρόδος: «Θεωρώ ότι η νύχτα της Ρόδου δεν είναι όπως ήταν πριν, βασικά δεν έχει καμία σχέση με αυτό που βλέπετε σήμερα. Είναι σαν να βλέπετε το φάντασμα της νύχτας της Ρόδου! Όμως, εμείς πάλι δεν το βάζουμε κάτω και προσπαθούμε να κρατήσουμε ό,τι μπορούμε και με όποιο τρόπο μπορούμε, από την παλιά αίγλη της νυχτερινής διασκέδασης», ενώ σε άλλο σημείο επισήμανε: «Εμένα μου λείπει περισσότερο η νοοτροπία που είχαμε τότε, μου λείπουν αυτοί οι μάγκες με τις παραγγελίες που ήθελαν το τραγούδι τους και το πλήρωναν. Αυτοί που σέβονταν τον καλλιτέχνη πραγματικά. Τώρα με χαλάει που τραγουδάω και οι μισοί πελάτες με τραβάνε βίντεο με το κινητό τους. Χάνουμε την στιγμή, χάνουμε την πραγματική διασκέδαση και τραβάμε βίντεο για να το δούμε μετά στο σπίτι μας μόνοι μας ή να το ανεβάσουμε στα σόσιαλ να δείξουμε ότι ήμασταν στα μπουζούκια. Κάπου εκεί το χάνουμε νομίζω…».
Κώστας Τριπολίτης
Ο Κώστας Τριπολίτης, που εργάζεται πολλά χρόνια ως μετρ στο Καζίνο της Ρόδου και δούλεψε σε νυχτερινά μαγαζιά και την εστίαση τα προηγούμενα χρόνια, τονίζει τα εξής: «Νυχτερινή ζωή της Ρόδου τότε και τώρα»: Η Ρόδος είναι ένας από τους διασημότερους προορισμούς της Ελλάδας εδώ και πολλά χρόνια. Η ποικιλία χρωμάτων και αντιθέσεων που προσφέρει είναι αρκετή, ώστε να μαγέψει κάθε επισκέπτη. Η διασκέδαση του νησιού αποτελείται από πληθώρα μαγαζιών για όλα τα γούστα. Πρωταρχικό ρόλο έχουν τα νυχτερινά μαγαζιά (club) και στη συνέχεια ακολουθούν τα εστιατόρια και οι μουσικές σκηνές. Τα παλαιότερα χρόνια στο νησί επικρατούσαν ακούσματα ελληνικής μουσικής, αλλά και ντίσκο γεγονός που ανταποκρινόταν στα δεδομένα της εποχής. Τα μαγαζιά τα οποία προσέφεραν αυτού του είδους τη διασκέδαση, ήταν διασκορπισμένα σε όλη την έκταση του νησιού, ώστε να εξυπηρετούν τους ανθρώπους που διέμεναν σε όλες τις πλευρές. Οι αλλαγές, ωστόσο, της καθημερινότητας, καθώς και της αρεσκείας της νεολαίας έχει επιφέρει αλλαγές. Τη σημερινή εποχή στη νυκτερινή ζωή της Ρόδου επικρατούν κατά κύριο λόγο ακούσματα ξένης μουσικής η οποία προέρχεται από club τα οποία στην πλειοψηφία τους βρίσκονται στην Παλιά Πόλη. Αν κι έχουν αλλάξει πολλά στους τρόπους διασκέδασης η ανάγκη του κόσμου για έξοδο και διασκέδαση δεν έχει αλλάξει παρόλη τη παρέλευση του χρόνου, γεγονός που αποδεικνύει την αναγκαιότητά της.
