Ελεύθερος με τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, της εμφάνισής του μια φορά κάθε μήνα στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας του και της καταβολής χρηματικής εγγύησης ύψους 5.000 ευρώ, αφέθηκε χθες, μετά την απολογία του, με ομόφωνη απόφαση του Ανακριτή και της Εισαγγελέως Υπηρεσίας, ένας 47χρονος Ροδίτης, κατηγορούμενος για πλαστογραφία και για χρήση πλαστού από κοινού κατ’ επάγγελμα με όφελος που ξεπερνά τα 120.000 ευρώ, για απάτη από κοινού κατ’ επάγγελμα με όφελος που ξεπερνά τα 120.000 ευρώ, για παράβαση του νόμου περί σημάτων, για λαθρεμπορία με χρήση ιδιαιτέρων τεχνασμάτων απόκρυψης και για αποδοχή και διάθεση προϊόντων εγκλήματος.
Στην ίδια υπόθεση κατηγορούμενη είναι η 47χρονη σύζυγός του, ένας 40χρονος κάτοικος Αθηνών και ένας Τούρκος, αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Οι κατηγορούμενοι ενεπλάκησαν σε υπόθεση «μαμούθ» διακίνησης απομιμητικών προϊόντων.
Την 28η Ιουλίου 2017, το πρωί, κλιμάκιο υπαλλήλων του ΣΔΟΕ Αττικής με την συνδρομή τελωνειακών υπαλλήλων από την Ρόδο, μετέβη σε επιχείρηση – αποθήκη, λιανικού εμπορίου έτοιμων ενδυμάτων, στην οδό Γεωργίου Σεφέρη, στην «Μήδεια».
Παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής αρχής η αποθήκη ανοίχτηκε από κλειδαρά και ακολούθησε έρευνα κατά τη διάρκεια της οποίας εντοπίστηκε πλήθος ενδυμάτων και υποδημάτων, που έφεραν ομοιώματα σημάτων διαφόρων εταιρειών, ενώ διαπιστώθηκε ότι πέραν του συγκεκριμένου αρχικού χώρου, υπήρχαν και άλλες είσοδοι επιμελώς καλυμμένες, που οδηγούσαν σε άλλους αποθηκευτικούς χώρους – δωμάτια απομιμητικών προϊόντων.
Σε έναν από αυτούς βρέθηκαν 600 περίπου σήματα της εταιρείας “Michael Kors” ξεχωριστά, με προφανή σκοπό να τοποθετηθούν σε απομιμητικά προϊόντα, ενώ συνολικά κατασχέθηκαν 71.761 απομιμητικά είδη διαφόρων ειδών και επωνυμιών.
Οι επιθεωρητές αναζήτησαν τελωνειακά παραστατικά εισαγωγής εμπορευμάτων και καταβολής των φόρων και δασμών τους, ενώ κατάσχεσαν 6 τιμολόγια εισαγωγής τους από την Τουρκία.
Απολογούμενος ενώπιον του Ανακριτή Υπηρεσίας ο κατηγορούμενος τόνισε ότι η εμπορική δραστηριότητα με την οποία ασχολήθηκε, αφορούσε την χονδρική πώληση ετοίμων ενδυμάτων, τα οποία προμηθευόταν αποκλειστικά από ανώνυμη εταιρεία, που εδρεύει στο Μοσχάτο Αττικής, επί της οδού Θεσσαλονίκης.
Ισχυρίστηκε ότι ο τελευταίος παρελάμβανε τα ενδύματα από παραγωγούς που του τα έστελναν από την Τουρκία και ήταν εκείνος που διακανόνιζε όλες τις διαδικασίες εκτελωνισμού και διέλευσης των εμπορευμάτων από τα ελληνικά σύνορα.
Καθ’ όλη την διάρκεια της άσκησης εκ μέρους του της εμπορικής δραστηριότητας, τηρούσε, όπως τόνισε ο κατηγορούμενος, στο έπακρο την φορολογική νομοθεσία, αγοράζοντας το σύνολο των προϊόντων του με νόμιμα παραστατικά και φυσικά πωλώντας αυτά σε τοπικούς εμπόρους, ομοίως με νόμιμα παραστατικά.
Πρόσθεσε εξάλλου ότι τελούσε σε πλήρη γνώση ότι η εκ μέρους του άσκηση της εμπορίας με αυτό τον τρόπο παραβίαζε εν γένει το νόμο περί σημάτων και ειδικότερα υπέπιπτε στην πλημμεληματική παράβαση του άρθρου 156 ν. 4072/2012, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να στοιχειοθετήσει τη νομοτυπική υπόσταση των λοιπών αποδιδόμενων αδικημάτων και μάλιστα στον κακουργηματικό βαθμό που αυτά αναφέρονται.
Στις 28 Ιουλίου 2017 και ενώ η αποθήκη από την οποία εμπορευόταν τα απομιμητικά προϊόντα ήταν κλειστή, δέχθηκε τηλεφώνημα στο κινητό τηλέφωνο της συζύγου του από τον επικεφαλής του ελεγκτικού κλιμακίου. Στο εν λόγω τηλεφώνημα απάντησε ο ίδιος και αφού τον ενημέρωσε ότι ο ίδιος κατ’ ουσία είναι ο ιδιοκτήτης και διαχειριστής της επιχείρησης, του ανέφερε ότι γίνεται εκτεταμένος έλεγχος στην αποθήκη, για την αναζήτηση απομιμητικών προϊόντων. Όντας σίγουρος ότι το κατάστημά του είναι φορολογικά και δασμολογικά πλήρως ενήμερο, μετέβη, όπως είπε, αμέσως στην επιχείρηση και παραστάθηκε σε όλους τους ελέγχους, δηλώνοντας την ιδιότητά του ως υπευθύνου της επιχείρησης και συνεργαζόμενος πλήρως με τις αρχές.
Κατά τον έλεγχο παρέδωσε εξάλλου όλα τα τιμολόγια που του ζητήθηκαν και αναφέροντας όλα τα ονόματα των συνεργατών του.
Επεσήμανε εξαλλου ότι η λειτουργία της αποθήκης, περιοριζόταν αποκλειστικά και μόνο στην τροφοδοσία των τοπικών τουριστικών καταστημάτων του νησιού, με προϊόντα που έφεραν απομιμητικά σήματα με αποκλειστικό και μόνο σκοπό τη διάθεση αυτών σε τουρίστες που φυσικά γνώριζαν την προέλευση των ρούχων που αγόραζαν.
Κάθε δε συμβατική του σχέση, είτε αυτή αφορούσε προμήθεια των ενδυμάτων, είτε πώληση αυτών, καλυπτόταν πλήρως από την έκδοση των προβλεπόμενων φορολογικών παραστατικών και αποδίδονταν στο δημόσιο οι αναλογούντες φόροι όπως επίσης και ο φόρος προστιθέμενης αξίας.
Ως συνήγοροι υπεράσπισής του παρέστησαν οι δικηγόροι κ.κ. Δήμος Μουτάφης, Μηνάς Τσέρκης και Νατάσσα Χριστοδούλου.
