Γράφει
ο Νεκτάριος Καλογήρου
«Φωνάζει» το πάρκο Ροδίνι. «Φωνάζει» και «διαμαρτύρεται» για την κατάντια της εικόνας του. Καθρεφτίζεται το πάρκο στα μάτια των επισκεπτών του και αποσαθρώνεται «βλέποντας» την ομορφιά του να έχει σβήσει. Το πάρκο Ροδίνι είναι κι αυτό ένας πολίτης της Ρόδου, έχει στις πλάτες του βαριά ιστορία και στις γωνιές του κρύβει χιλιάδες συναισθήματα, όλων εκείνων που περπάτησαν στα δρομάκια του, γέλασαν πλάι στο ρέμα, έκλαψαν σε κάποιο κορμό, έπαιξαν ανάμεσα στα ξύλινα γεφύρια. «Φωνάζει» το πάρκο Ροδίνι και η φωνή του αυτή βρήκε λέξεις μέσα από την αγωνία ενός Ροδίτη, που έγραψε στη «δημοκρατική» για την εμπειρία του στο χώρο. «Διαμαρτύρεται» το πάρκο και η διαμαρτυρία του αυτή βρήκε ευήκοα ώτα στα πρόσωπα μιας μεγάλης ομάδας καλλιτεχνών, που ενώνουν τις δυνάμεις τους για να δώσουν στο χώρο ξανά λίγη από τη χαμένη του αίγλη.
Η επιστολή του «Ροδίτη Πολίτη» ήρθε ταυτόχρονα με την είδηση για τη σημαντική πρωτοβουλία των καλλιτεχνών να ξεκινήσουν εθελοντικό καθαρισμό του πάρκου, όπου στις αρχές Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιήσουν μια μεγάλη έκθεση εικαστικών και προσωπικής έκφρασης. Η σύμπτωση αυτή ήταν αρκετή για να πυροδοτηθεί ευρύτερη κινητοποίηση, ώστε αφενός γίνει ανατροπή του δυσάρεστου σκηνικού και αφετέρου να μη χαθεί η ευκαιρία που δημιουργούν για τη Ρόδο οι καλλιτέχνες της ομάδας «Φασμαφή».
Οι καλλιτέχνες στο Ροδίνι
Συνολικά 39 είναι οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην ομάδα «Φασμαφή». Ολοι τους, αύριο Παρασκευή, 04 Αυγούστου, θα βρίσκονται στο πάρκο Ροδίνι και θα προχωρήσουν σε καθαρισμό του χώρου. Μαζί τους θα βρίσκεται και το προσωπικό της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Πρασίνου, ώστε να συνδράμουν με την αποκομιδή των βαρέων υλικών, την απομάκρυνση των πεσμένων κορμών δέντρων και γενικά όλων εκείνων των εργασιών που είναι αδύνατον να ολοκληρωθούν χωρίς τα κατάλληλα μηχανήματα.
Οι εργασίες θα ξεκινήσουν από νωρίς το πρωί και θα συνεχιστούν για τουλάχιστον μέχρι ώρα 14.00’. Την ώρα εκείνη θα αποχωρήσουν τα μηχανήματα και θα μείνουν μόνο τα πρόσωπα για να ολοκληρώσουν το έργο.
Η συμμετοχή εθελοντών επιτρέπεται και είναι απαραίτητη. Ολοι όσοι θέλουν να δουλέψουν την ημέρα εκείνη, θα είναι ευπρόσδεκτοι. Είναι απαραίτητο να έχουν μαζί τους γάντια και στα σίγουρα νερό για να ξεδιψάσουν. Θα ήταν ευχής έργο αν σήμερα η δημοτική αρχή αποφάσιζε να διαθέσει λίγα χρήματα, ώστε να καλυφθούν τουλάχιστον οι ανάγκες σε εμφιαλωμένο νερό.
Εκθεση εικαστικών
01 – 05 Σεπτεμβρίου
στο καθαρό πάρκο
«Φάσμα» είναι το κάθε τι που φαίνεται. «Αφή» είναι εκείνη που εντοπίζει όλα εκείνα που έχουν υλική υπόσταση. Ο συνδυασμός των δύο δημιούργησε τη «Φασμαφή»· την ομάδα των καλλιτεχνών που γεννήθηκε στη Ρόδο για να αφυπνίσει όλες τις αισθήσεις. Ζωγράφοι, γλύπτες, μουσικοί, περφόρμερ, ερασιτέχνες δημιουργοί συγκροτούν τη «Φασμαφή» και το πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως όλοι τους προέρχονται από διαφορετικές γωνιές του κόσμου. Ροδίτες, Ευρωπαίοι, Λατινοαμερικανοί, πρόσωπα από διαφορετικές καταβολές, που τα ενώνει η ίδια κουλτούρα της αγάπης προς τη φύση, που αποτελεί και το μεγάλο Δημιουργό, το μεγάλο Δάσκαλο που καθοδηγεί τα παιδιά του.
Ο κάθε ένας από τους 39 καλλιτέχνες έχει ήδη επιλέξει ένα σημείο στο Ροδίνι όπου θα εκθέσει τα έργα του και θα παρουσιάσει τη δουλειά του (εάν πρόκειται για μουσικούς ή περφόρμερ). Πρακτικά, τα 39 σημεία θα δημιουργήσουν μια μακριά διαδρομή καλλιτεχνίας μέσα στο πάρκο. Ολο αυτό θα ξεκινήσει να στήνεται από τις 15 Αυγούστου και με σκοπό να είναι όλα έτοιμα στην 1η Σεπτεμβρίου οπότε και επισήμως θα ξεκινήσει η έκθεση. Γενικός τίτλος της έκθεσης θα είναι «Nature of art at Rodini» και η διάρκειά της θα είναι πέντε ημέρες.
Επειδή οι συμμετέχοντες προέρχονται από διάφορες γωνιές του πλανήτη, ήδη όλο αυτό προβάλλεται μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media) και έχει προκαλέσει έντονο ενδιαφέρον.
Πρέπει να σημειωθεί ότι όσα από τα έργα των καλλιτεχνών είναι κατασκευασμένα από οργανικά υλικά (πέτρα, ξύλο), θα αφεθούν ως παρακαταθήκη στο πάρκο Ροδίνι και θα μείνουν εκεί για να κοσμούν τα στενά δρομάκια, τα γεφύρια και τα δέντρα.
Η επιστολή διαμαρτυρίας
για την κατάντια
του πάρκου
Τη θλιβερή εικόνα που εμφανίζει το πάρκο, αλλά και τη θέληση των Ροδιτών να μην το εγκαταλείψουν, αποτυπώνει στην επιστολή που απέστειλε χθες προς τη «δημοκρατική» γνωστός Ρόδιος επιτηδευματίας. Ο ίδιος οικογενειάρχης επισκέπτεται τακτικά το πάρκο και στις παρακάτω γραμμές παρουσιάζεται με γλαφυρό τρόπο η κατάσταση που αντικρίζει.:
«Κυριακή, μια μέρα που προσπαθούμε να αφιερώσουμε στην οικογένειά μας, αφήνοντας για λίγο τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας. Ξεκινήσαμε λοιπόν για μια βόλτα στο αγαπημένο μας πάρκο Ροδίνι, η κοντινότερη επιλογή για να έρθουμε σε επαφή με τη φύση και μέρος που έχω αγαπήσει από παιδί. Μια βόλτα που κατέληξε εφιαλτική λόγω της εγκατάλειψης του πάρκου.
Με το κολατσιό μας ανά χείρας και διάθεση για χαλάρωση και διασκέδαση, φτάνουμε στην κεντρική λιμνούλα κάτω από το κέντρο εκδηλώσεων. Τα παιδιά ξεχύθηκαν στα μονοπάτια και άρχισαν να παρατηρούν τα ψαράκια, να παίζουν με το νερό που τρέχει από διάφορες βρυσούλες και συντριβανάκια. Εγω χαιρέτισα για άλλη μια φορά τα απομεινάρια ενός δέντρου που έπεσε μετά τις κακοκαιρίες στις αρχές του Δεκέμβρη και έκλειναν το δρομάκι κάτω από τη λίμνη. Δέντρο του οποίου είχαν ξεραθεί οι ρίζες και έχασε το στήριγμά του στη γη, το έκοψε κομμάτια με αλυσοπρίονο ένας συμπολίτης μας και πήρε τα ξύλα για φωτιά, αφήνοντας τα κλαδιά μέσα στη μέση. Πιο κάτω, ένα άλλο δέντρο έπεσε κι αυτό, κλείνοντας τα σκαλιά που οδηγούν στην παιδική χαρά και κόβοντας το πάρκο στη μέση.
Μετά από κάποια ώρα, λίγο πριν αρχίσουμε το κολατσιό μας, ήρθε το παιδί και ζητούσε τουαλέτα. Γνωρίζοντας ότι οι τουαλέτες, παρόλο που είναι ανοιχτές, δεν καθαρίζονται ποτέ, το βοήθησε ο πατέρας του να ‘’επισκεφτεί τη φύση’’. Για κακή μας τύχη, κάτι είχε πειράξει το παιδί και μετά από λίγο ξαναήρθε για τουαλέτα και ψάχναμε πάλι μέρος να κάνει την ανάγκη του. Παρ’ όλα αυτά είπαμε να μην αφήσουμε μια αδιαθεσία να μας χαλάσει την εξόρμηση και παροτρύναμε το παιδί να συνεχίσει το παιχνίδι. Σε λίγο εμφανίσθηκαν δύο άτομα με σκύλο, παρόλο που απαγορεύεται η είσοδος ζώων στο πάρκο. Στο συμπαθές τετράποδο προφανώς δεν το είχαν διδάξει πως να μη γαβγίζει όταν συναντά ψυχή ζώσα γι’ αυτό και με τον τρόπο του άρχισε να επιτίθεται στα παιδιά. Με λίγη καθυστέρηση το μάζεψε ο ιδιοκτήτης. Σας γράφω ότι συγκρατήθηκα να μην αναφερθώ στα αυτονόητα, καθώς η ταμπέλα είναι τοποθετημένη ακριβώς πάνω από τη λίμνη.
Δεν είχαν περάσει δύο λεπτά και το παιδί φωνάζει ότι θέλει να παίξει το γιατρό και το βλέπω με μια σύριγγα στο χέρι! Σοκαρίστηκα! Παραλίγο να με πιάσει υστερία στη σκέψη ότι πρέπει να το αφήσει το συντομότερο δυνατόν, αλλά συγκρατήθηκα για να μην το τρομάξω. Είχα ακούσει για τις επισκέψεις διαφόρων στο χώρο, αλλά το θεωρούσα κάτι μακρινό, καθώς ως συχνός επισκέπτης, δεν είχα δει ποτέ κάτι που να με παραπέμπει σε ναρκωτικά. Τα παιδιά όμως έχουν φυσικό ταλέντο να ανακαλύπτουν τα πάντα. Παρόλο που πάντα συμβουλεύουμε το μεγαλύτερο παιδί μας (το άλλο είναι ακόμα βρέφος) να μην πιάνει ό,τι βρίσκει χάμω, να το τώρα με κάτι επικίνδυνο, που στα δικά του μάτια φάνταζε με παιχνίδι. Αυτό ήταν. Μαζέψαμε το μόλις απλωμένο κολατσιό και η επίσκεψή μας έληξε άδοξα.
Θα συνεχίσω να το επισκέπτομαι τακτικότατα, σε πείσμα της κοινωνικής και πολιτικής αδιαφορίας και της εγκατάλειψης. Ναι , είμαι ριψοκίνδυνος. Μέσα από τις διηγήσεις της θείας μου μπορώ να φανταστώ τα πολύχρωμα βοτσαλωτά σε όλα τα μονοπάτια και τις βαρκάδες στο ποταμάκι. Έχω ακόμα όραμα και μεγάλες προσδοκίες ότι κάποια στιγμή θα καταλάβουν όλοι πως η περιποίηση του πάρκου θα είναι απαραίτητη και καθημερινή εργασία, όπως κάποτε, όχι πολύ παλιά, πριν 30 χρόνια, που η υποχρέωση μιας κοινωνικής πολιτικής και της διατήρησης των δημόσιων χώρων, δεν καθοριζόταν από την ύπαρξη πλούτου και την επίτευξη κέρδους.
Δεν δέχομαι ότι για να είναι καθαρό και περιποιημένο το πάρκο χρειάζονται πολλά χρήματα, ούτε ότι πρέπει να δοθεί προς εκμετάλλευση σε κάποιον ιδιώτη, όπως όλα τα άλλα πάρκα της πόλης.
Ενας – δύο υπάλληλοι αποκλειστικά για το πάρκο χρειάζονται για να διατηρηθεί το πρώτο αρχιτεκτονικά διαμορφωμένο πάρκο στον κόσμο. Δύο μισθοί ετήσιας απασχόλησης είναι περίπου 25.000€. Είναι ένα έξοδο που ευχαρίστως θέλω να καλύπτεται από τους φόρους που πληρώνω ανελλιπώς και διμηνιαίως. Τα γράφω αυτά όχι γιατί με απασχολεί η εικόνα του πάρκου προς τους τουρίστες, αλλά η εικόνα που εμφανίζει σε εμάς τους Ροδίτες.
Σαν Ρόδιο πολίτη με πληγώνει το γεγονός ότι αν αυτό το πάρκο ήταν σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα θα ήταν χάρμα οφθαλμών και παράδεισος επί γης.
Ευχαριστώ για
τη φιλοξενία.
Ρόδιος Πολίτης»
