Η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) ζητεί με επιστολές της προς το υπουργείο Εργασίας και τον ΟΑΕΔ τη χορήγηση επιδόματος ανεργίας και στους ασφαλισμένους στον τέως ΟΑΕΕ εμπόρους και επαγγελματίες, όπως και την ένταξή τους στο πρόγραμμα «δεύτερης ευκαιρίας» του ΟΑΕΔ. Μετά την απόφαση της κυβέρνησης να χορηγήσει το βοήθημα ανεργίας σε αυτοτελώς και ανεξαρτήτως απασχολουμένους (δικηγόρους, μηχανικούς, γιατρούς), η ΕΣΕΕ ζητεί να λάβουν το συγκεκριμένο βοήθημα ανεργίας και οι ασφαλισμένοι στον τέως ΟΑΕΕ έμποροι και επαγγελματίες.
Οπως τονίζεται στη σχετική επιστολή, «η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου & Επιχειρηματικότητας τάσσεται αναντίρρητα υπέρ της λήψης οποιουδήποτε μέτρου ελάφρυνσης του συνόλου των ελεύθερων επαγγελματιών, όπως η πρόσφατη υπουργική απόφαση χορήγησης βοηθήματος στους αυτοτελώς και ανεξαρτήτως απασχολούμενους ασφαλισμένους του τέως ΕΤΑΑ. Εντούτοις και με αφορμή την καταβολή του προαναφερθέντος βοηθήματος, θεωρούμε αδήριτη ανάγκη την άμεση ελαστικοποίηση των προϋποθέσεων χορήγησης του υφιστάμενου επιδόματος ανεργίας από τον ΟΑΕΔ στους αυτοτελώς και ανεξαρτήτως απασχολούμενους ασφαλισμένους του τέως ΟΑΕΕ».
Επίσης η ΕΣΕΕ προτείνει να αναπροσαρμοστούν άμεσα οι διατάξεις του νόμου ν. 3986/2011 που προβλέπουν ότι για την παροχή του επιδόματος, θα πρέπει να έχει γίνει πλήρης διακοπή για τους ασφαλισμένους εμπόρους και λοιπούς επαγγελματίες του τέως ΟΑΕΕ, ενώ για τους ασφαλισμένους του τέως ΕΤΑΑ ζητεί ένα απλό εισοδηματικό τεκμήριο, χωρίς σε αυτούς να απαιτείται πλήρης διακοπή. Η διάταξη αυτή είναι άδικη, υπογραμμίζει η ΕΣΕΕ, και δημιουργεί ανάμεσα σε ισότιμους δικαιούχους «παιδιά» και «αποπαίδια» και δίνει το δικαίωμα στους ασφαλισμένους του τέως ΕΤΑΑ να νέμονται τη μερίδα του λέοντος στον σχετικό λογαριασμό, αναντίστοιχα προς τα έσοδα που καταβάλλουν σε αυτόν. Τα εισοδηματικά τεκμήρια «διακοπής», που στην ουσία δεν υφίστανται, ή θα πρέπει να επεκταθούν σε όλους τους δικαιούχους ή θα πρέπει να καταργηθούν για όλους.
Σύμφωνα με την ΕΣΕΕ, η χορήγηση του βοηθήματος θα πρέπει να αποσυνδεθεί από την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών, καθώς ο χρόνος ανεργίας είναι δεδομένος και η υποβολή αίτησης λήψης του θα πρέπει να συνεπάγεται και την καταβολή του. Η υιοθέτηση της προαναφερθείσας επισήμανσης θα λειτουργήσει κατ’ αναλογίαν του υφιστάμενου καθεστώτος για τους μισθωτούς, διασφαλίζοντας την ισότιμη μεταχείριση του συνόλου των ασφαλισμένων. Τέλος, σημειώνει ότι τα προβλεπόμενα ανώτατα εισοδηματικά κριτήρια (20.000 ευρώ για ατομικό καθαρό εισόδημα και 30.000 ευρώ για οικογενειακό καθαρό εισόδημα) χαρακτηρίζονται «ιδιαίτερα χαμηλά», με αποτέλεσμα ελάχιστοι δικαιούχοι, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, να εμπίπτουν σε αυτά. Αντ’ αυτού, θα πρέπει να θεσπιστούν κατώτατα όρια ή εναλλακτικά τα εισοδηματικά κριτήρια ατομικού εισοδήματος θα έπρεπε να προβλέπουν μεν την έγκριση χορήγησης του βοηθήματος, με διακύμανση/αυξομείωση όμως των οριζόμενων παροχών.
