Με την υπ’ αρίθμ. 172/2021 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Δωδεκανήσου έγινε τυπικά δεκτή και απορρίφθηκε κατ’ ουσίαν η έφεση που άσκησε ιδρυτικό στέλεχος της Συνεταιριστικής Τράπεζας Δωδεκανήσου κατά 12 εντεταλμένων της για την ακύρωση της υπ’ αρίθμ. 179/16.3.2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, με την οποία απορρίφθηκε αγωγή του με την οποία διεκδικoύσε αποζημίωση από αδικοπραξία αλλά και για ηθική βλάβη.
Ο ενάγων ισχυρίστηκε στην αγωγή του ότι από το έτος 1996, κατέχει σημαντικό αριθμό συνεταιριστικών μερίδων.
Τον μήνα Δεκέμβριο του έτους 2008, με την ευκαιρία της τότε αύξησης του μετοχικού της κεφαλαίου, απέκτησε, 856 συνεταιριστικές μερίδες (ήδη μετά τη διαίρεσή τους – split – 3424).
Είχε λάβει δάνειο ύψους 111.000 ευρώ, προκειμένου να καλυφθούν οι επιχειρηματικές δραστηριότητες της εταιρείας του, ενώ ως εγγυητές είχαν συμβληθεί ο ίδιος και η σύζυγός του.
Περί το τέλος του 2010 η εταιρεία ανέστειλε τις επαγγελματικές της δραστηριότητες, ωστόσο, όμως, εξυπηρετούσε το αναληφθέν δάνειο, συνέχισε δε να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της μέχρι και το πρώτο τρίμηνο του 2011, με υπόλοιπο οφειλόμενο την 18.05.2012 ποσό 103.363,32 ευρώ.
Κατά την πρόοδο των διαδικασιών εκ μέρους του λογιστηρίου, με σκοπό την πλήρη παύση και το οριστικό κλείσιμο των λογιστικών βιβλίων της εταιρείας και την αναγγελία της παύσης των δραστηριοτήτων της στην αρμόδια ΔΟΥ, ετέθη θέμα πλήρους αποπληρωμής των υποχρεώσεών της προς την υπό εκκαθάριση τελούσα Συνεταιριστική Τράπεζα.
Ζήτησε τότε, όπως αναφέρει, να κινηθούν οι διαδικασίες ρευστοποίησης των μερίδων του, μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του μηνός Ιανουαρίου 2012, με αποκλειστικό σκοπό να εξοφληθεί πλήρως, συμψηφιστικά με την τρέχουσα αξία των μερίδων του, το δάνειο της εταιρείας του.
Είχε λάβει, όπως υποστηρίζει, ενημέρωση τότε ότι η Τράπεζα της Ελλάδος δεν χορηγεί άδεια, για να προβεί η Συνεταιριστική Τράπεζα σε διαδικασίες αποχώρησης μελών και ρευστοποίησης συνεταιριστικών μερίδων για λογαριασμό τους, λόγω της επικρατούσας οικονομικής κατάστασης.
Τον Μάιο του 2012, του επιδόθηκε εξώδικο με το οποίο εκαλείτο να τακτοποιήσει το δάνειο με τους τόκους υπερημερίας με την προειδοποίηση λήψεως και δικαστικών μέτρων για την είσπραξη της απαίτησης.
Οπως υποστηρίζει του απάντησαν ότι δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις του άρθρου 8 του καταστατικού της, που αφορά στο χρόνο παραμονής του σαν μέλος αυτής, γεγονός που διαψεύδει.
Όπως ισχυρίζεται, η Τράπεζα της Ελλάδος δεν απαγόρευε στους εναγόμενους μέλη του διοικητικού συμβουλίου, να προβούν στη διαδικασία λήψης απόφασης αποχώρησής του και εξαργύρωσης των συνεταιριστικών του μερίδων με αποκλειστικό σκοπό την εξόφληση της άνω οφειλής του, συμψηφιστικά.
Ο μεριδιούχος ισχυρίζεται ότι δεν είχε δοθεί η σωστή εικόνα για την οικονομική κατάσταση της τράπεζας στους συνεταίρους, ενώ διατείνεται ότι είχαν ρευστοποιηθεί μερίδες.
Το δικαστήριο δεν έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς του. Εκρινε ειδικότερα ότι κατόπιν σύστασης της Τράπεζας της Ελλάδος το Διοικητικό Συμβούλιο της Συνεταιριστικής Τράπεζας Δωδεκανήσου κατ΄εφαρμογή άρθρου του καταστατικού της και της εν γένει οικονομικής κρίσης, της απόσυρσης καταθέσεων, των μαζικών αιτήσεων εξαγοράς μερίδων και της ραγδαίας αύξησης των καθυστερούμενων και μη εξυπηρετούμενων δανείων και των προβλημάτων κεφαλαιακής επάρκειας που ήδη αντιμετώπιζε η Τράπεζα αφού ο Δείκτης Κεφαλαιακής Επάρκειας (Δ.Κ.Ε.) ανερχόταν σε 7,89 %, ενώ, σύμφωνα με το ισχύον τότε νομικό πλαίσιο, δεν έπρεπε να υπολείπεται του 10%, αποφάσισε κατά την με αριθμό 361/09-11-2011 συνεδρίαση του την γένει αναστολή απόδοσης της αξίας των συνεταιριστικών μερίδων, αρχικά μέχρι την 30-06-2012 και ότι το μέτρο αυτό θα εφαρμοζόταν και για όλες τις εκκρεμούσες μέχρι την 09-11-2011 αιτήσεις εξαγοράς μερίδων, μεταξύ των οποίων περιλαμβανόταν και η αίτηση του εκκαλούντος.
Υπό τις ανωτέρω περιστάσεις απερρίφθη το υποβληθέν αίτημα του εκκαλούντος καθόσον δεν πληρούνταν ούτε οι τεθείσες από το άρθρο 8 του καταστατικού της Συνεταιριστικής Τράπεζας προϋποθέσεις, ήτοι αφενός μεν η αίτηση δεν είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα (έως την 30-09-2011), δηλαδή τρεις (3) μήνες τουλάχιστον πριν το τέλος της οικονομικής χρήσης, αφετέρου δε δεν είχαν συμπληρωθεί τρία έτη από το χρόνο απόκτησης των μερίδων του. Ομοίως απορρίφθηκε και το υποβληθέν διά εξωδίκου δηλώσεως του αίτημα περί εξαγοράς των μερίδων του.
Την υπόθεση χειρίστηκε για τους εναγόμενους το δικηγόρος κ. Αλέξανδρος Κοντογεωργίου και για τον ενάγοντα ο δικηγόρος κ Σέργιος Αναστασιάδης.
