Παλαιότερα, υπήρχε η πεποίθηση στον δημοσιογραφικό χώρο ότι ο Αύγουστος ήταν ο μήνας με τις λιγότερες ειδήσεις. Φέτος, που οι ειδήσεις είναι τόσο πολλές (και τόσο κακές), που κάηκαν και καίγονται τεράστιες εκτάσεις δασών, η “εκκωφαντική σιωπή” των ΜΜΕ και η περιορισμένη κάλυψη των γεγονότων εγείρουν προβληματισμούς. Ο Έβρος καίγεται 15 ημέρες τώρα, η καταστροφή είναι πραγματικά τεράστια και κυριολεκτικά ανυπολόγιστη (είναι αδύνατο να αποτιμηθεί η αξία του δάσους που εξαφανίστηκε), αλλά και οικονομική, κοινωνική. Απίστευτη καταστροφή σε βιοτεχνίες, βιομηχανίες και άλλα επαγγέλματα. Η τηλεοπτική μετάδοση για το μέτωπο της φωτιάς, για τον εφιάλτη που ζουν αυτοί οι άνθρωποι, θα έπρεπε να είναι συνεχής μέχρι να σβήσει. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως μία απλή είδηση πιο -κάτω από τα της περί υποψηφιότητας Κασσελάκη και τις γελοιότητες των Σπαρτιατών- και ως τώρα δεν φαίνεται να πιέζεται κανείς στην κυβέρνηση. Η φωτιά κατευθύνεται στο Σουφλί, έτοιμη να περάσει τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Δεν θα αφήσει τίποτα στον Εβρο. Παραφράζοντας το τραγούδι the revolution will not be televised, η αληθινή κατάσταση με τις πυρκαγιές δε θα παρουσιαστεί, με τη σοβαρότητα που της αρμόζει από την τηλεόραση.
Εκκωφαντική σιωπή
