Του Κοσμά Σφυρίου
Η επίσημη ανακοίνωση, τόσο από την ελληνική κυβέρνηση, όσο και από την τουρκική, ότι «προσεχώς» (;) αρχίζουν «διερευνητικό διάλογο», ήταν το «καρότο», για να αποφύγει η Τουρκία την επιβολή οικονομικών κυρώσεων από την Ε.Ε.
Έτσι και έγινε. Ενώ ο έλληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος μιλούσε για «κυρώσεις που δαγκώνουν», στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε, δεν αναφέρεται καν η λέξη κυρώσεις.
Και αυτή την φορά, η «αποδοχή» από την Τουρκία της έναρξης «διερευνητικού διαλόγου», αποδείχθηκε τακτικός ελιγμός, για να πάρει – σ’ αυτή την συγκυρία – αυτά που ήθελε. Δε με εκπλήσσει, γιατί αυτό έκανε πάντα η Τουρκία. Π.χ :
– Το 1999, αποδέχθηκε την Συμφωνία του Ελσίνκι (τάχα μου προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, μέχρι 31/12/2004), για να πάρει τον ιδιότητα της υποψήφιας προς ένταξη στην Ε.Ε χώρας.
– Το 2016, αποδέχθηκε την έναρξη «διερευνητικού διαλόγου», για να πάρει την επικαιροποίηση της «τελωνειακής ένωσης με την Ε.Ε».
– Και τώρα, αποδέχθηκε, για 61η φορά, την ένερξη «διερευνητικού διαλόγου» και πήρε : * την μη επιβολή οικονομικών κυρώσεων από την Ε.Ε και
· την πρωτοκόλληση του «μνημονίου Άγκυρας – Τρίπολης» στον Ο.Η.Ε με την καθοριστική συνέργεια των Η.Π.Α.
Άραγε, αυτή η εξέλιξη δικαιολογεί, το να δηλώνει ο κ. Μητσοτάκης ικανοποιημένος ;
Αντίθετα :
Η Ελλάδα το μόνο που πήρε, είναι η αναφορά στην απόφαση των 27, ότι ο «διερευνητικός διάλογος» θα γίνει για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας, Α.Ο.Ζ, θαλάσσιες ζώνες. Δηλαδή το αυτονόητο, αφού αυτά είναι τα επίδικα, στην κρίση της Ανατολικής Μεσογείου.
Ενώ στην Α.Ο.Ζ της Κύπρου, εξακολουθούν να κάνουν έρευνες και γεωτρήσεις, τα πλωτά γεωτρύπανα της Τουρκίας. Ο πρωθυπουργός είναι ικανοποιημένος με αυτό ;
Ή μήπως αυταπατάται, ότι η Τουρκία θα σεβαστεί την αναφορά της Ε.Ε, για μοναδικό θέμα του «διερευνητικού διαλόγου» την οριοθέτηση ;
Μα ήδη : – ο εκπρόσωπος του προέδρου Ερντογάν μιλά για διάλογο σε «τρία τραπέζια»,
όπου – εκτός της οριοθέτησης – να «συζητηθούν» αποστρατικοκοίηση νησιών,
«γκρίζες ζώνες», «τουρκικές μειονότητες» και άλλα πολλλά…
– και πριν στεγνώσει το μελάνι της απόφασης της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε και αφού η Τουρκία «παράκαμψε τον ύφαλο» των οικονομικών κυρώσεων, εξέδωσε ήδη δύο navtex, για την επίμαχη περιοχή.
Άρα, ποιά αξιοπιστία θα έχει και ο νέος – 61ος – γύρος «διερευνητικού διαλόγου» ;
Απλούστατα, θα έχει την τύχη των 60 προηγουμένων. Θα οδηγηθεί σε ναυάγιο, γιατί η στρατηγική της Τουρκίας δεν είναι να διαβουλεύεται και να προσφεύγει σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα. Η στρατηγική της είναι, να προσπαθεί – όσα χρόνια κι αν χρειαστούν – να επιβάλει τα συμφέροντα της, με «πολιτικές κανονιοφόρου», καιροφυλακτώντας, για να το πράξει στην κατάλληλη, για εκείνη, συγκυρία.
Τώρα μάλιστα που ο Ο.Η.Ε πρωτοκόλλησε το «μνημόνιο Άγκυρας – Τρίπολης», θα καμώνεται, ότι τάχα αυτό δημιουργεί «δίκαιο». Και θα συνεχίσει τις ενέργειες, για να κατοχυρώσει στην πράξη, ότι είναι ισχυρό, όχι παράνομο, το «μνημόνιο» και ότι αυτό της εξασφαλίζει το δικαίωμα, να ισχυρίζεται ότι τα ερευνητικά πλοία της ενεργούν «εντός τουρκικής Α.Ο.Ζ».
Ειδικά μάλιστα σε νερά (ανατολικά του 28ου μεσημβρινού), που δεν καλύπτονται από την μερική συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου και άρα δεν είναι οριοθετημένα, ώστε να επιτρέπουν στην χώρα μας να λέει, αυτά είναι μέσα σε ελληνική Α.Ο.Ζ.
Δυστυχώς, η Τουρκία πιστεύει, ότι η συγκυρία – με την εκκρεμότητα κυριαρχίας στην Λιβύη και όσο είναι διεθνώς αναγνωρισμένη η κυβέρνηση της Τρίπολης – την ευνοεί και θα κάνει το παν (με ειρηνικά ή πολεμικά μέσα), για να επιβάλει τα τεχνητά θαλάσσια σύνορα Τουρκίας – Λιβύης, που εκείνη επινόησε (ενώ, με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, δεν υπάρχουν), για να έχει δεσπόζουσα θέση στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στην βάση αυτής της στρατηγικής, η Τουρκία θα προσπαθεί – με δελεαστικές προτάσεις – να προσεγγίσει και την Αίγυπτο. Γι’ αυτό είναι απόλυτη επιτακτική ανάγκη, να τελεσφορήσουν – το ταχύτερο δυνατό – οι συνομιλίες Ελλάδας – Αιγύπτου, για συμφωνία και ανατολικά του 28ου μεσημβρινού (δηλαδή ανατολικά της Ρόδου), ώστε να ολοκληρωθεί η οριοθέτηση, τόσο με την Αίγυπτο, όσο και με την Κύπρο.
Να αποσταλούν και αυτές οι συντεταγμένες στον Ο.Η.Ε και έτσι να «βαπτιστεί» επίσημα ελληνική υφαλοκρηπίδα και η Α.Ο.Ζ στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ρόδος 3 / 10 / 2020
Κοσμάς Σφυρίου.
