Ενας «πολιτιστικός» εμφύλιος διεξάγεται τις τελευταίες ημέρες, με «καρφιά» να πετάγονται δεξιά αριστερά, για κλίκες, ίντριγκες, χαρακτηρισμούς, κάπου ανακατεύονται ανάμεσα και αιχμές για κομματικές εξαρτήσεις και κόμματα και άλλοι Βυζαντινισμοί, που μόνο πολιτισμό δεν αποπνέουν από τους δύο διεκδικητές, οι οποίοι θέλουν να τον κουβαλήσουν στις πλάτες τους, εκπροσωπώντας τον πολιτισμό του νησιού μέσα από τους πολιτιστικούς συλλόγους στους οποίους διεκδικούν να προίστανται.
Θα τους πρότεινα, να μην ξεχνούν ότι το λήμμα «πολιτιστικός-η-ο» αφορά αυτόν-ην που ευνοεί, υπηρετεί, προωθεί την ανάπτυξή του πολιτισμού.
Οπου Πολιτισμός , είναι ένα σύνθετο σύνολο που περιλαμβάνει την γνώση, την πίστη, την τέχνη, τα ήθη και τα έθιμα και όλα όσα οδηγούν στο σχηματισμό πολιτιστικής εθνικής ταυτότητας, αλλά και η έκφραση της ζωής κάθε ανθρώπου. Πολιτισμός, δεν είναι η διαχείριση δύο, τριών εκδηλώσεων για το ψωμί και την πατάτα, ή η διοργάνωση κάποιας συναυλίας.
Είναι κάτι πολύ πιο βαθύ. Ο ίδιος ο τρόπος που διαχειρίζεται κάποιος έναν δημόσιο φορέα (η εικόνα του, ο λόγος του, η ευγένειά του, η αποφασιστικότητά του, η ανεξαρτησία, ο σεβασμός στην Ιστορία και την κοινωνία) αυτό είναι πολιτισμός.
Ας κάνουν μια βουτιά αυτοκριτικής οι δύο διεκδικητές, γιατί το σίγουρο είναι πως μέσα από τα κείμενα τους, έχουν σοβαρό έλλειμμα οι ίδιοι πολιτισμού και σοβαρότητας.
Αυτός ο τόπος δεν χρειάζεται άλλους αυτόκλητους σωτήρες και όλα αυτά και δεν αξίζουν και πληγώνουν την Ιστορία και την πολιτιστική παράδοση του νησιού.
Πολιτιστικός εμφύλιος στο νησί
