Για τρίτη μέρα σήμερα, αυτός ο αναποφάσιστος, αμήχανος μήνας με το ένα πόδι στο φθινόπωρο, με το άλλο στο χειμώνα. Ο μήνας της προσμονής. Να τελειώσει πια κι αυτός ο χρόνος. Σα να κουραστήκαμε να βλέπουμε την ασχήμια αυτού του κόσμου σε καθαρά απελπισμένα μάτια παιδιών. Να τελειώσει η αγριάδα του σκηνικού που ζούμε και που κανένας από το μεγαλύτερο κομμάτι της ανθρωπότητας, δεν συμμετείχε στην δημιουργία του. Αλλά και δεν το αντέχει κιόλας και έτσι ανήμπορος το κοιτάζει. Ποι0ς πως και πότε θα σταματήσει; Μόνο στις ευχές μένουμε. Γιατί αν μας τελειώσουν κι αυτές, θα χει τελειώσει και εξαφανιστεί η ελπίδα.
Νοέμβρης μήνας ταξιδεύει
