Υποτάσσονται και υποχωρούν μέρα με την ημέρα, οι νησιώτες υπό το βάρος των υποχρεώσεων που τερματισμό δεν έχουν. Υποτάσσονται και ξεπουλούν τα πάντα προκειμένου να επιβιώσουν, να αντέξουν μία ακόμα κυβερνητική λαίλαπα καταστροφικών αποφάσεων. Σιωπούν ενώπιον μιας κυβέρνησης που στο όνομα των ξεπουληθέντων τραπεζών, ως θέσει ως στόχο να καταστρέψει ένα ολόκληρο έθνος· και μέχρι τώρα τα πάει περίφημα.
«Λέγεται ότι για την υπεράσπιση της πόλης θα χυθεί και η τελευταία ρανίδα αίματος, ότι είναι ισχυρότατα οχυρωμένη, ότι μπορεί ν’ αντέξει πολύ καιρό, ως και ότι είναι απόρθητη. Ετσι είναι όλες οι πόλεις μέχρι τελικά να καταληφθούν». Στα λόγια του «νάνου», από το ομότιτλο βιβλίο του νομπελίστα συγγραφέα Περ Λάγκερκβιστ φαίνεται ξεκάθαρα η πορεία της κοινωνίας που προδίδεται από τις ίδιες της τις δυνάμεις. Προδίδεται από εκείνους που εκλήθησαν να την υπερασπιστούν. Προδίδεται γιατί εκείνοι που την υπερασπίζονται είναι μισθοφόροι και «τους μισθοφόρους δεν τους νοιάζει ποιον πρίγκιπα υπηρετούν, γιατί στην πραγματικότητα μόνο τον εαυτό τους υπηρετούν. Κι όταν αποκάμουν, ξαπλώνουν στο σκοτάδι, για να είναι ξεκούραστοι για το αυριανό μακελειό. Είναι απάτριδες, αλλά όλος ο κόσμος τους ανήκει».
Η κοινωνία της Ρόδου σήμερα έχει ξεπουληθεί σε μεγάλο βαθμό. Αυτή βρίσκεται στην πορεία της τελικής υπεράσπισης, που όμως οδηγεί στην οριστική παράδοση. Αυτό είναι ξεκάθαρο, καθώς ο ένας μετά τον άλλον οι ντόπιοι επιχειρηματίες καλούνται στις τράπεζες για να ενημερωθούν για τα νέα δεδομένα που αφορούν στα επιχειρηματικά δάνεια. Ο ένας μετά τον άλλον οι επιχειρηματίες εκβιάζονται από τα τραπεζικά στελέχη ώστε να αποδεχθούν συμβιβασμούς δανείων και υπογράφουν νέες δανειακές συμβάσεις με τους πλέον επαχθείς όρους. Συμβάσεις που καθιστούν μεν τα δάνεια «ενήμερα», όμως είναι μια ενημερότητα απολύτως πρόσκαιρη, αφού στο οικονομικό περιβάλλον της ελλιπούς ρευστότητας, είναι αδύνατον να βρεθούν τόσα πολλά λεφτά για να ικανοποιούνται οι αυξανόμενες απαιτήσεις.
Με τις νέες δανειακές συμβάσεις στην πράξη προστίθενται «βαρίδια» στις επιχειρήσεις, μεγαλώνουν οι εγγυήσεις και στο πρώτο λάθος τότε οι συνέπειες θα είναι ολέθριες· και στην προκειμένη περίπτωση ο όλεθρος του ενός αποτελεί την απαρχή για τον όλεθρο όλων.
Ξεπουλιούνται περιουσίες
Στη Ρόδο, την κατά τα άλλα «ευημερούσα», σήμερα λειτουργούν περισσότερα από 30 καταστήματα αγοράς χρυσού, εκεί όπου ο κάθε πικραμένος αποθέτει τα τελευταία στοιχεία του μόχθου του. Επαγγελματίες αυτού του κλάδου, οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από τον πάγκο και αξιολογούν το κάθε κομμάτι χρυσού και προσδιορίζουν την αξία του ως μέταλλο, εξήγησαν στη «δημοκρατική» ότι «ο πολύς χρυσός έχει φύγει πια από τα σπίτια των Ροδιτών. Τα τελευταία τρία χρόνια έχουν ξεπουληθεί εκατοντάδες κιλά χρυσών κοσμημάτων αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ». Τα χρήματα που εισέπραξαν οι Ροδίτες για το χρυσό που έδωσαν είναι υποπολλαπλάσια εκείνων που είχαν δώσει για να τα αποκτήσουν.
Οι ίδιοι επαγγελματίες αυτού του κλάδου θεωρούν μεν ότι «εντός του 2016 θα κλείσουν ορισμένα από τα καταστήματα αγοράς χρυσού της Ρόδου, όμως θα δούμε αρκετά καινούργια, που θα ιδρυθούν και θα ανήκουν σε αλυσίδες». Στόχος αυτών των αλυσίδων θα είναι ο χρυσός που ανήκει σε γνωστές οικογένειες της Ρόδου και που ακόμα παραμένει φυλαγμένος σε χρηματοκιβώτια και τραπεζικές θυρίδες. Η ποσότητα αυτή του χρυσού είναι μεγάλη και στα σίγουρα κάποια στιγμή θα αρχίσει η «απόσυρσή» του.
Ακίνητα και κατσαρόλες
Οι άνθρωποι που εμπορεύονται χρυσό περιέγραψαν στη «δημοκρατική» ότι στα υπόλοιπα μέρη της χώρας τα καταστήματα της κατηγορίας «αγορά χρυσού» κάνουν στην κυριολεξία χρυσές δουλειές: «Επειδή, για παράδειγμα στη Λάρισα χρυσός πια δεν υπάρχει για να πουληθεί, εκεί οι αγρότες ενεχυριάζουν ακίνητα έναντι κάποιου χρηματικού ποσού. Συνήθως το χρηματικό ποσό που δίνεται αντιστοιχεί στο 10% της σημερινής αξίας του ακινήτου. Εάν αυτό το ποσόν, πλέον του νομίμου τόκου δεν επιστραφεί στο χρονικό διάστημα που έχει συμφωνηθεί, τότε ο δανειστής προτείνει νέα συμφωνία, δίδει πρόσθετο κεφάλαιο που αντιστοιχεί στο 20% της αξίας (δηλαδή έχει πληρώσει συνολικά 30% της αξίας του ακινήτου) και εάν τα χρήματα δεν επιστραφούν, τότε ξεκινά η διαδικασία κατάσχεσης».
Η όλη ανωτέρω διαδικασία γίνεται νόμιμα, με την παρουσία συμβολαιογράφου και τα έγγραφα όλα είναι συνταγμένα σύμφωνα με το Νόμο.
Ένα από τα καταστήματα «αγοράς χρυσού», που δραστηριοποιούνται στη Ρόδο ήδη έχει έρθει σε συμφωνία με Ρόδιο συμβολαιογράφο προκειμένου να ξεκινήσει αντίστοιχη μέθοδο ενεχυρίασης ή και άμεσης αγοράς ακινήτων.
Το στοιχείο εκείνο που δείχνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο την τραγικότητα στην οποία έχουν περιέλθει οι Ελληνες εντοπίζεται αλλού. Βρίσκεται την εκποίηση σκευών μαγειρέματος. Ορισμένα από τα καταστήματα, που καλύπτονται κάτω από τη γενική επωνυμία «αγορά χρυσού», έχουν αρχίσει να δέχονται ακόμα και κατσαρόλες, συγκεκριμένων επωνυμιών, ιδιαίτερης κατασκευής, βαριές χύτρες ταχύτητας, που η πρώτη τιμή αγοράς τους μπορεί να διαμορφώνονταν στα 150 με 200 ευρώ, τώρα ξεπουλιούνται για ένα εικοσάρικο.
Η κατάντια αυτή ήρθε για όλους τους Ελληνες που σήμερα κατέρχονται σε 24ωρη απεργία για την απώλεια μισθών, συντάξεων και άλλων οικονομικών περιορισμών. Όμως για την απώλεια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την καταστροφή της ελληνικής οικογένειας ουδείς απεργεί. Ο κάθε ένας από αύριο θα επιστρέψει στη θέση του και θα συνεχίσει να ζει με την ελπίδα ότι την τελευταία στιγμή θα ληφθεί μια απόφαση που τουλάχιστον την περίπτωσή του θα τη βολέψει.
«… απόρθητες είναι όλες οι πόλεις μέχρι να καταληφθούν».
Ξεπουλούν εκτός από κοσμήματα ακόμα και τις κατσαρόλες τους για λίγα ευρώ…
