Από το… στόμα του Αντώνη Σαμαρά κρέμεται η προεκλογική καμπάνια της Νέας Δημοκρατίας προς τις κάλπες της 25ης Ιανουαρίου. Το προεκλογικό στρατηγείο έχει εγκατασταθεί στο Μέγαρο Μαξίμου και η απόφαση για υψηλούς τόνους μοιάζει να είναι ειλημμένη.
Το δίπτυχο της γαλάζιας επικοινωνιακής εκστρατείας θα αφορά την «αλήθεια» για όσα συνέβησαν ή πρόκειται να συμβούν, λόγω των εξαγγελιών του ΣΥΡΙΖΑ, και στην προοπτική της σταθερής πορείας προς τα μπρος. Αρχική επιδίωξη ήταν μία ισορροπημένη εκστρατεία όπου η ανησυχία για την απώλεια όσων κατακτήθηκαν με τις θυσίες των τελευταίων πέντε ετών θα συνυπάρχει με το αφήγημα της «επόμενης ημέρας».
Ωστόσο, τους τελικούς τόνους διαμορφώνει το ίδιο το Μαξίμου, που σε αυτή τη συγκυρία μοιάζει να επιλέγει το «σκληρό ροκ». Το τελικό στίγμα, άλλωστε, θα δοθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος και θα πρωταγωνιστήσει στην εκλογική εκστρατεία του κόμματος. Η επιλογή του κ. Σαμαρά για το «πρώτο πλάνο» δεν είναι τυχαία, δεδομένου ότι ο πρωθυπουργός εμφανίζεται, στις μετρήσεις που έχει η Ν.Δ., να υπερτερεί κατά πολύ του κ. Αλ. Τσίπρα σε όλα τα ποιοτικά στοιχεία που αφορούν τη διακυβέρνηση και δη τη διαχείριση της οικονομίας και των εθνικών θεμάτων. Στόχος είναι η Νέα Δημοκρατία να καταστεί ο αστικός εκφραστής των μετριοπαθών πολιτών, ανεξαρτήτως κομματικών καταβολών.
Στελέχη που εμπλέκονται στη διαμόρφωση της επικοινωνιακής εκστρατείας της Ν.Δ. αρνούνται ότι στόχος είναι ένα νέο «δόγμα του σοκ», όπως το 2012, με τα τηλεοπτικά σποτ της υποστολής της ελληνικής σημαίας και των μαθητών που ζητούσαν να μάθουν γιατί η Ελλάδα είναι εκτός Ευρωζώνης. Προφανώς, προσθέτουν, η καμπάνια θα επικαλείται τον φόβο που ευλόγως προκαλούν οι αντικρουόμενες απόψεις των στελεχών της Κουμουνδούρου, αλλά δεν θα τον αναδεικνύει ως κύριο εργαλείο. Μένει, βέβαια, να αποδειχθεί ποιο θα είναι το τελικό μείγμα καθώς, όπως συνηθίζουν να λένε όσοι έχουν εμπλακεί σε προεκλογικές εκστρατείες, οι μάχες δίνονται είτε με «λεφτά» είτε με «φόβο». Εν προκειμένω, «λεφτά υπάρχουν» μόνον στην πλευρά της Κουμουνδούρου.
Στο στρατηγείο του κ. Σαμαρά υπάρχει ένας προφανής στόχος και μία ανομολόγητη αλλά ισχυρή επιδίωξη. Ο στόχος είναι η ανατροπή των δημοσκοπικών δεδομένων. Η επιδίωξη αφορά στην, μέσω του προεκλογικού αγώνα, επαναβεβαίωση της κυρίαρχης παρουσίας του κ. Σαμαρά στη μετεκλογική Νέα Δημοκρατία, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Και σε αυτό το σημείο αρχίζει η «εμπλοκή» των υπολοίπων κορυφαίων στελεχών της Ν.Δ., που κινούνται με πρώτο μέλημα την εκλογή τους στις κάλπες της 25ης Ιανουαρίου, αλλά και με ορίζοντα την «επόμενη ημέρα» αυτών. Ξεχωριστή περίπτωση αποτελεί, ομολογουμένως, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Σε συζητήσεις του φέρεται να εκτιμά ότι ουδείς θα αμφισβητήσει τον κ. Σαμαρά, ειδικά εάν οι εκλογικές επιδόσεις του κόμματος κινούνται, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, πάνω από το όριο του 25%. Ο κ. Καραμανλής κλείνει -παράλληλα- κάθε συζήτηση για τα σενάρια δικής του εμπλοκής στις μετεκλογικές εξελίξεις, ενώ εμφανώς φέρεται να αποθαρρύνει την… επίκληση του καραμανλισμού από δυνάμει… δελφίνους.
Ο επίτροπος κ. Δημ. Αβραμόπουλος δεν εμπίπτει στη στενή αυτή κατηγορία. Ωστόσο, η συνεπής, εκ μέρους του, επίκληση της ανάγκης για εθνική συνεννόηση, η θεσμική στάση έναντι του ΣΥΡΙΖΑ (σ.σ.: η μακρά συνάντησή του με τον κ. Τσίπρα ενόσω ήταν ακόμη υπουργός Αμυνας προκάλεσε εκνευρισμό σε αρκετούς εκ των σκληροπυρηνικών της Ν.Δ.) τον φέρει πρωταγωνιστή σεναρίων για κυβερνητικά σχήματα ευρύτερης αποδοχής.
Σε ρόλο ηγέτη
Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, πιθανότατα σε κόντρα με τη στρατηγική του αδελφού της κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, θα συζητούσε το ενδεχόμενο ενός «δεύτερου γύρου» εφόσον υπήρχαν οι προϋποθέσεις, ενώ η κ. Ολγα Κεφαλογιάννη χαρακτηρίζει πρώιμες, αλλά δεν κλείνει, τις όποιες συζητήσεις για τον δικό της μελλοντικό ρόλο. Πλην του κ. Μητσοτάκη, η συμμαχία του οποίου με τον κ. Κ. Χατζηδάκη παραμένει ισχυρή, ένα ακόμη στέλεχος της Β΄ Αθήνας, ο κ. Νικ. Δένδιας, θεωρείται από κάποιους το «καραμανλικό» αντίβαρο στη… δελφινολογία, πάντοτε χωρίς την «επίσημη έγκριση» της Παναγή Κυριακού. Ο πρόεδρος της Βουλής Ευάγγελος Μεϊμαράκης δίνει τη δική του μάχη, αρχικώς στο καμίνι της Β΄ Αθήνας, καθώς πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι θα μπορούσε να διαδραματίσει μεταβατικό ρόλο στο κόμμα ή ακόμη και να αποτελέσει αντίβαρο στην ενισχυόμενη παρουσία του κ. Μάκη Βορίδη, εκ των στελεχών με το πιο σαφές, όχι όμως και μετριοπαθές, πολιτικό στίγμα.
Πέραν αυτών και άλλα στελέχη μοιάζουν να πιστεύουν στη δυνατότητά τους να ηγηθούν. Μεταξύ αυτών και ο πρώην γραμματέας Μαν. Κεφαλογιάννης που, αν και βρίσκεται στην Ευρωβουλή, επεδίωξε να επανέλθει στην ελληνική σκηνή. Ωστόσο, τόσο οι μετρήσεις στο Ηράκλειο όσο και η άρνηση του Μαξίμου να συζητήσει έστω το σενάριο του Επικρατείας, τον αναγκάζουν να δώσει… τη μάχη με το μειονέκτημα της απόστασης.
Καθημερινή
