«Το 2014 πιστεύω ότι θα είναι συνέχεια όλων των προηγούμενων, που πλέον θα είναι δυσβάστακτα, λόγω της εξαθλίωσής μας. Όμως είναι στο χέρι μας να τα αλλάξουμε όλα αυτά και να αποτρέψουμε τον εξευτελισμό μας. Έχουμε αποδείξει σαν λαός ότι μπορούμε. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη υπομονή και χώρος για οπισθοχώρηση».
Στα δυσβάστακτα μέτρα που έρχονται το τρέχον έτος, αναφέρεται σε συνέντευξή του στη «δ», o ταμίας και εκπρόσωπος Τύπου του Εργατικού Κέντρου κ. Παναγιώτης Εγγλέζος.
“Εδώ και τρία σχεδόν χρόνια ακούμε καθημερινά ότι θα ανακάμψει η οικονομία ότι τα νούμερα βελτιώνονται και πως έχουν αρχίσει να μας βγαίνουν και οι αριθμοί και όλα αυτά χάρη στην εφαρμογή των μνημονίων. Ο μόνος αριθμός όμως που βλέπουμε εμείς οι εργαζόμενοι στην τσέπη μας είναι το μηδενικό. Πώς, λοιπόν, να πούμε ότι συμμεριζόμαστε την αισιοδοξία που μας πλασάρουν, μόνο και μόνο για να έχουν πάτημα για την εφαρμογή νέων μέτρων;», αναρωτιέται ο κ. Παναγιώτης Εγγλέζος.
Ο κ. Π. Εγγλέζος αναφέρεται και στο πρόβλημα που ανέκυψε με τους εργαζόμενους της πρώην ΔΕΥΑΙ και τονίζει πως οι υπεύθυνοι θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. «Εάν γίνει η αρχή και μείνουν στο δρόμο, πολύ φοβάμαι ότι θα προκληθεί «τσουνάμι» που θα συμπαρασύρει πολλούς ακόμα. Σε καμία των περιπτώσεων, λοιπόν, δεν πρέπει να επιτραπεί κάτι τέτοιο. Οι υπεύθυνοι της κατάστασης αυτής ας αναλάβουν τις ευθύνες τους και να γίνουν ασπίδα στους συναδέλφους αυτούς».
Η συνέντευξη του κ. Παναγιώτη Εγγλέζου, αναλυτικά:
• Πόσο δύσκολο ήταν το έτος 2013 για τους εργαζόμενους και τι αναμένεται να φέρει το 2014;
Το 2013 ήταν η χρονιά της πλήρους εφαρμογής των μνημονίων. Καθημερινά ζούσαμε την κατηφόρα της ύφεσης, που είχε σαν αποτέλεσμα την εκτίναξη των ποσοστών ανεργίας στα ύψη και τη μείωση του βιοτικού μας επιπέδου που έφθασε στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης. Το 2013 κατεδαφίστηκαν όλα τα κοινωνικά και εργασιακά μας δικαιώματα, χάσαμε αυτά που είχαν κατακτηθεί με αγώνες και αίμα. Το 2014 πιστεύω ότι θα είναι συνέχεια όλων των προηγούμενων, που πλέον θα είναι δυσβάστακτα λόγω της εξαθλίωσής μας. Όμως, είναι στο χέρι μας να τα αλλάξουμε όλα αυτά και να αποτρέψουμε τον εξευτελισμό μας. Έχουμε αποδείξει σαν λαός ότι μπορούμε. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη υπομονή και χώρος για οπισθοχώρηση.
• Θεωρείτε πως θα ληφθούν και άλλα μέτρα που θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση για τους εργαζόμενους;
Όπως είπα και παραπάνω δεν υπάρχει φρένο στις απαιτήσεις. Το μαρτύριο της σταγόνας που μας επιβάλλουν δεν πρόκειται να σταματήσει από μόνο του.Τα μέτρα είναι αναπόφευκτα γιατί πολύ απλά είναι ψηφισμένα και προαποφασισμένα.
• Συμμερίζεστε την αισιοδοξία που εκφράζεται για την οικονομική κατάσταση της χώρας καθώς οι εργαζόμενοι καλούνται να σηκώσουν όλο και μεγαλύτερα βάρη;
Εδώ και τρία σχεδόν χρόνια ακούμε καθημερινά ότι θα ανακάμψει η οικονομία.ότι τα νούμερα βελτιώνονται και πως έχουν αρχίσει να μας βγαίνουν και οι αριθμοί και όλα αυτά χάρη στην εφαρμογή των μνημονίων. Ο μόνος αριθμός όμως που βλέπουμε εμείς οι εργαζόμενοι στην τσέπη μας είναι το μηδενικό. Πώς λοιπόν να πούμε ότι συμμεριζόμαστε την αισιοδοξία που μας πλασάρουν, μόνο και μόνο για να έχουν πάτημα για την εφαρμογή νέων μέτρων; Αν ανατρέξουμε σε δηλώσεις των τελευταίων χρόνων αλλά και πολύ πρόσφατων, θα θυμηθούμε όλοι το πιο σύντομο ανέκδοτο που ακούγεται στις τάξεις των εργαζομένων και δεν είναι άλλο από τη φράση «πρωτογενές πλεόνασμα». Ποια λοιπόν αισιοδοξία να συμμεριστώ;
• Σας ανησυχεί το θέμα που ανέκυψε με τους εργαζόμενους της πρώην ΔΕΥΑΙ και γιατί;
Οποιοδήποτε θέμα έχει να κάνει με εργαζομένους με ανησυχεί, και πιστεύω ότι πρέπει να ανησυχεί όλους μας, γιατί, όπως έχουμε διδαχτεί τα τελευταία χρόνια, σήμερα είναι αυτοί, αύριο εμείς και μεθαύριο οι επόμενοι. Οι συγκεκριμένοι συνάδελφοι είναι και αυτοί θύματα των πολιτικών και των ορέξεών τους, στην προσπάθεια που έκαναν να δημιουργήσουν στρατιές ψηφοφόρων. Επομένως οι μόνοι που δεν ευθύνονται για την κατάσταση που έχουν περιέλθει είναι αυτοί. Εάν γίνει η αρχή και μείνουν στο δρόμο, πολύ φοβάμαι ότι θα προκληθεί «τσουνάμι», που θα συμπαρασύρει πολλούς ακόμα. Σε καμία των περιπτώσεων λοιπόν δεν πρέπει να επιτραπεί κάτι τέτοιο. Οι υπεύθυνοι της κατάστασης αυτής ας αναλάβουν τις ευθύνες τους και να γίνουν ασπίδα στους συναδέλφους αυτούς.
• Τελικά πρέπει να επέλθει διάσπαση του ενιαίου Δήμου της Ρόδου, όπως επιχειρεί το υπουργείο Εσωτερικών ή θα πρέπει να μείνουν τα πράγματα ως έχουν στο νησί και να γίνουν βελτιώσεις στον Καλλικράτη;
Γνώμη μου ότι δεν πρέπει να διασπαστεί ο ενιαίος Δήμος της Ρόδου για ένα και μόνο λόγο. Πέρασαν τριάμισι χρόνια για να γίνει η ενοποίηση των δομών και των υπηρεσιών των πρώην καποδιστριακών Δήμων. Όλοι ζήσαμε το τεράστιο κενό και το χάος που υπήρχε μέχρι να αρχίσουν να λειτουργούν κάπως τα πράγματα. Φανταστείτε πάλι να αρχίσει η διάσπασή τους. Πώς θα γίνει ο διαχωρισμός, ποιος Δήμος θα πάρει νευραλγικές δομές και ποιες, πόσο διάστημα θα χρειαστεί μέχρι να αρχίσουν να λειτουργούν ξανά, με τι κριτήρια θα διασπαστούν πάλι οι ΔΕΥΑ και η καθαριότητα, ποιος θα επιμεριστεί το κόστος αυτό; Ο Καλλικράτης είναι μια δομή που αν εφαρμοστεί σωστά έχει να δώσει πολλά για όλους μας. Απλά μέχρι σήμερα αρκετοί, για να μην πω η πλειοψηφία των αιρετών, που κλήθηκαν από το ροδιακό λαό, να τον εφαρμόσουν δεν τον γνωρίζουν. Ο Καλλικράτης έχει, πιστεύω, τεράστιες δυνατότητες, οι οποίες μέχρι σήμερα δεν έχουν περάσει στον κόσμο. Με ορισμένες βελτιώσεις, κυρίως σε ό,τι αφορά τις αρμοδιότητες των τοπικών συμβουλίων (αποκέντρωση), θα αποκτήσει περισσότερους υποστηρικτές και τα αποτελέσματα του θα είναι περισσότερο εμφανή.
• Μέσα στον κυκεώνα των αλλαγών και των μέτρων η ΡΟΔΑ κατάφερε να μείνει σε λειτουργία. Όμως, χρειάζεται να είναι οι πάντες σε ετοιμότητα και γιατί;
Η Ρ.Ο.Δ.Α. είναι μια ιστορική επιχείρηση, που όμοιά της δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Η αντιμετώπιση όμως που έτυχε δεν ήταν η πρέπουσα όλο αυτό το διάστημα. Είναι μια επιχείρηση που θα μπορούσε να συντηρεί οικονομικά ολόκληρο το Δήμο, εάν υπήρχε σωστός προγραμματισμός και σωστή μέριμνα. Δώσαμε σαν εργαζόμενοι πολλές μάχες, τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και μέσα στα υπουργεία και καταφέραμε να αποτελέσουμε την μοναδική εξαίρεση στον Καλλικράτη. Πρόσφατα πάλι με μια συντονισμένη αντίδραση αποτρέψαμε τα σχέδια και τις ορέξεις των κυβερνώντων και όχι μόνο, που ήθελαν και θέλουν η ΡΟΔΑ να αφανιστεί και να έρθουν να αρπάξουν το συγκοινωνιακό έργο που επιτελεί. Για του λόγου του αληθές σας λέω ότι υπήρχαν προτάσεις για εξαγορά της επιχείρησης ακόμα και την ώρα που εμείς είμασταν σε κινητοποιήσεις. Άρα πρέπει όλοι μας και όταν λέμε όλοι εννοούμε από εργαζομένους μέχρι την κοινωνία της Ρόδου, γιατί η ΡΟΔΑ είναι κομμάτι του Ροδιακού λαού, να είμαστε σε ετοιμότητα γιατί ο κίνδυνος παραμονεύει ανά πάσα στιγμή και πολύ φοβάμαι ότι θα βρεθούμε σύντομα πάλι σε θέση μάχης γιατί το φιλέτο είναι αρκετά μεγάλο και δεν περνάει απαρατήρητο από τους πολλούς ενδιαφερόμενους που υπάρχουν τόσο εντός αλλά και εκτός νησιού. Πρέπει δε και οι τοπικοί άρχοντες να δείξουν την πρέπουσα σημασία, γιατί ο Δήμος έχασε ήδη την επιχείρηση καθαριότητας με τα αποτελέσματα που βλέπετε, θα χάσει τη ΡΟΔΑ, θα χάσει την ΔΕΥΑΡ και το μόνο που θα έχει να κάνει είναι να δίνει βεβαιώσεις και όπως είπα και παλιότερα, θα στολίζει δεντράκια και να κάνει δεξιώσεις.
• Θεωρείτε επιτυχία την υπογραφή της τοπικής σύμβασης εργασίας για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους; Γιατί όμως η διοίκηση του ΕΚΡ και το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων δέχθηκαν τόσο σκληρή κριτική;
Σίγουρα η υπογραφή της τοπικής σύμβασης εργασίας είναι μεγάλη επιτυχία, αν αναλογιστεί κανείς τον εργασιακό μεσαίωνα που ζούμε, καθώς είναι μια από τις ελάχιστες, μπορεί και η μοναδική, που έχουν υπογραφεί μέχρι τώρα σε πανελλήνιο επίπεδο και διασφαλίζει πρωτίστως τα δικαιώματα που είχαν κατακτηθεί τα προηγούμενα χρόνια. Δίνει και αύξηση, ελάχιστη βέβαια αλλά είναι κάτι το θετικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι πλέον υπερτερούν οι ατομικές συμβάσεις που το μόνο που προβλέπουν είναι η μείωση των αμοιβών και η αύξηση των ωρών εργασίας. Είναι λοιπόν τεράστια η επιτυχία τόσο του Σωματείου αλλά και του Εργατικού Κέντρου, γιατί μέσα από συντονισμένες ενέργειες πετύχαμε το θεμιτό αποτέλεσμα. Όσο για τους επικριτές και τους μηδενιστές δεν έχω να πω τίποτα άλλο από αυτό που εισπράττουν ήδη από τις τάξεις των εργαζομένων. Δεν μπορεί όλα να τα ισοπεδώνουν και μετά να υιοθετούν και να πατάνε πάνω σε αυτά που κατηγορούν. Ας παρουσιάσουν την πρότασή τους και ας μας δείξουν επιτέλους τι έχουν καταφέρει αυτοί για τους εργαζόμενους όλα αυτά τα χρόνια, γιατί έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λένε.!!!!
• Ποιο είναι το όραμά σας για την Ενωση Πολιτιστικών Συλλόγων και ποια είναι τα επόμενα βήματα που θα γίνουν στο προσεχές χρονικό διάστημα;
Η Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων είναι μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια περίπου, για διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης, κάπου σκάλωσε, αλλά τώρα μπορώ να πω με μεγάλη αισιοδοξία ότι θα γίνει πραγματικότητα, καθώς αριθμεί το σύνολο των Πολιτιστικών Συλλόγων (περίπου 35 σε σύνολο 40). Το όραμά μου, αλλά και όλων των υπολοίπων, που μαζί έχουμε ξεκινήσει την προσπάθεια αυτή, είναι να καταφέρουμε για πρώτη φορά, όλοι μαζί να συνεργαστούμε, να συντονίσουμε τις δράσεις μας και από κοινού να εκπροσωπούμε επάξια τον πολιτισμό, τα ήθη και έθιμα του τόπου μας. Μέσα από την προσπάθεια αυτή πιστεύω ότι όλοι θα βγούμε κερδισμένοι τόσο σαν σύλλογοι αλλά και ως κοινωνία ,γιατί το πιστεύω μου είναι ένα. Ενωμένοι μπορούμε να κάνουμε πολλά και το έχουμε δείξει αυτό πολλές φορές με πρόσφατο παράδειγμα το Ρεκόρ Γκίνες. Αυτή την στιγμή είμαστε στο στάδιο της κατάθεσης του καταστατικού μας στο Πρωτοδικείο και τη διενέργεια εκλογών, ώστε πλέον και επίσημα να διεκδικήσουμε αυτά που αναλογούν στους συλλόγους και να είμαστε σε θέση να προσφέρουμε τα μέγιστα για την ανάδειξη της παράδοσής μας και όχι μόνο. Με την ευκαιρία θέλω να καλέσω και τους υπόλοιπους συλλόγους να αγκαλιάσουν αυτήν την προσπάθεια και όλοι μαζί να βάλουμε αυτό το λιθαράκι που λείπει για να γίνει η ομοσπονδία η σκέπη όλων μας.
