Τουλάχιστον 54.000 πολίτες έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμα για παλλαϊκό συλλαλητήριο σε Σύνταγμα και Λευκό Πύργο, τη μέρα που η ελληνική αντιπροσωπεία θα διαπραγματεύεται το ελληνικό χρέος στις Βρυξέλλες.
Από τις 28 Ιανουαρίου, όταν και αναρτήθηκε το κάλεσμα στο Facebook, η ανταπόκριση ξεπέρασε κάθε προσδοκία, όπως λέει στο in.gr, ο ένας εκ των δύο συνδιοργανωτών, Κώστας Πουλής.
«Δεν περιμέναμε ότι η εκδήλωση θα είχε τόσο μεγάλη απήχηση, σε καμία περίπτωση. Είχαν γίνει κι άλλα παρόμοια καλέσματα, τα οποία δεν είχαν τόσο μεγάλη συμμετοχή. Αυτή τη φορά θεωρούμε ότι η απήχηση οφείλεται στο timing, γιατί από την πρώτη στιγμή που αναρτήσαμε την συγκεκριμένη εκδήλωση, η ανταπόκριση του κόσμου ξεπερνούσε κάθε προσδοκία. Αναρωτιόμασταν πώς είναι δυνατόν; Μάλλον ο κόσμος το περίμενε πώς και πώς».
Ποια ήταν η αφορμή για το κάλεσμα; «Εδώ και 4 χρόνια από τότε που διαλύθηκαν οι «αγανακτισμένοι», πάντοτε υπήρχε η συζήτηση ότι αυτό το κίνημα ήταν μεγαλειώδες και είναι κρίμα με τον τρόπο που διαλύθηκε, με βάση τον πολιτικό ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίσει. Γίνανε πολλές προσπάθειες για να ξανάδημιουργηθεί κάτι παρόμοιο, οι οποίες, όμως, δεν είχαν την ανάλογη επιτυχία.
» Έτσι, όταν είδαμε την απομάκρυνση των κιγκλιδωμάτων μπροστά από τη Βουλή, θεωρήσαμε ότι η νέα κατάσταση που διαμορφώνεται μας καλεί και πάλι στην πλατεία. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτό που θέλουμε να καταφέρουμε είναι όταν θα πάνε οι εκπρόσωποι της ελληνικής κυβέρνησης να διαπραγματευτούν το ζήτημα του χρέους, να δείξουμε ότι πέρα από τους αριθμούς και τις στατιστικές, υπάρχει και ο ανθρώπινος παράγοντας, κάτι που πρέπει να σεβαστούν επιτέλους οι εταίροι μας» προθέτει.
Το κίνημα των «αγανακτισμένων»
Σχετικά με το αν το κίνημα των «αγανακτισμένων» αποτέλεσε τον οδικό χάρτη αυτού του καλέσματος, ανέφερε ότι «με γοήτευσε πάρα πολύ το κίνημα των «αγανακτισμένων» και τα χαρακτηριστικά που είχε. Από την άλλη πλευρά, ένιωσα μεγάλη απογοήτευση για τον τρόπο που διαλύθηκε αυτό το κίνημα, με την δολοφονική βία από τα ΜΑΤ και με την παρενέργεια που υπήρξε από την ανάδυση του φασισμού στην Ελλάδα».
Συνεχίζει λέγοντας: «θα θέλαμε πολύ να επαναλάβουμε κάτι αντίστοιχο, όχι με το ίδιο όνομα όμως, γι’ αυτό δεν κάνουμε λόγο πουθενά για «αγανακτισμένους». Αυτό είναι ένα κίνημα πλατείας. Η πλατεία είναι ένας δημόσιος χώρος, δεν χρειάζεται να πάρεις άδεια από κάποιον, δεν είναι μία πορεία που θα κάνουμε στο κέντρο της πόλης και θα πρέπει να έρθουμε σε συνεννόηση με την αστυνομία».
Όσον αφορά την επιρροή που άσκησε στα πολιτικά δρώμενα το κίνημα των «αγανακτισμένων» λέει ότι «οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα καθορίστηκαν σε μεγάλο βαθμό από αυτό το κίνημα. Για παράδειγμα το 2011 το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβερνών κόμμα και αυτήν την στιγμή έχει σχεδόν διαλυθεί, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2009 ήταν το πέμπτο κόμμα στη Βουλή με το μικρότερο ποσοστό και τώρα είναι στην κυβέρνηση».
» Οι αγανακτισμένοι δεν ήταν ΣΥΡΙΖΑ, προς θεού, δεν λέω κάτι τέτοιο. Λέω, όμως, ότι οι αγανακτισμένοι ήταν κατά των μνημονίων και για αυτό ψήφισαν αντιμνημονιακά κόμματα» διευκρινίζει.
Για το ενδεοχόμενο του να υπάρξει κάποια κομματική στηλίτευση του γεγονότος, ο κ. Πουλής ξεκαθαρίζει ότι τόσο ο ίδιος, όσο και ο έταιρος συνδιοργανωτής, Περικλής Δανόπουλος, δεν είναι ενταγμένοι σε κάποιον πολιτικό φορέα και δεν ανήκουν σε κάποιο κόμμα.
«Αυτό που πρέπει να καταλάβουν όλοι είναι πως οι διαχειριστές δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο ρόλο σε αυτήν την ιστορία, απλά το ξεκινήσαμε και τίποτα άλλο. Σαφώς, όμως, και αποδεχόμαστε την ευθύνη που μας αναλογεί και θα αναλάβουμε την οργάνωση και τον συντονισμό κάποιων πραγμάτων. Όλα αυτά μέχρι αυτό να πάρει σάρκα και οστά, από εκεί και έπειτα τελειώνει ο ρόλος μας».
Συμπληρώνει τονίζοντας πως «δεν είμαστε ηγέτες κανενός κινήματος, μην τρελαθούμε… Απλά θα χαρούμε αν αποτελέσουμε την αφορμή για να σηκωθεί ο Έλληνας από τον καναπέ και να ξανά βγει στην πλατεία. Αν συμβεί αυτό θα είναι μεγάλη ευτυχία για εμάς».
Το μεγαλύτερο «στοίχημα»
Είναι πολύ εύκολο κάποιος να πατήσει στο Facebook ότι θα παρεβρεθεί, κάτι που θα του κοστίσει δύο δευτερόλεπτα, πόσο δύσκολο είναι, όμως, όσοι δήλωσαν διαδικτυακά ότι θα δώσουν το «παρών», να το κάνουν και πράξη;
«Δεν μπορώ να ξέρω ή να είμαι σίγουρος για το αν η προσέλευση θα είναι τόσο μεγάλη, σε σχέση με το πώς εκφράζεται αυτό μέσω του facebook. Όπως και με τους αγανακτισμένους η προσέλευση στο πρώτο κάλεσμα δεν ήταν τόσο μεγάλη, στην συνέχεια όμως αυτό κορυφώθηκε. Αν όμως όσοι δώσουν το «παρών» καταλάβουν ότι αυτό που κάνουμε έχει αξία, θα το ξανάκάνουν, κάτι που βέβαια εξαρτάται και από τις εξελίξεις σχετικά με την διαπραγμάτευση».
in.gr
