Πολλές επιφυλάξεις ακούω, εάν η απειλή του Πρωθυπουργού σχετικά με το ποδόσφαιρο θα φέρει αποτελέσματα και εάν δεν έπρεπε απλά να είναι απειλή, αλλά πράξη. Μια πράξη που θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχει πραγματοποιηθεί. Από τότε που κερκίδες, «θύρες», δρόμοι και στενά γύρω από τα γήπεδα βάφτηκαν με αίμα, νέων στην πλειοψηφία τους ανθρώπων. Από τότε που οι φυσιολογικοί άνθρωποι άρχισαν να απομακρύνονται από τις κερκίδες ή να το σκέφτονται δύο και τρεις φορές πριν πάνε να παρακολουθήσουν έναν αγώνα και πολλές φορές αποφεύγει ακόμη και να δουν την αγαπημένη τους ομάδα και από την τηλεόραση για να μην την …σπάσουν. Από τότε που ανεγκέφαλοι χουλιγκάνοι, έσπαγαν ότι έβρισκαν μπροστά τους. Από τότε που παράγοντες κυκλοφορούσαν στα γήπεδα με πιστόλια. Ας μην πούμε για όσα ακούμε και διαβάζουμε για σκάνδαλα, στημένους αγώνες, «πουλημένους» και την διαπλοκή ανάμεσα σε αθλητικούς, οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες. Κι αν δεν υπάρχουν αφορμές για να μπει ένα οριστικό τέλος σ’ αυτό και να ασχοληθούμε με τα πολύ σοβαρά. Όπως για παράδειγμα με το Ορουτς Ρέις που κάνει βόλτες ανοιχτά του Καστελλόριζου. Κάτι για το οποίο άνοιξα την τηλεόραση, προκειμένου να μάθω περισσότερα και έπεσα πάνω σε πάνελ (και στο κρατικό κανάλι) που μιλούσαν για το ποδόσφαιρο…
Επιφυλάξεις
