Το νέο μεγάλο πρόβλημα των γερμανών δημοσιογράφων: Να μείνουν χωρίς φρέσκες ειδήσεις από την Ελλάδα. Ο πανικός δεν εκδηλώνεται όμως μόνο στα newsrooms των μέσων ενημέρωσης, αλλά και σε κάθε άλλο χώρο δουλειάς και διασκέδασης, ακόμα και στους δρόμους, στις πλατείες και στα σπίτια. Οι Γερμανοί έχουν πλέον συνηθίσει τόσο πολύ τις συνεχείς ειδήσεις από την «Hellas», που αισθάνονται το σύνδρομο στέρησης αν μείνουν χωρίς καινούργιες έστω και για λίγα λεπτά της ώρας.
Αλλά όχι μόνο αυτό. Ταυτίζονται σωματικά και ψυχολογικά με ό,τι συμβαίνει στη μακρινή αυτή χώρα της Μεσογείου. Κι αυτό όχι σπάνια με «ξεκάρφωτο» τρόπο: «Αύριο θα έχουμε πάλι ζέστη» έλεγε τις προάλλες Βερολινέζος σε γνωστό του εννοώντας προφανώς την αναμενόμενη αύξηση της θερμοκρασίας στη γερμανική πρωτεύουσα. «Ευτυχώς!» ήταν η απάντηση του συνομιλητή του. «Το κρύο στην Αθήνα μας είχε ξεπαγώσει!».
Αυτά και άλλα ιλαρά παρόμοια έγραφε πρόσφατα η σατιρική σελίδα της αριστερής εναλλακτικής εφημερίδας «Tageszeitung». Εν όψει του Πάσχα της Καθολικής και της Ευαγγελικής Εκκλησίας την ερχόμενη Κυριακή, πρόσθετε, οι γερμανοί δημοσιογράφοι τρέμουν μπροστά στο ενδεχόμενο ενός «ελληνικού κενού». «Η πτώση του αεροπλάνου στις Αλπεις μάς τελείωσε, το Ουκρανικό είναι σε μόνιμη ύφεση, και στη Συρία έχουμε μια από τα ίδια» έλεγε ένας από αυτούς. «Η μόνη εναπομείνασα χώρα που εγγυάται ακόμα το γέμισμα των στηλών μας με καταστροφή είναι η Ελλάδα».
Η «καταστροφή» προκύπτει βέβαια σε πρώτη γραμμή από «πυροβολισμούς» με φραστικές σφαίρες ντουμ ντουμ όπως:
l «Οι προτάσεις της Αθήνας στο Brussels Group είναι σαν κινούμενη άμμος», η οποία αποδίδεται σε ανώτερο στέλεχος των Βρυξελλών, ή,
l «Από τις 20 και πλέον ημέρες διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα, μόνο οι τέσσερις ήταν αποδοτικές, επειδή οι έλληνες διαπραγματευτές ήταν πολύ απροετοίμαστοι», την οποία φέρεται να είπε μέλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου,
l ή, αντίστροφα (σύμφωνα με το περιοδικό «Spiegel»), η απάντηση σε αυτό του γενικού γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών Νίκου Θεοχαράκη: «Δεν απορώ που δεν υπήρξε πρόοδος στις διαπραγματεύσεις, αφού οι εντεταλμένοι των θεσμών ήταν εντελώς αναρμόδιοι» (κάτι βέβαια που διέψευσε αργότερα ο κ. Θεοχαράκης).
Και μόνο τα παραπάνω δείγματα πολεμικής δείχνουν λοιπόν ότι ο φόβος των δημοσιογράφων είναι δικαιολογημένος. Τα πραγματικά συνταρακτικά νέα από την Ελλάδα σπανίζουν τις τελευταίες ημέρες, στη θέση τους μπαίνει όλο και περισσότερο το πολιτικό κουτσομπολιό. Και αυτό δεν φτάνει για να ικανοποιήσει το ενδιαφέρον ενός απαιτητικού αναγνωστικού κοινού που δίνει κυρίως βάση στη σοβαρή είδηση και στην εμπεριστατωμένη ανάλυση.
Σε μεγάλο βαθμό φταίνε βέβαια και οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι. Από τότε που διαγράφηκε η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου (και πολύ περισσότερο μετά), τα μέσα ενημέρωσης τα έχουν κυριολεκτικά «παίξει». «Είναι η avant-garde (σ.σ.: πρωτοπορία) στον ψυχολογικό πόλεμο των Βρυξελλών και του Βερολίνου κατά της Αθήνας» έλεγε αναλυτής. «Αυτά είναι που έβγαλαν πάλι στο προσκήνιο το grexit (σ.σ.: την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη) και αυτά είναι επίσης που δίνουν στο θέμα όλο και οξύτερη μορφή».
Υπάρχουν βέβαια και ορισμένοι πολιτικοί οι οποίοι έριχναν για μεγάλο διάστημα λάδι στη φωτιά. Με πρώτο και καλύτερο τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος γαλουχήθηκε ιδεολογικά στο πνεύμα του Ψυχρού Πολέμου Ανατολής – Δύσης – και το μεταγγίζει τώρα, για πρώτη φορά στα χρονικά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στην πολεμική του εναντίον μιας χώρας της ευρωζώνης.
Ομως ο γερμανός υπουργός Οικονομικών ανέστειλε αυτή την πολεμική από τότε που έλαβε το «σύρμα» από την Ανγκελα Μέρκελ η οποία είχε πάρει πάλι προηγουμένως προειδοποίηση από τον Μπαράκ Ομπάμα να μην εξωθήσει τα πράγματα στα άκρα και να κρατήσει οπωσδήποτε, προς χάρη και προς όφελος των γεωπολιτικών συμφερόντων της Δύσης, την Ελλάδα στην ευρωζώνη.
Οι δημοσιογράφοι δεν υποτάσσονται ωστόσο τόσο εύκολα σε έξωθεν «νουθεσίες» και γραμμές. Αυτοί ακολουθούν, όσο γίνεται τουλάχιστον, άλλες ατραπούς, που ενίοτε αποκλίνουν πολύ από εκείνους των πολιτικών. Στην προκειμένη περίπτωση όμως φαίνεται ότι το έχουν παρακάνει, Το grexit συνεχίζει να πουλάει, ταυτόχρονα γίνεται όμως όλο και πιο αναξιόπιστο. Τα πραγματικά γεγονότα δεν ανταποκρίνονται στη δήθεν επικείμενη καταστροφή. Η Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ ματώνει, όμως το grexit παραμένει απλό θεωρητικό ενδεχόμενο. Επόμενο έτσι να γίνονται «Κασσάνδρες» και να καταφεύγουν στις πιο απίθανες υπερβολές – και όταν κι αυτές δεν «πιάνουν», στο πολιτικό κουτσομπολιό. Με αυτό δεν μπορούν ωστόσο να γεμίσουν επαρκώς τις στήλες των εφημερίδων και τα ραδιοτηλεοπτικά τους δελτία. Το ελληνικό κενό μένει. Και θα εξαπλωθεί, όπως πολλά δείχνουν, όσο τίποτα άλλο στα μέσα τους τις μέρες του μεθαυριανού Πάσχα.
Το ΒΗΜΑ
