Χρηματική αποζημίωση σε πρώην εργαζόμενο της Δημοτικής Επιχείρησης Συγκοινωνιών «ΡΟΔΑ» επεδίκασε με απόφαση που εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου κρίνοντας ότι δεν του παρασχέθηκε παράτυπα πρόσβαση σε βιντεοσκοπημένο υλικό το οποίο επικαλέστηκε για να τον απολύσει!
Πιο συγκεκριμένα η εναγόμενη, Δημοτική Επιχείρηση Συγκοινωνιών «ΡΟΔΑ» προσέλαβε τον ενάγοντα με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου την 19η Ιουλίου 2018 προκειμένου ο τελευταίος να εργαστεί με την ειδικότητα του οδηγού λεωφορείων.
Την 23η Φεβρουαρίου 2019 κατά τη διάρκεια δρομολογίου που εκτελούσε ο ενάγων, δέχθηκε έλεγχο από υπάλληλο της εναγόμενης. Ο ελεγκτής διεπίστωσε ότι εντός του λεωφορείου επέβαιναν τέσσερα άτομα τα οποία δεν είχαν στην κατοχή τους εισιτήρια. Εξ αυτών, η μια επιβάτης ήταν εφοδιασμένη με κάρτα πολλαπλών διαδρομών οπότε, δεν είχε υποχρέωση έκδοσης εισιτηρίου. Προσέτι, ο δεύτερος επιβάτης που δεν έφερε εισιτήριο ήταν ένας άνδρας ο οποίος εισήλθε μόνος στη στάση της Κρεμαστής και, όπως δήλωσε στον ελεγκτή, έδωσε μεν το αντίτιμο του εισιτηρίου στον οδηγό (2,40 ευρώ), ο τελευταίος, όμως, δεν του παρέδωσε ποτέ απόκομμα εισιτηρίου. Το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος επιβάτης έδωσε το χρηματικό αντίτιμο αλλά δεν έλαβε εισιτήριο αποδέχεται και ο ενάγων πλην, όμως, το αποδίδει σε παραδρομή εκ μέρους του εξαιτίας τηλεφωνήματος που δέχτηκε εκείνη την ώρα από την έγκυο σύζυγό του.
Περαιτέρω, εντός του λεωφορείου βρισκόταν και ένα νεαρό ζευγάρι, οι οποίοι όπως δήλωσαν τόσο στον ενάγοντα, κατά την είσοδό τους στο λεωφορείο, όσο και στον ελεγκτή ήταν φοιτητές και δικαιούντο «μισό» εισιτήρια, ήτοι αξίας 1,20 ευρώ έκαστος. Ωστόσο, κατά τον διενεργηθέντα έλεγχο δεν βρέθηκαν να έχουν εισιτήρια παρότι κατέβαλαν στον οδηγό το ποσό των 2,40 ευρώ συνολικά.
Ο ενάγων αποδέχεται ότι έλαβε το ποσό των 2,40 ευρώ από τους δύο αυτούς επιβάτες, ισχυριζόμενος παράλληλα ότι αντί να εκδώσει δύο «μισά» εισιτήρια στο ζευγάρι επιβατών εξέδωσε ένα ενιαίο εισιτήριο αξίας 2.40 ευρώ.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι ούτε απόκομμα τέτοιου εισιτηρίου βρέθηκε ούτε εξηγείται ο λόγος για τον οποίο ο οδηγός θα μπορούσε να προβεί σε μια τέτοια κίνηση.
Κατόπιν, ο ελεγκτής υπέβαλε σχετική αναφορά προς την εναγόμενη, το Δ.Σ της οποίας συνεδρίασε και αποφάσισε να προχωρήσει στην καταγγελία της σύμβασής του.
Η απόφαση αναρτήθηκε ανωνυμοποιημένη στον ιστότοπο «Διαύγεια». Στο σκεπτικό της ανωτέρω απόφασης αναφέρεται ότι το ανωτέρω συμβάν «έχει καταγραφεί επακριβώς από το κλειστό κύκλωμα που είναι εγκατεστημένο σε όλα τα λεωφορεία της επιχείρησης και ελέγχει την έκδοση εισιτηρίων.
Περαιτέρω, η εναγόμενη, νομίμως εκπροσωπούμενη, κατέθεσε έγκλησή της στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Ρόδου και ασκήθηκε ποινική δίωξη για το αδίκημα της υπεξαίρεσης πράγματος ευτελούς αξίας κατ’ εξακολούθηση. Ωστόσο, εξαιτίας του απειλούμενου πλαισίου ποινής έπαυσε υφ’ όρον η ποινική δίωξη για τη συγκεκριμένη πράξη.
Στην ανωτέρω έγκληση αναφέρεται εκ νέου η επισκόπηση εκ μέρους της εναγόμενης του βιντεοληπτικού υλικού που προήλθε από την κάμερα που βρισκόταν πάνω από τη θέση του οδηγού.
Το σχετικό καταγεγραμμένο υλικό κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι είδε και ο μάρτυρας- ελεγκτής του λεωφορείου στο οποίο, όπως κατέθεσε, φαίνεται ότι ο ενάγων οδηγός έχει πάρει λεφτά αλλά δεν έχει εκδώσει εισιτήριο.
Ο ενάγων ισχυρίζεται ότι η εναγόμενη παράνομα και υπαίτια, όπως νομίμως εκπροσωπείτο, με τις ανωτέρω ενέργειες, διέδωσε ενώπιον τρίτων γεγονότα που μπορούσαν να βλάψουν την τιμή και την υπόληψή του, ενώ αυτά ήταν ψευδή και η εναγόμενη γνώριζε το ψεύδος τους.
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο ενάγων, προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του και στο πλαίσιο της ανωτέρω διαφοράς, ζήτησε εγγράφως να λάβει ψηφιακό αντίγραφο του ανωτέρω καταγεγραμμένου υλικού πλην, όμως, η εναγόμενη ουδέποτε του το παρέδωσε ούτε απάντησε στο αίτημά του.
Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, με απόφασή της, έκρινε, επί του ζητήματος, ότι η εναγόμενη κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 12 παρ. 3 και 15 του ΓΚΠΔ δεν απάντησε ποτέ στο αίτημα του καταγγέλοντος.
Το δικαστήριο έκρινε ότι η εναγόμενη αρνήθηκε να παράσχει στον ενάγοντα, και εν προκειμένω υποκείμενο των δεδομένων, τεκμηριωμένες εξηγήσεις και πληροφορίες για το ανωτέρω αναφερόμενο βιντεοληπτικό υλικό που τον αφορούσε και επίκληση του οποίου γίνεται τόσο στην απόφαση του Δ.Σ περί καταγγελίας της σύμβασής του όσο και στην υποβληθείσα έγκληση, με αποτέλεσμα εκείνος να βιώσει ψυχική ταλαιπωρία και στεναχώρια, προσπαθώντας να αντικρούσει τις εις βάρος του κατηγορίες χωρίς να έχει επαρκείς πληροφορίες για την τύχη των ψηφιακών στοιχείων τα οποία η αντίδικός του κατ’ επανάληψη επικαλείτο.
Εξαιτίας της ανωτέρω παράνομης και υπαίτιας προσβολής της προσωπικότητάς του υπέστη ηθική βλάβη για την αποκατάσταση της οποίας του οφείλεται χρηματική αποζημίωση, το ύψος της οποίας εκτιμήθηκε από το Δικαστήριο στο ποσό των 2.000 ευρώ.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Γιώργος Λαμπαδάκης.
