Αριστείδης Καϊκης: «Η Υγεία δεν είναι θέμα αδιαφορίας, αλλά πολιτικού σχεδιασμού»

Ο κ. Αριστείδης Καΐκης, είναι παθολόγος στην Α’ Παθολογική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, γραμματέας του Συλλόγου Εργαζομένων του νοσοκομείου και αντιπρόεδρος της Ένωσης Ιατρών του νοσοκομείου. Στην συνέντευξη που ακολουθεί, μιλάει στην ‘δημοκρατική’ για όλες τις εξελίξεις στην Υγεία, τις παθογένειες στο ΕΣΥ, το πρόβλημα με τις προσλήψεις ενώ σχολιάζει για την πρόσφατη τροπολογία της κυβέρνησης, που δίνει την δυνατότητα σε ιδιώτες ιατρούς όλων των ειδικοτήτων να «συνεργάζονται» με τα δημόσια νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. για την υλοποίηση ιατρικών πράξεων πέραν του τακτικού ωραρίου
• Κύριε Καΐκη να ξεκινήσουμε από την τροπολογία που έφερε η κυβέρνηση που δίνει την δυνατότητα σε ιδιώτες ιατρούς όλων των ειδικοτήτων να «συνεργάζονται» με τα δημόσια νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. για την υλοποίηση ιατρικών πράξεων πέραν του τακτικού ωραρίου. Πώς μπορεί αυτό να εφαρμοστεί στην πράξη και κυρίως σε νοσοκομεία όπως της Ρόδου (και άλλων νησιών);
Η εργασία ιδιωτών ιατρών εντός των νοσοκομείων του ΕΣΥ προς το παρόν εφαρμόζεται μερικώς, με την κάλυψη κενών του προγράμματος εφημεριών από μεριάς τους. Αυτό ξεκινάει από τα νοσοκομεία της περιφέρειας όπως το δικό μας όπου οι ελλείψεις προσωπικού είναι πιο μεγάλες. Η πλήρης διάλυση της διάκρισης δημόσιας και ιδιωτικής υγείας, τόσο με την αλλαγή αυτή όσο και, αντιστρόφως, της προωθούμενης δυνατότητας των ιατρών του ΕΣΥ να εργάζονται ιδιωτικά εντός και εκτός των νοσοκομείων, στην πράξη δεν θα «λύσει» κάποιο υφιστάμενο πρόβλημα αλλά θα δημιουργήσει ασθενείς «δύο ταχυτήτων», τους ασθενείς του δημοσίου – της σειράς και τους ασθενείς – «πελάτες» που θα απολαμβάνουν προτερημάτων όπως την γρηγορότερη προώθησή τους στη λίστα χειρουργείων.
• Παρά τις κινήσεις που γίνονται κατά καιρούς, με προκηρύξεις θέσεων κ.λπ. που εξαγγέλλει η κυβέρνηση, δεν επιτυγχάνονται τα επιθυμητά αποτελέσματα. Τι μπορεί να γίνει με τις προσλήψεις όλων των ειδικοτήτων, κατά την άποψή σας; Τι απαιτείται για να στελεχωθούν οι δομές υγείας στην χώρα και κυρίως στις νησιωτικές περιοχές που έχουν σοβαρές ελλείψεις;
Οι «νόμοι της αγοράς» είναι αμείλικτοι και στην αγορά εργασίας. Κενές οργανικές θέσεις ιατρών του νοσοκομείου μας προκηρύσσονται και μένουν «ορφανές» εδώ και πολλά έτη, καθώς ο ανταγωνισμός από υποψήφιους εργοδότες είναι πολλαπλός. Νέοι ιατροί μπορούν να «πουλήσουν» την εργατική τους δύναμη, τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους με πολύ καλύτερους όρους στο εξωτερικό (όπως τα τελευταία χρόνια πολύ έντονα στην Κύπρο), τα μεγάλα αστικά κέντρα αλλά και τον ιδιωτικό τομέα. Σε συγκεκριμένες ειδικότητες όπως των αναισθησιολόγων υπάρχει ιδιαίτερη έλλειψη όχι μόνο στην ελληνική περιφέρεια, αλλά και πανευρωπαϊκά. Σύμφωνα και με την προσωπική μου εμπειρία δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος όπου οι ελλείψεις προσωπικού δημιουργούν άσχημες και εντατικές συνθήκες εργασίας οι οποίες με την σειρά τους αποτρέπουν συναδέλφους από το να διοριστούν στα νοσοκομεία μας. Ποιος παθολόγος θα ήθελε άραγε να διοριστεί αυτή τη στιγμή στο νοσοκομείο της Κω και να είναι ο μοναδικός παθολόγος 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 μέρες τον χρόνο;
Ο μόνος τρόπος για να σπάσει ο φαύλος κύκλος είναι οι γενναίες αυξήσεις στους μισθούς όλων των ιατρών του ΕΣΥ και η επιπλέον επιδότηση των θέσεων που έχουν αποδειχθεί «προβληματικές». Τα «μη οικονομικά κίνητρα» έχουν αποδειχθεί στην πράξη ανεπαρκή και προσχηματικά.
• Τι γίνεται με το ‘χαράτσι’ των 20 ευρώ; Το θέμα έλαβε διαστάσεις σε σημείο να ταλαιπωρείται ένας συνάδελφός σας. Τι ισχύει τελικά;
Είναι ακόμη σε ισχύ η εγκύκλιος του Υπουργείου Υγείας που ορίζει πως οι ασθενείς μη κάτοικοι Ελλάδας στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών που δεν έχουν ΑΜΚΑ ή Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης θα πληρώνουν 20 ευρώ, επιπλέον της χρέωσης των εξετάσεων και πράξεων που θα διενεργούνται. Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου είμαστε ενάντια σε κάθε μετακύλιση κόστους στην τσέπη των ασθενών ιδιαίτερα όταν αυτή αφορά επείγοντα περιστατικά και μπορεί να ιδωθεί σαν «εισιτήριο» ή «πόρτα» που αποκλείει ασθενείς από απαραίτητες και επείγουσες εξετάσεις και θεραπείες.
Οι διαστάσεις που έλαβε το θέμα και η αρνητική δημοσιότητα για το νοσοκομείο μας ήταν αποτέλεσμα της ανεπαρκούς καθοδήγησης από την διοίκηση του νοσοκομείου προς τους εργαζόμενους του γραφείου κίνησης ασθενών, στους οποίους ενώ η εγκύκλιος κοινοποιήθηκε (άρα θεωρήθηκε εφαρμοστέα) δεν απαντήθηκαν ποτέ οι συγκεκριμένες ερωτήσεις τους ως προς τον τρόπο εφαρμογής, αφήνοντάς τους έτσι εκτεθειμένους σε κάθε λογής κίνδυνο. Θεωρούμε λοιπόν άδικη την δίωξη του συναδέλφου μας και για αυτό κινητοποιηθήκαμε για να την σταματήσουμε.
Ο συνάδελφος την περασμένη εβδομάδα κατέθεσε απολογητικό υπόμνημα αλλά η απάντηση από την διοίκηση του νοσοκομείου εκκρεμεί. Έχουμε κάνει όσο μπορούμε πιο σαφές ότι τυχόν απόλυσή του μας αφορά όλους και θα σημαίνει συνέχεια και ένταση των κινητοποιήσεών μας.
• Οι εικόνες από νοσοκομεία και δομές υγείας σε όλη τη χώρα, είναι πράγματι αποκαρδιωτικές και ανησυχητικές. Μπορεί να σωθεί το ΕΣΥ; Ποιες κινήσεις πρέπει να γίνουν; Αδιαφορούν οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα;
Δεν είναι θέμα αδιαφορίας αλλά πολιτικού σχεδιασμού. Ο στόχος για το δημόσιο σύστημα υγείας είναι να παραμείνει ως ένα στοιχειωδέστατο και ανεπαρκές «δίχτυ προστασίας» για τον πληθυσμό και ταυτόχρονα να συνεισφέρει στην αύξηση της κερδοφορίας στον χώρο της υγείας.
Ο στόχος αυτός περνάει από θεσμικές τομές όπως αυτές που προαναφέραμε για τις εργασιακές σχέσεις των ιατρών των νοσοκομείων ή τα ιδιωτικά απογευματινά χειρουργεία, έχει όμως ήδη συντελεστεί σε μεγάλο βαθμό και στην πράξη μέσω της γενικής υποβάθμισης της δημόσιας υγείας, καθώς οι ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία είναι στην Ελλάδα από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη. Ιδιαίτερα στην Ρόδο που είναι μία σχετικά μικρή αγορά υπηρεσιών υγείας συγκριτικά με τα μεγάλα αστικά κέντρα, οι ιδιωτικές κλινικές δεν μπορούν να κάνουν «βαριές» επενδύσεις όπως είναι οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, οι Μονάδες Νεογνών ή κέντρα επείγουσας αντιμετώπισης εμφραγμάτων ή εγκεφαλικών. Κατά κάποιον τρόπο στην νησιωτική Ελλάδα είμαστε όλοι οι κάτοικοι πιο «ίσοι» απέναντι στην αρρώστια καθώς όλοι θα αντιμετωπίσουμε τα ίδια εμπόδια και τις ίδιες ανεπάρκειες σε μία κρίσιμη στιγμή για εμάς ή τους δικούς μας ανθρώπους.
Είναι λοιπόν εδώ ακόμα πιο έντονη μια διαπίστωση που ισχύει γενικά, πως η ιδιωτικοποίηση της υγείας θα κάνει όχι μόνο πιο ακριβή αλλά και χειρότερη την ποιότητα της υγείας που απολαμβάνουμε όλοι ανεξαιρέτως, εντείνοντας τις ανισότητες μόνο προς τα κάτω. Στην προσπάθεια να αλλάξουν την δημόσια υγεία θέλουν να αλλάξουν και τα μυαλά μας. Να θέλουμε οι ασθενείς να πληρώσουμε τον γιατρό και το νοσοκομείο για να ξεχωρίσουμε από το «βούρκο». Να βλέπουμε οι γιατροί των νοσοκομείων τους αρρώστους σαν υποψήφιους πελάτες. Εμείς θα παραμείνουμε αμετανόητοι. Ο Σύλλογος Εργαζομένων του νοσοκομείου έχει ήδη πλαίσιο διεκδίκησης για την υγεία μαζί με τους Συλλόγους Ασθενών γιατί ακριβώς πιστεύουμε ότι τα ζητήματα του νοσοκομείου μας αφορούν εξίσου, εργαζόμενους και ασθενείς. Αυτή τη συνεργασία λοιπόν σκοπεύουμε να συνεχίσουμε και να καλέσουμε και όλους τους κατοίκους του νησιού μαζί μας.