Από μία σπάνια ασθένεια με υψηλή θνησιμότητα προσβλήθηκε συμπατριώτης μας, με καταγωγή από άλλο νησί, αλλά μπόρεσε να θεραπευθεί, λόγω της έγκαιρης διάγνωσης αλλά και της σωστής και αποτελεσματικής αγωγής του θεράποντος ιατρού. Σημειώνεται ότι πρόσφατα πέθανε στην Κρήτη ένα νεαρό άτομο που είχε προσβληθεί από την ίδια ασθένεια (σημ.: το περιστατικό αυτό είχε προσλάβει μάλιστα πανελλήνια διάσταση).
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, την 22α Μαΐου, εισήχθη στην γενική κλινική «Euromedica», ο 42χρονος συμπατριώτης μας, ο οποίος παρουσίαζε παρατεταμένο υψηλό πυρετό, από τις αρχές Μαΐου, αλλά εκεί που απευθύνθηκε αρχικώς, δεν μπόρεσαν να διαπιστώσουν τα πραγματικά αίτια.
Από τις εξετάσεις στις οποίες προέβη διαπιστώθηκε από τον θεράποντα ιατρό κ. Νικήτα Παπανικήτα ότι έπασχε από την σπάνια ασθένεια «σπλαχνική λεϊσμανίαση» (KALA – AZAR). Με την κατάλληλη αγωγή, μπόρεσε τελικά να θεραπευθεί και χθες εξήλθε υγιής από την Κλινική.
Σημειώνεται με την ευκαιρία ότι ετησίως καταγράφονται πανελλαδικά περίπου δέκα περιστατικά και ότι η θνησιμότητα μπορεί να φθάσει μέχρι και το 90%, αν η νόσος δεν διαγνωσθεί εγκαίρως. Συμπληρωματικά διευκρινίζεται ότι η ασθένεια αυτή μεταδίδεται κατά κανόνα στα σκυλιά.
Sorry, τώρα το κατάλαβα 🙂
Ας βάλω και εγώ ένα σχόλιο: Η ασθένεια ΔΕΝ μεταδίδεται απευθείας από σκύλο σε άνθρωπο. Μάλιστα, συμφωνα με τις τελευταιες έρευνες, τα είδη Λεϊσμάνιας που μολύνουν τον σκύλο (ΠΑΝΤΑ μέσω σκνίπας) πιστεύεται οτι είναι διαφορετικά από αυτά που μολύνουν τον άνθρωπο. Σε σπάνιες περιπτώσεις, εάν η λειτουργια του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρωπού είναι πεσμένη, μπορεί να είναι πιο ευάλωτο το άτομο σε μόλυνση.
Κατά κανόνα η μόλυνση γίνεται πάντα μέσω συγκεκριμένης μολυσμένης σκνίπας (είδος Phlebotomus).
Ένας μολυσμένος σκύλος ΔΕΝ μπορεί να μολύνει έναν άλλο (ή τον άνθρωπο) απλά και μόνο μέσω δαγκώματος.
‘Οσον αφορά την προστασία των σκύλων σας: Να τους φοράτε πάντα εντομοαποθητικό κολλάρο από τον Μάιο μέχρι τον Νοέμβριο. Επίσης έχει κυκλοφορήσει προληπτικό εμβόλιο. Ρωτήστε τον κτηνίατρο σας για περισσότερες πληροφορίες.
Με εκτίμηση,
Αννα Κατωγυρίτη
Βιολόγος,
Φοιτήτρια Κτηνιατρικής VMRCVM, Αμερική
ναι Αντωνία, το διόρθωσαν! ελεγε οτι μεταδίδεται απ τα σκυλιά!!!!!
βρε Μαρίνα, ποιός έγραψε το άρθρο της εφημερίδας εννοώ! το άρθρο του καθηγητή το βαλα εγω!!
Εχετε παρεξηγησει λιγο το αρθρο. Στην τελευταια περιοδο αυτου του κειμενου λεει οτι συχνοτερα η ασθενεια εμφανιζεται στα σκυλια. Οχι οτι τα σκυλια την κολλανε στον ανθρωπο και αντιστοιχα.
Ο “άσχετος” που έγραψε το άρθρο είναι πρώην Καθηγητής στο ΑΠΘ, για την ακρίβεια, παρασιτολογίας, ακριβώς όπως λέει. Εσάς τα διαπιστευτήριά σας κυρία Άννα, που ξέρετε καλύτερα από τον Καθηγητή;
Ο πρών καθηγητής Παρασιτολογίας και Παρασιτικών Νοσημάτων στην Κτηνιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. κ. Σ. Χαραλαμπίδης αναφέρει ξεκάθαρα ότι ο άνθρωπος δεν κολλάει από το σκύλο την λεϊσμανίωση αλλά από τη σκνίπα και είναι σπάνια η μόλυνση ανθρώπου ακόμα και σε περιοχές όπου η μόλυνση των σκύλων είναι συχνή, όπως για παράδειγμα στη Χαλκιδική!
”1η Ερώτηση: Υπάρχει κίνδυνος να προσβληθεί από λεϊσμανίωση ο ιδιοκτήτης και η οικογένειά του από το μολυσμένο σκύλο τους;
Απάντηση: Όχι. Σύμφωνα με επιζωοτιολογικά και επιδημιολογικά στοιχεία στην Ελλάδα ο άνθρωπος μολύνεται από τις σκνίπες που πήραν το παράσιτο από μολυσμένο άνθρωπο, όχι από μολυσμένο σκύλο. Γι’ αυτό άλλωστε:
α) παρατηρούνται κατά μέσο όρο μόνον 25 νέα κρούσματα του νοσήματος ετησίως στον άνθρωπο στην Ελλάδα, ενώ στον σκύλο παρατηρούνται περισσότερα από 100.000 κρούσματα του νοσήματος (υπολογίζεται ότι ανάλογα με την περιοχή της χώρας, σε κάθε μολυσμένο άνθρωπο αντιστοιχούν 940-5.550 μολυσμένοι σκύλοι !),
β) υπάρχουν περιοχές, όπως ο Ν. Χαλκιδικής και γύρω από την πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου τα κρούσματα του νοσήματος στον άνθρωπο είναι σπανιότατα (στις περιοχές αυτές αναφέρθηκαν στον άνθρωπο συνολικά 9 κρούσματα του νοσήματος σε διάστημα 47 ετών !), σε αντίθεση με τη μόλυνση του σκύλου που είναι συχνή,
γ) υπάρχουν περιοχές, όπως στο Ν. Δράμας και το Ν. Καβάλας, όπου για σειρά ετών αναφέρονται ετησίως τουλάχιστον 3-4 κρούσματα λεϊσμανίωσης στον άνθρωπο και περιοχές, όπως στους νομούς Καστοριάς, Φλωρίνης, Γρεβενών, Έβρου κ.α., όπου δεν αναφέρονται κρούσματα λεϊσμανίωσης στον άνθρωπο, παρά το γεγονός ότι η μόλυνση του σκύλου στις περιοχές αυτές είναι συχνή, και
δ) δεν αναφέρθηκαν κρούσματα λεϊσμανίωσης σε οικογένειες που έχουν μολυσμένους σκύλους. ”
ποιός άσχετος έγραψε το άρθρο? η νόσος μεταδίδεται από σκνίπες και στα σκυλιά και στον άνθρωπο.