Θέμα ολίγων ημερών είναι η υπογραφή του συμβολαίου “μαμούθ” μεταξύ της Εθνικής Τράπεζας και του ξενοδόχου κ. Κώστα Μήτση, εκπροσώπου του ομώνυμου ομίλου για την εξαγορά, έναντι τιμήματος 38 εκατ. ευρώ περίπου, του ξενοδοχείου «Grand Hotel», στη Ρόδο.
Το συμβόλαιο επρόκειτο να υπογραφεί την περασμένη Παρασκευή αλλά αναβλήθηκε γιατί έπρεπε προηγουμένως να τακτοποιηθούν ορισμένα θέματα τεχνικής φύσεως.
Η ιδιοκτήτρια Εθνική Τράπεζα αναζητούσε εδώ και καιρό αγοραστή για το «Grand Hotel», το οποίο μισθώνει ο γνωστός ξενοδοχειακός όμιλος ήδη από το έτος 1989.
Ο όμιλος της Εθνικής είχε γνωστοποιήσει εδώ και καιρό την πρόθεσή του να προχωρήσει στην πώληση του ξενοδοχείου της στη Ρόδο, στο πλαίσιο της πολιτικής του για ρευστοποιήσεις συμμετοχών, που είναι άσχετες με τις βασικές του δραστηριότητες.
Στο πλαίσιο αυτό έκλεισε και η συμφωνία με τον Ομιλο Μήτση, ο οποίος συμπληρώνει αισίως μία 25ετία στο τιμόνι του ξενοδοχείου και βγαίνει από μία χρονιά – το 2013 – η οποία ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη για τον όμιλο, δεδομένης της πληρότητας του δικτύου των 20 μονάδων που διαθέτει ανά την Ελλάδα και της αύξησης, σε επίπεδο τζίρου, σε ποσοστό, που ξεπέρασε το 10%.
Για τον όμιλο της Εθνικής η πώληση του «Grand Hotel» σηματοδοτεί τη δεύτερη μεγάλη συμφωνία και μάλιστα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα όσον αφορά τις ρευστοποιήσεις συμμετοχών της, στον ξενοδοχειακό τομέα.
Η εν λόγω συμφωνία έρχεται σε μία περίοδο κατά την οποία ουκ ολίγα ξενοδοχεία πωλούνται ανά την Ελλάδα λόγω προβλημάτων ρευστότητας των ιδιοκτητών τους, που εντάθηκαν μέσα στην κρίση.
Αυτό που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι μεταξύ των δύο συμβαλλομένων πλευρών έχει αποφασιστεί να υπάρξει ρητή πρόβλεψη στο συμβόλαιο αγοραπωλησίας, που θα απαλλάσσει την ξενοδοχειακή εταιρεία από οποιαδήποτε υποχρέωση έναντι του Δήμου Ρόδου για τη γνωστή εκκρεμότητα της καταβολής του τιμήματος της απαλλοτρίωσης για τις εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου.
Η ένδικη διαφορά θα συνεχίσει, όπως όλα δείχνουν, μεταξύ του Δήμου Ρόδου και της Εθνικής Τράπεζας αν και η παρακαταθήκη που αφήνει στον νεοεκλεγέντα δήμαρχο κ. Φώτη Χατζηδιάκο, ο απερχόμενος κ. Στάθης Κουσουρνάς, στο συγκεκριμένο θέμα είναι εξαιρετικά δυσάρεστη.
Όπως έγραψε η «δημοκρατική», με την υπ΄αριθμ. 28/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου ακυρώθηκε η υπ΄αριθμ. 312/2012 διαταγή πληρωμής που εξέδωσε ο Δήμος Ρόδου σε βάρος της «Grand Hotel Summer Palace Α.Ε.» και της «Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος Α.Ε.» για την καταβολή αποζημίωσης ύψους 3.071.394,02 ευρώ, που αφορά την αξία απαλλοτριωθείσας δημόσιας και κοινόχρηστης έκτασης στο ξενοδοχείο «Grand Hotel».
Η διαταγή πληρωμής εκδόθηκε με βάση την υπ’ αριθμ. 1/2012 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου με την οποία καθορίστηκε οριστική τιμή μονάδος για το έδαφος και τα κτίσματα ιδιοκτησίας του Δήμου Ρόδου, που απαλλοτριώθηκαν υπέρ των εταιρειών «Grand Hotel Summer Palace Α.Ε.» και «Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος Α.Ε.» με την υπ’ αριθμ. 30/1998 πράξη προσκύρωσης και αναλογισμού της Διεύθυνσης Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος της Νομαρχίας Δωδεκανήσου.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου έκρινε μεταξύ άλλων ότι από την εκτίμηση των διατάξεων της τελεσίδικης απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου προκύπτει ότι κύριος του ακινήτου στο οποίο προσκυρώθηκαν τα απαλλοτριωθέντα εδαφικά τμήματα του Δήμου είναι μόνο η πρώτη εταιρεία και όχι η Εθνική Τράπεζα, ανεξαρτήτως αν αυτή είναι κύρια μέτοχός της και διορίζει τα μέλη του διοικητικού της συμβουλίου, αφού παραμένει αυτοτελές νομικό πρόσωπο.
Πέραν τούτου ο Άρειος Πάγος με την υπ’ αριθμ. 1851/2013 νεότερη απόφασή του αναίρεσε και την τελευταία απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου (1/2012).
Το δικαστήριο έκρινε συγκεκριμένα ότι η άσκηση του δικαιώματος του δήμου για καθορισμό ξεχωριστής αποζημίωσης για τα κτίσματα που ανέγειραν η δικαιοπάροχος της εταιρείας αλλά και η ίδια στις προσκυρούμενες στην ιδιοκτησία τους εδαφικές εκτάσεις αυτού απαγορεύεται, καθόσον, υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο οικονομικός σκοπός του δικαιώματος της κυριότητας επί του ακινήτου.
Πέραν των ανωτέρω όμως ο Δήμος Ρόδου με τους κακούς χειρισμούς του στην υπόθεση της απαλλοτρίωσης Γκίνερουπ είναι πλέον υπόχρεος για την αυτοδίκαιη άρση της συγκεκριμένης απαλλοτρίωσης αφού έχει παρέλθει 18μηνο από την έκδοση της απόφασης του Πρωτοδικείου που ορίζει την προσωρινή τιμή μονάδος ή ένα έτος από την έκδοση της αποφάσεως του Εφετείου που ορίζει την οριστική τιμή μονάδος!!
Ο Δήμος Ρόδου που ευελπιστούσε στην είσπραξη των 3 εκατ. ευρώ με τους τόκους και τις προσαυξήσεις φέρεται να βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσχερή θέση.
Αυτό που έχει προκαλέσει πρόσθετο θόρυβο είναι το γεγονός ότι επιχειρήθηκε η είσπραξη της δικαστικής δαπάνης ύψους 112.000 ευρώ με διαταγή πληρωμής δικηγόρου με αντιμισθία του Δήμου Ρόδου, παρότι ο Αρειος Πάγος με δύο αποφάσεις του έχει κρίνει ότι δεν δικαιούται αποζημιώσεως για τις υπηρεσίες του πέραν της νόμιμης αμοιβής του.
Το συγκεκριμένο ποσό θα μπορούσε να εισπράξει, όπως αναφέρουν έγκριτοι νομικοί, μόνο ο Δήμος Ρόδου.
Ο δικηγόρος με πάγια αντιμισθία του Δήμου Ρόδου ενεργώντας πλαγιαστικώς, εξέδωσε διαταγή πληρωμής με την οποία υποχρεώθηκαν η εταιρεία και η τράπεζα να καταβάλουν εις ολόκληρο στον Δικηγορικό Σύλλογο Ρόδου το ποσό των 112.663 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου με την υπ΄αριθμ. 29/2014 απόφασή του ακύρωσε την ως άνω διαταγή πληρωμής του Δήμου Ρόδου κρίνονταςότι η έκδοση της επίδικης διαταγής πληρωμής για δικαστική δαπάνη μετά την έκδοση τελεσίδικης απόφασης δεν είναι δυνατή, ελλείψει έννομου συμφέροντος του δικηγόρου, ενώ προσέτι στην συγκεκριμένη περίπτωση μνεία δεν γίνεται ως προς την ύπαρξη απαιτήσεως του πλαγιαστικώς αιτούντως κατά του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου, ούτε προέκυψε η προσκόμιση εγγράφων από τα οποία μια τέτοια απαίτηση αποδεικνύεται.
Κρίθηκε έτσι ότι η ανακοπτόμενη διαταγή εκδόθηκε κατά παράβαση των γενικών δαδικαστικών προϋποθέσεων που ρυθμίζουν την παροχή έννομης προστασίας.
