Γνωρίζετε ότι το νησί της Αστυπάλαιας έχει και εκείνο τον κρόκο του; Ζαφορά λένε στο νησί. αυτό το μωβ αυτοφυές λουλουδάκι. Στο site της Ηλιάνα το βρίσκουμε: «Αυτοφυή Ζαφορά (ο γνωστός κρόκος ή σαφράν), που φύεται στις βορινές πλαγιές των βουνών της Αστυπάλαιας και μαζεύεται με το χέρι από τους ντόπιους κάθε Φθινόπωρο». Οπου Ηλιάνα είναι παραδοσιακός φούρνος της Αστυπάλαιας, πρώτος σταθμός του πρωθυπουργού κατά την επίσκεψή του στο νησί, που φημίζεται για τα αρτοποιήματά του, με εξαγωγές σε Αμερική και Ευρώπη. Ως προς τη συνταγή του επικεφαλής της τοπικής επιχείρησης με την εξωστρεφή δράση εκείνη δεν είναι τίποτα περισσότερο «από Ντόπια υλικά που υπάρχουν σε κάθε Αστυπαλίτικο σπίτι». Γράφει το site της επιχείρησης: «Η παραγωγή ενός παραδοσιακού προϊόντος είναι για εμάς μια πολύ ιδιαίτερη διαδικασία. Οτιδήποτε βγαίνει από το εργαστήριό μας, δεν πρέπει να είναι απλά άριστο σαν προϊόν, αλλά πρέπει επίσης να μας θυμίζει ότι μας έφτιαχναν οι παλιοί, τις γεύσεις και μυρωδιές με τις οποίες μεγαλώσαμε.Για αυτό και δεν θα μπορούσαμε να χρησιμοποιούμε τίποτα λιγότερο από αγνά υλικά του νησιού μας, όπως τον εξαιρετικό Κρόκο (σαφράν) Αστυπάλαιας, την Χλωρή, το περίφημο τοπικό ανθότυρο, άγριο και ευωσδιαστό Θυμάρι καθώς και άγρια Ρίγανη.» Τόσο παλιά μάλιστα η αστυπαλιώτικη ζαφορά που την βρίσκουμε σε απόσπασμα του Γεωργίου Χορτάτση «…ὦ μακαρούνες με τυρί καλά ζαφοριασμένες, πόσες φορές σάς εζητώ και συχναναστενάζω κι `άπό τά βάθη της καρδιᾶς μὲ πεθυμιὰ σᾶς κράζω!»
Ο κρόκος της Αστυπάλαιας και η Ηλιάνα
