Η Ραφαέλα Σπανουδάκη ανήκει στη nouvelle vague του ελληνικού κλασικού αθλητισμού και μέσα στο 2017 έχει κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία της στην κούρσα της… μιας ανάσας, καταρρίπτοντας το ένα ατομικό ρεκόρ μετά το άλλο στα 60 μέτρα του κλειστού στίβου.
Στο διεθνές μίτινγκ της γαλλικής πόλης Ρεμς τον περασμένο Φεβρουάριο, όλοι ρωτούσαν ποια είναι αυτή η όμορφη κοπέλα που ήρθε από το… πουθενά για να πάρει τη δεύτερη θέση με 7.30, μία επίδοση που της έδωσε το εισιτήριο για τον Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βελιγραδίου. Εκεί η τύχη της γύρισε την πλάτη, καθώς έκανε άκυρη εκκίνηση στην προκριματική σειρά και αποκλείστηκε από τη σπουδαία αυτή διοργάνωση αλλά η ίδια δεν το βάζει κάτω. Είναι, άλλωστε, μόνο 23 ετών κι έχει μπροστά της τουλάχιστον μία δεκαετία για να κυνηγήσει ακόμα μεγαλύτερες διακρίσεις και το μεγάλο της όνειρο που δεν είναι άλλο από τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
«Σίγουρα με στενοχώρησε η ακύρωσή μου από το Πανευρωπαϊκό αλλά είναι και αυτό μέσα στο πρόγραμμα. Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου, θέλω να πιστεύω ότι έχω μπροστά μου αρκετά χρόνια για να πετύχω αυτά που ονειρεύομαι μέσα στο στίβο. Δεν το έχω κρύψει ότι θα ήθελα πάρα πολύ να συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μακάρι να καταφέρω να είναι παρών στην Ολυμπιάδα του Τόκυο, αλλά σίγουρα θα υπάρξουν κι άλλες σπουδαίες διοργανώσεις στο μέλλον. Είναι, άλλωστε, μόλις τρία χρόνια που έχω ξεκινήσει να ασχολούμαι συστηματικά και μέχρι τώρα είμαι αρκετά ικανοποιημένη από την πορεία μου» είπε η ροδίτισσα αθλήτρια που κατάλαβε ότι θα μπορούσε να κάνει καριέρα στις κούρσες ταχύτητας όταν πέρασε στη Γυμναστική Ακαδημία: «Από μικρή ήμουν καλή στο τρέξιμο αλλά όχι η γρηγορότερη του σχολείου. Στα ΤΕΦΑΑ άρχισα να συνειδητοποιώ ότι οι χρόνοι μου βελτιώνονταν διαρκώς και όλα άλλαξαν από την ημέρα που ξεκίνησα να συνεργάζομαι με τον Κώστα Βογιατζάκη.
Η αρχή έγινε στα 100 και στα 200 μέτρα, όμως πέρυσι συνειδητοποίησα ότι με συστηματική και σκληρή δουλειά τα αποτελέσματα μπορούν να έρθουν πιο γρήγορα στο 60άρι του κλειστού στίβου. Για την ώρα δεν απορρίπτω τίποτα, θα συνεχίσω να δουλεύω με την ίδια όρεξη και στον ανοιχτό. Το μόνο που εύχομαι είναι να μείνω μακριά από τραυματισμούς, γιατί τον άνοιξη ταλαιπωρήθηκα αρκετά από μία τενοντίτιδα στον αριστερό δικέφαλο, εξαιτίας της οποίας έχασα ορισμένους σημαντικούς αγώνες κι έμεινα λίγο πίσω».
Ο ΣΕΓΑΣ που πλήρωσε μία φορά και τέλος!
Στην Ελλάδα την εποχή της οικονομικής κρίσης ο ΣΕΓΑΣ που υποτίθεται ότι κόπτεται για την ανάδειξη νέων πρωταθλητών και πρωταθλητριών σηκώνει τα… χέρια ψηλά σε ό,τι έχει να κάνει με την οικονομική ενίσχυση των αθλητών του στίβου και η περίπτωση της Ραφαέλας που περιμένει με αγωνία τη θετική απάντηση σχετικά με την παρουσία της στη διεθνή συνάντηση στίβου στην ιταλική Πάντοβα, είναι η πιο χαρακτηριστική. Η νεαρή σπρίντερ έχει… σπάσει τα χρονόμετρα τους πρώτους μήνες της φετινής χρονιάς, όμως οικονομική ανταπόκριση δεν υπάρχει, ούτε καν στα έξοδα συμμετοχής σε διεθνή μίτινγκ. «Σίγουρα αντιλαμβάνομαι ότι οι εποχές είναι δύσκολες, το βλέπω παντού γύρω μου στην καθημερινότητά μου και μπορώ να καταλάβω ότι είναι αδύνατο για τον ΣΕΓΑΣ να ενισχύσει οικονομικά όλους τους αθλητές. Τουλάχιστον όταν είχα πάει στη Γαλλία μου πλήρωσαν τα εισιτήρια» υποστηρίζει η γλυκιά Ραφαέλα που κινδυνεύει να χάσει κάποιον ή κάποιους διεθνείς αγώνες υψηλού επιπέδου μέσα στους επόμενους μήνες αν δεν βρει κάποιον χορηγό να της καλύψει τα έξοδα: «Για την ώρα ο χορηγός που έχω μου παρέχει υποστήριξη σε συμπληρώματα. Μακάρι κάποια στιγμή στο μέλλον να βρεθεί λύση τουλάχιστον για τις μετακινήσεις. Θα είναι ένα βήμα παραπάνω που θα μου επιτρέψει να είμαι πιο συγκεντρωμένη στην προετοιμασία μου».
Πόσες ώρες προπόνηση την ημέρα απαιτεί άραγε ο πρωταθλητισμός; «Σε ότι έχει να κάνει με μένα, το πρόγραμμά μου φτάνει τις 6 ώρες καθημερινά, πέντε με έξι ημέρες κάθε εβδομάδα και δεν με κουράζει καθόλου γιατί είναι κάτι που πραγματικά μου αρέσει πάρα πολύ. Σε αυτό έχει παίξει ρόλο και ο προπονητής μου, Κώστας Βογιατζάκης, με τον οποίο γυμνάζομαι τρία χρόνια τώρα και με έχει βοηθήσει να αλλάξω επίπεδο».
Η Ραφαέλα έχει πολλούς φαν στις τάξεις του ανδρικού φύλου και είναι γεγονός πως η γλυκιά παρουσία της δεν περνάει απαρατήρητη, ειδικά όταν συνδυάζεται και με ρεκόρ μέσα στους αθλητικούς χώρους. «Η εμφάνιση έχει να κάνει μόνο με την αναγνώριση και τίποτα περισσότερο. Οι επιτυχίες μέσα στα γήπεδα έρχονται μόνο με σκληρή δουλειά. Είμαι της άποψης ότι αν δεν κοπιάσει κάποιος δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχει αυτό που θέλει. Όπως στη ζωή, έτσι και στο στίβο κανείς δεν σου χαρίζει τίποτα, ειδικά σήμερα» τονίζει η όμορφη Ροδίτισσα που θαυμάζει πολύ τη συμπατριώτισσά της Νίκη Ξάνθου, παλιά άλτρια του μήκους: «Είναι ένα από τα πρότυπα που έχω. Ελπίζω κάποια στιγμή να τη γνωρίσω και από κοντά».
ΑΕΚΑΡΑ μέχρι… το κόκκαλο
Παράλληλα με τις δικές της υποχρεώσεις και όταν φυσικά της το επιτρέπει ο χρόνος, η Ραφαέλα Σπανουδάκη ασχολείται αρκετά με το ποδόσφαιρο και με την αγαπημένη της ομάδα που δεν είναι άλλη από την ΑΕΚ. «Με την ΑΕΚΑΡΑ παθιάζομαι, τη λατρεύω αυτήν την ομάδα, λόγω και του μπαμπά μου που την υποστηρίζει από μικρός. Δεν έχω καταφέρει μέχρι τώρα να πάω στο γήπεδο να παρακολουθήσω κάποιο παιχνίδι από κοντά, γιατί δεν μου το επιτρέπει το δικό μου εξαντλητικό πρόγραμμα, όμως είμαι σίγουρη ότι στο μέλλον θα έχω την ευκαιρία» λέει η Ελληνίδα πρωταθλήτρια των δρόμων ταχύτητας που αισθάνθηκε την ανάγκη να ευχαριστήσει και το σύλλογό της, τον Γ.Σ. Ηλιούπολης «γιατί με έχει βοηθήσει πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια που είμαι φοιτήτρια στην Αθήνα και σίγουρα ανήκει και σε αυτούς τους ανθρώπους ένα σημαντικό μερίδιο για όσα έχω καταφέρει μέχρι τώρα».
ΠΗΓΗ: www.iapopsi.gr
