Ο προπονητής της Ακαδημίας Καλύμνου Χρήστος Καλαϊτζίδης μίλησε στο Jumpshot.gr και αναφέρθηκε στις τραγικές συνθήκες που κάνει προπόνηση η ομάδα του, στα χρήματα που με νύχια και με δόντια βρίσκουν οι άνθρωποι του συλλόγου αλλά και το Final-6 στο πανελλήνιο πρωτάθλημα των παίδων. Η Ακαδημία Καλύμνου για πρώτη φορά στην ιστορία της προκρίθηκε στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα παίδων (κατέλαβε την 6η θέση) που διεξήχθη στο Μέτσοβο και ο κόουτς Χρήστος Καλαϊτζίδης αναφέρθηκε στις τραγικές συνθήκες προπόνησης και για το αν υπάρχει λύση για τις ακριτικές ομάδες, ενώ έστειλε και ένα μήνυμα στην ΕΟΚ το οποίο και πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη.
-Αρχικά κόουτς, τι σημαίνει το γεγονός ότι η Ακαδημία Καλύμνου προκρίθηκε στο Final-6 στο Πανελλήνιο παίδων;
«Είναι μια τρομερή επιτυχία όχι μόνο για τη Κάλυμνο, αλλά για όλα τα Δωδεκάνησα γενικότερα. Αν δεν κάνω λάθος έχει 12 χρόνια ομάδα να περάσει σε πανελλήνιο παίδων από εδώ και τελευταία φορά ήταν ο Κολοσσός Ρόδου. Είναι κάτι τεράστιο και θα βοηθήσει στο να έρθουν νέα παιδιά στο γήπεδο και να αναπτυχθεί το μπάσκετ».
-Πως βιώσατε τόσο εσείς όσο και οι παίκτες σας αυτήν την πρωτόγνωρη εμπειρία;
«Το μόνο σίγουρό είναι πως κερδίσαμε πολλές εμπειρίες και παραστάσεις. Φύγαμε όλοι καλύτεροι από το Μέτσοβο. Οι παίκτες μας έπαιξαν κόντρα σε συλλόγους που έχουν παιδιά τα οποία θα πλαισιώσουν την Εθνική ομάδα σε λίγα χρόνια. Όλοι γίναμε σοφότεροι. Σκέψου, ότι κατά την επιστροφή και παρά την κούραση, καθώς παίξαμε 10 παιχνίδια σε διάστημα 2 εβδομάδων τα παιδιά μου έλεγαν ”κόουτς, πότε θα ξεκινήσουμε μεταβατική περίοδο, θέλουμε να βελτιωθούμε”. Μας έδωσε κίνητρο όλο αυτό και γνωριμίες με ανθρώπους του ελληνικού μπάσκετ».
-Ήταν εύκολος ο δρόμος ως το πανελλήνιο; Υπάρχει ανταγωνισμός στο πρωτάθλημα που αγωνίζεστε;
«Εύκολος όχι, δεν θα το έλεγα. Εμείς είμαστε μια ομάδα με 3 χρόνια «ζωής». Κάναμε υπερβάσεις. Αρχικά, κερδίσαμε τον Ιπποκράτη που έχει ομάδα στην Α2 και στο τελικό του Final Four τον Κολοσσό Ρόδου που έχει χρόνια ακαδημίες. Στη συνέχεια, προκριθήκαμε στη β’ Φάση του Πανελληνίου πρωταθλήματος. Εκεί, έπρεπε να αποκλείσουμε ομάδες από τη Σάμο, τη Χίο, τη Λέσβο και την Κρήτη και συγκεκριμένα το Ηράκλειο που έχει αρκετά δυνατή ομάδα. Τρυπήσαμε το ταβάνι μας όχι απλά το φτάσαμε για αν είμαστε στην ελίτ του ελληνικού μπάσκετ».
-Πόσα χρήματα δαπανώνται κάθε χρόνο για τις μετακινήσεις σας μόνο στην Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσου και από που προέρχονται αυτά;
«Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Εμείς, εδώ στο βόρειο συγκρότημα της Δωδεκανήσου παίζουμε με ομάδες από την Κω, τη Λέρο και την Πάτμο. Κάθε σαββατοκύριακο έχουμε μετακινήσεις με πλοία. Έπειτα, χρειάζονται λεωφορεία για να πάμε στο γήπεδο. Για ένα παιχνίδι μπορούμε να πληρώσουμε 200 ευρώ. Όμως, είναι αξιόλογη η προσπάθειά μας. Σκέψου πως κατεβάζουμε όλα τα τμήματα (παίδων, κορασίδων, εφήβων, παγκορασίδων κλπ) και τα έξοδα είναι τεράστια. Οι άνθρωποι της ομάδας κάνουν υπεράνθρωπη προσπάθεια. Μόνο με την συνδρομή που δίνουν τα παιδιά δεν γίνεται, δεν βγαίνουν τα έξοδα. Επίσης, να τονίσω πως τα παιδιά δεν πληρώνουν τίποτα όσο αφορά τις μετακινήσεις, όλα τα έξοδα είναι της ομάδας».
-Για να πάτε στο Μέτσοβο, ισχύει πως κάνατε έκκληση για χρήματα δεδομένο πως και η ΕΟΚ καλύπτει ένα μέρος και πως είναι τα οικονομικά στις ακριτικές ομάδες αλλά και στην ομάδα σας;
«Ισχύει ναι. Υπήρχαν χρήματα τα οποία κυριολεκτικά κρατούσαμε με νύχια και με δόντια για να πάμε να παίξουμε στην Αθήνα τα ημιτελικά για το Πανελλήνιο. Έπρεπε να παραμείνουμε για επιπλέον δύο μέρες στη πρωτεύουσα και να βρούμε μέσο μεταφοράς για το Μέτσοβο. Περίπου δηλαδή έξοδα της τάξεως των 4-5 χιλιάδων ευρώ μαζί συν άλλα τόσα για το ταξίδι στην Αθήνα. Πάντως, πραγματικά υπήρχε ανταπόκριση. Μας βοήθησε ο δήμος αλλά και ο απλός κόσμος. Μέχρι και 2 σωματεία μπάσκετ αλλά και 1 ποδοσφαιρικό και αυτό δείχνει πολλά. Αυτός είναι ο αθλητισμός. Ο ένας βοηθάει τον άλλον».
-Γιατί, κανείς δεν δίνει ούτε 1 λεπτό δημοσιότητα σε τέτοιες περιοχές και όλοι επικεντρωνόμαστε στις αστικές; Αξίζει να κερδίσουν το ενδιαφέρον τέτοιες ομάδες; Υπάρχει ταλέντο;
«Ταλέντο ναι υπάρχει και παιδιά που θα μπορούσαν να παίξουν σε μεγάλες ομάδες. Τα «φυτώρια» όμως, είναι αυτές οι ομάδες σαν τη δική μας και πραγματικά δεν ξέρω γιατί δεν μας προωθεί κανείς. Πρέπει να δοθεί βαρύτητα. Εμείς για παράδειγμα έχουμε δύο παιδιά που κέντρισαν το ενδιαφέρον ομάδων και μάνατζερ στο Πανελλήνιο παίδων αλλά η μετακίνηση για να φύγει ένα παιδί είναι δύσκολη. Πρέπει να βοηθήσει και η οικογένεια ενώ επίσης και να γίνεται πιο σωστή και προγραμματισμένη δουλειά απ’ όλους».
-Ποιες είναι οι συνθήκες που υπάρχουν στο γήπεδο που κάνετε προπόνηση, καθώς οι ομάδες που ήταν στο Πανελλήνιο όλες έχουν δικό τους γήπεδο;
«Οι εγκαταστάσεις εδώ είναι χάλια… άθλιες. Τα παιδιά κάνουν προπόνηση σε πλαστικό, παρκέ δεν υπάρχει ούτε σαν δείγμα. Όταν βρέχει δεν κάνουμε προπόνηση, καθώς το γήπεδο στάζει και υπάρχει και κίνδυνος βραχυκυκλώματος. Τώρα τελευταία βέβαια και λόγω εκλογών γίνονται προσπάθειες και τάζουν κονδύλια. Ξέρεις πόσες ώρες κάνουμε προπόνηση την εβδομάδα; 3… ολόκληρες μόνο, την ώρα που άλλες κάνουν 3 την ημέρα. Είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, μακάρι να λυθεί και να γίνει ένα γήπεδο. Μετά, θα αναπτυχθούμε πάρα πολύ».
-Τι πρέπει να γίνει για να μπορέσουν κάποτε όλες οι ακριτικές ομάδες να ανταγωνιστούν τις αστικές;
«Δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πέρα από το να βελτιώσουμε την ποιότητα της προπόνησης και την οργάνωση. Αλλά και πάλι, αυτό θα βοηθήσει ως ένα σημείο. Έχουμε τεράστιο θέμα με το γήπεδο. Έχουμε 300 παιδιά εδώ στη Κάλυμνο και πρέπει εγώ να βγάλω μια ομάδα που θα είναι αντάξια στο πρωτάθλημα. Μια καλή λύση θα ήταν να μαζευόντουσαν οι καλύτεροι από τις γύρω περιοχές και να κάνουμε μια ομάδα που θα πρωταγωνιστεί ώστε να μπορούμε να κοντράρουμε τις υπόλοιπες. Αλλά αυτό θα έχει ένα αρνητικό. Δεν θα υπάρχει ανταγωνισμός εδώ και θα κερδίζαμε όλα τα ματς με ευκολία. Επίσης, εμείς τώρα εδώ στην Τοπική Επιτροπή παίζουμε 10 παιχνίδια συνολικά. Αν δεν προκριθούμε στην επόμενη φάση θα περιμένουμε τη νέα χρονιά. Υπάρχει όμως σαν σκέψη, να γίνει ένας ενιαίος όμιλος που υπολογίζεται γύρω στους 25-30 αγώνες τη σεζόν. Δεν πιστεύω όμως και πολύ να συμβεί αυτό, είναι καθαρά πληθυσμιακό θέμα».
-Ποιο το μήνυμα που θα στέλνατε στην ΕΟΚ;
«Να δώσουμε βαρύτητα στις μικρότερες περιοχές και να γίνει καλύτερη οργάνωση. Γνωρίζω πως λόγω έλλειψης χρημάτων και επιδοτήσεων δεν μπορεί να δοθεί τόση βάση στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα. Ειδικά στα ακριτικά μέρη πρέπει όμως η ΕΟΚ να εστιάσει στο πως διατηρούμαστε και να μας βοηθήσει έστω με χορηγίες, κάτι να γίνει. Αν βοηθήσουν όλοι θα έχουν μόνο κέρδος, καθώς θα ‘ρθουν περισσότερα παιδιά, άρα περισσότερα ταλέντα».
“Τρομερή επιτυχία για την Κάλυμνο”
