Εναν Αύγουστο διαφορετικό από τους άλλους, υποδέχθηκαν οι Δωδεκανήσιοι, αφού θα είναι ο πρώτος και -ίσως ο μοναδικός- που στα νησιά, από το πιο μεγάλο μέχρι το πιο μικρό, δεν θα τηρηθεί φέτος το έθιμο των πανηγυριών, το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα των νησιωτών.
Από τα μέτρα για την αποτροπή διασποράς του κορωνοϊού δεν γλίτωσαν ούτε τα πανηγύρια… που αποτελούν σήμα κατατεθέν για το ελληνικό καλοκαίρι στα νησιά.
Μόνιμοι κάτοικοι, και επισκέπτες, αλλά και καλλιτέχνες που ήλπιζαν ότι το μέτρο θα ήταν προσωρινό, με απογοήτευση πληροφορήθηκαν ότι φέτος η παραδοσιακή μουσική, ο χορός και τα τραγούδια δεν περιλαμβάνονται στην «ατζέντα» του Αυγούστου.
Πανηγύρια που διοργανώνονται από τις τοπικές κοινωνίες και τους πολιτιστικούς συλλόγους κάθε περιοχής και που ο θρησκευτικός χαρακτήρας συνδέεται άρρηκτα με τη διασκέδαση, φέτος παραπέμφθηκαν στις… καλένδες, παρ΄ότι είχαν γίνει σε πολλές περιπτώσεις οι σχετικές προετοιμασίες, με την ελπίδα ότι την τελευταία στιγμή κάτι θα αλλάξει.
Στα τελευταία χρόνια, πλάι στους επιδέξιους χορευτές και στους βαθιά θρησκευόμενους, συναντά κανείς όλο και περισσότερους νέους αλλά και αλλοδαπούς τουρίστες που μοιάζουν να γοητεύονται από το τελετουργικό, οι ρίζες του οποίου χάνονται στο παρελθόν, μέχρι που ο κορωνοϊός ήρθε να ανακόψει αυτή την πορεία.
Κάθε χρόνο, ενόψει του «Πάσχα του Καλοκαιριού» όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου, έκαναν ξεχωριστές ετοιμασίες για τον Δεκαπενταύγουστο.
Τα πατρογονικά σπίτια άνοιγαν και πάλι για να υποδεχθούν συγγενείς και φίλους, ακόμα και για ανάπαυλα των δύο τριών ημερών, λόγω της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης.
Φέτος, η κίνηση του Δεκαπενταύγουστου αναμένεται και πάλι αυξημένη, παρά την οικονομική κρίση, όμως θα είναι η πιο «βουβή» γιορτή. Η κίνηση αναμένεται να κορυφωθεί στα κοντινά νησιά παραμονή και ανήμερα της εορτής του «Πάσχα του καλοκαιριού», καθώς παρά την οικονομική στενότητα, η φιλοξενία σε σπίτια συγγενών και φίλων, αποτελεί διέξοδο για τις διακοπές των Ροδίων, όσων τουλάχιστον έχουν την δυνατότητα να εκδράμουν.
Το «Πάσχα του καλοκαιριού» έχει ως σημεία αναφοράς στη Ρόδο, την Ιαλυσό και την Κρεμαστή.
Στο χωριό της Κρεμαστής, σε μια από τις ωραιότερες εκκλησίες που γιορτάζει την κοίμηση της Θεοτόκου, συγκεντρώνονται πιστοί και επισκέπτες από τη Ρόδο και ολόκληρη την Δωδεκάνησο ενώ το μεγαλύτερο πανηγύρι σε έκταση αλλά και σε διάρκεια με πλήθος εκδηλώσεων, για πρώτη φορά φέτος δεν θα πραγματοποιηθεί.
Η κοίμηση της Θεοτόκου εκτός από την Κρεμαστή και την Ιαλυσό, εορτάζεται επίσης στον Εμπωνα, στα Αφάντου στο Βάτι, στην Σάλακο, στην Ιστριο, στον Ασκληπειό στην Νότια Ρόδο καθώς και σε πολλά εξωκλήσια και ναούς του νησιού, όπου φέτος δεν θα πραγματοποιηθούν πανηγύρια.
ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ
ΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ
Ηθη και έθιμα δεκαετιών στα νησιά της Δωδεκανήσου, δεν θα πραγματοποιηθούν φέτος, αφού ο κορωνοϊός έχει σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του και δεν αποκλείεται ενόψει της εορτής του Δεκαπενταύγουστου, να ληφθούν ακόμα πιο αυστηρά μέτρα από την κυβέρνηση.
Ειδικότερα τα πιο γνωστά πανηγύρια που συγκεντρώνουν εκατοντάδες πιστούς και φέτος δεν θα πραγματοποιηθούν στα Δωδεκάνησα, είναι τα εξής:
-Στην Κάρπαθο, το πανηγύρι της Κοίμησης της Θεοτόκου, στην Όλυμπο, είναι από τα πιο κατανυκτικά. Αποκορύφωμα του παραδοσιακού εορτασμού είναι ο χορός που γίνεται στη μικρή πλατεία, μπρος στην εκκλησιά της Παναγίας.
– Στην Πάτμο, το νησί της Ορθοδοξίας, όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ιστορικό Μοναστήρι της Αποκάλυψης, ο χρυσοποίκιλτος επιτάφιος περιφέρεται από τους μοναχούς στα σοκάκια του νησιού, ενώ οι καμπάνες ηχούν ασταμάτητα. Στις 14 Αυγούστου τελείται εσπερινός και ανήμερα γίνεται λειτουργία με λαϊκό πανηγύρι που διαρκεί όλη τη νύχτα.
– Στην Κάσο και στο χωριό Παναγιά, όπου γίνεται το μεγαλύτερο πανηγύρι του νησιού. Όλα τα πατροπαράδοτα έθιμα τηρούνται με ευλάβεια και δεν είναι λίγοι οι ξενιτεμένοι Κασιώτες που επιλέγουν αυτή τη μέρα για να επισκεφθούν τον τόπο τους. Η Ιερά Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, της επιλεγόμενης Κυράς στον Εμπορειό Νισύρου αποκαλείται και «Καρπαθιά».
-Στην Χάλκη με λαμπρότητα και κατάνυξη τιμάται η Παναγιά η Χωριανή. Το πανηγύρι της Παναγιάς της Χωριανής στο Χωριό είναι μοναδικό και το τελετουργικό του παραμένει αναλλοίωτο εδώ και δεκαετίες. Δυο – τρεις ημέρες πριν από τον Δεκαπενταύγουστο καθαρίζουν όλοι μαζί την εκκλησία, ενώ την παραμονή ξεκινούν για το Χωριό. Το γλέντι αρχίζει με χαρούμενα και σατιρικά δίστιχα τα οποία μαζί με το γλυκόλαλο ήχο της λύρας γεννούν αναμνήσεις και συγκινήσεις καθώς τα δίστιχα δείχνουν τον πόνο που αισθάνονται οι Χαλκίτες όταν βρεθούν στο ερειπωμένο πια Χωριό, την παλιά πρωτεύουσα του νησιού, και θυμηθούν πώς ήταν κάποτε.
Στις 13 Αυγούστου κάθε χρόνο Χαλκίτες μεταφέρουν την εικόνα της Παναγίας κρατώντας την στα χέρια, στην εκκλησία του παλιού χωριού για να ξεκινήσουν οι εκδηλώσεις την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου.
– Στην Αστυπάλαια, στην Παναγιά την Πορταΐτισσα ανήμερα, έξω από την εκκλησία, μαγειρεύουν το «Λαμπριανό» και γίνεται μεγάλο γλέντι.
–Στην Παναγία Σπηλιανή στη Νίσυρο. Τη μέρα της γιορτής αφού γίνει λειτουργία και αγιαστεί το κόλλυβο (στάρι), σχηματίζεται πομπή που κατεβαίνει τα σκαλιά. Περιφέρεται μέσα στο Μανδράκι και καταλήγει στο Ζησιμοπούλειο θέατρο πάνω από την κεντρική πλατεία, όπου παρατίθεται γεύμα για όλους.
Το βράδυ στήνεται χορός, η λεγόμενη «κούπα της Παναγίας». Η πρώτη του χορού κρατά μια κούπα καθώς χορεύει. Οποιος μπαίνει στο χορό ρίχνει χρήματα για το μοναστήρι και το νησί.
