Με την υπ’ αρίθμ. 160/2014 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου απορρίφθηκε η ένσταση κατά του κύρους της απόφασης ανακήρυξης του επιτυχόντος και των επιλαχόντων συνδυασμών στις εκλογές του Δήμου Ρόδου, που υπέβαλε ο πρώην πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας Σορωνής, δικηγόρος κ. Γιάννης Μαρίνος.
Ο κ. Μαρίνος στράφηκε κατά του κ. Γεωργίου Ξύπα, ανακηρυγμένου τακτικού συμβούλου του συνδυασμού «Ροδιακή Δημιουργία», στο συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Σορωνής και του κ. Ιωάννη Μουστουχά, ανακηρυγμένου τακτικού συμβούλου του συνδυασμού «Ροδίων Οραμα», στο συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Σορωνής.
Ο κ. Μαρίνος συμμετείχε ως υποψήφιος του συνδυασμού «Ρόδος Πορεία Ανατροπής» με επικεφαλής και υποψήφιο δήμαρχο τον κ. Γιώργο Υψηλάντη, για το συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Σορωνής.
Μετά την καταμέτρηση και τη διαλογή των ψηφοδελτίων, στα τρία εκλογικά τμήματα της Δημοτικής Κοινότητας Σορωνής, επί 1396 συνολικά εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, εκ των οποίων ψήφισαν συνολικά 1003 ψηφοφόροι, βρέθηκαν δε 21 άκυρα και 16 λευκά ψηφοδέλτια, δύο συνδυασμοί συγκέντρωσαν αθροιστικά, το 54,04% των ψήφων.
Η παράταξη «Ρόδος Πορεία Ανατροπής» (36,65%) και «Λαϊκή Συσπείρωση» (17,39%) δεν εκλέγουν ούτε ένα μέλος στο Συμβούλιο της Δ.Κ. Σορωνής όταν αντίθετα οι υπόλοιποι τρεις συνδυασμοί, που συγκέντρωσαν αθροιστικά, το 45,96% των ψήφων (26,71% + 11,80% + 7,45%), εκλέγουν τους τακτικούς και τους αναπληρωματικούς του 5μελούς συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας Σορωνής.
Εν ολίγοις δηλαδή, κατά την επόμενη πενταετία, με βάση την απόφαση, η Δημοτική Κοινότητα Σορωνής, σε αντίθεση με τη λαϊκή βούληση, θα διοικείται από την μειοψηφία, στο σύνολο μάλιστα του Συμβουλίου της, ενώ η πλειοψηφία, δεν θα έχει ούτε καν έναν εκπρόσωπο!
Ο κ. Μαρίνος υποστήριξε ότι με την απόφαση ανακήρυξης ορθώς κατανεμήθηκαν 3 έδρες στον συνδυασμό του εκλεγέντος δημάρχου κ. Φώτη Χατζηδιάκου.
Η απόφαση όμως, όπως ισχυρίστηκε, εσφαλμένα κατένειμε την τέταρτη έδρα στον συνδυασμό «Ροδίων Οραμα» και συγκεκριμένα στον κ. Ιωάννη Μουστουχά, λαμβάνοντας 46 ψήφους επιπλέον δε, η απόφαση, εσφαλμένα κατένειμε και την πέμπτη έδρα στον συνδυασμό «Ροδιακή Δημιουργία» και συγκεκριμένα στον κ. Γεώργιο Ξύπα, που ήλθε πρώτος μεταξύ των συνυποψήφιων του, λαμβάνοντας 17 ψήφους.
Τούτο έγινε, όπως υποστήριξε, διότι το δικαστήριο εσφαλμένα εκτίμησε ως «εδαφική περιφέρεια», το σύνολο των εκλογικών τμημάτων όλης της νήσου Ρόδου για την κατανομή των εδρών.
Η ορθότερη όλων των ερμηνειών, για τον όρο «εδαφική περιφέρεια», πρέπει, όπως διατείνεται ο κ. Μαρίνος, να αφορά αποκλειστικά και μόνο τη δημοτική κοινότητα στην οποία οι εκλογείς ψηφίζουν για το συμβούλιό τους, προσθέτοντας ότι αποτελεί βάναυση νόθευση της λαϊκής βούλησης, και αντίκειται σε κάθε έννοια τήρησης του συντάγματος, οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία.
«Είναι αδιανόητο και αποδυναμώνει εντελώς την ψήφο των πολιτών, να εξαρτάται η βούλησή τους για τους αιρετούς που θα ασκήσουν διοίκηση στη δημοτική τους κοινότητα, από τα συνολικά αποτελέσματα σε όλη την εδαφική περιφέρεια του Δήμου Ρόδου. Εν ολίγοις, είναι σαφώς αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό, οι πολίτες και οι ψηφοφόροι της Δημοτικής Κοινότητας Σορωνής, να έχουν κρίνει άλλους ως άξιους να τους εκπροσωπήσουν και να τους διοικήσουν και άλλοι να εκλέγονται, είτε επειδή ο νόμος κινείται στα όρια του παραλόγου, είτε επειδή οι διατάξεις του νόμου είναι αόριστες και ασαφείς και επιτρέπουν να ερμηνεύονται κατά το δοκούν».
Τόνισε ότι είναι παραλογισμός, να εκλέγονται ο κ. Ιωάννης Μουστουχάς με 46 ψήφους και ο κ. Γεώργιος Ξύπας με 17 ψήφους, αντί του ίδιου που έλαβε 246 ψήφους και του κ. Μιχαήλ Κασέρη του Κωνσταντίνου που έλαβε 122 ψήφους.
«Αν αυτό δεν είναι βιασμός της λαϊκής βούλησης, της συνταγματικής αρχής της ευρύτερης δυνατής εκπροσωπήσεως, της συνταγματικής αρχής της αναλογικότητας της ψήφου και του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας, τι είναι;» αναρωτήθηκε με την ένστασή του ο κ. Μαρίνος.
Ζήτησε έτσι από το Διοικητικό Δικαστήριο να ανατρέψει αυτεπαγγέλτως το παράλογο μπόνους στον εκλεγέντα δήμαρχο (άρθρο 36 παρ. 2. Ν.3852/2010), δηλαδή να λαμβάνει τα 3/5 των εδρών της εκάστοτε δημοτικής κοινότητας και να εκλέγει πρόεδρο, ακόμα και αν δεν έχει την πλειοψηφία, όπως εν προκειμένω, και να αποφασίσει ότι οι έδρες πρέπει να κατανέμονται με βάση το εκλογικό σύστημα που ισχύει στις τοπικές κοινότητες.
Το δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς του, με το ακόλουθο σκεπτικό:
«Επειδή, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη ότι τόσο από το γενικό μέρος της αιτιολογικής έκθεσης του ν. 3852/2010, όπου αναφέρεται επί λέξει ότι: «…Συνιστώνται συμβούλια δημοτικής κοινότητας στις δημοτικές κοινότητες και συμβούλια τοπικής κοινότητας στις τοπικές κοινότητες. Για την εκλογή των συμβούλων των δημοτικών κοινοτήτων εφαρμόζεται το σύστημα της κατανομής των τριών πέμπτων (3/5) στον επιτυχόντα συνδυασμό στο σύνολο του Δήμου και των δύο πέμπτων (2/5) στους επιλαχόντες συνδυασμούς στο σύνολο του Δήμου…», καθώς και ότι: «Στις δημοτικές κοινότητες, η κατανομή των εδρών ακολουθεί την κατανομή των εδρών του δημοτικού συμβουλίου και, συνεπώς, ο επιτυχών συνδυασμός στο σύνολο του Δήμου εκλέγει τουλάχιστον τα 3/5 κάθε συμβουλίου δημοτικής κοινότητας», όσο και από το τμήμα εκείνο που αφορά ειδικώς το άρθρο 35 του νόμου αυτού, όπου αναφέρεται επί λέξει ότι: «Με το άρθρο 36, αναφορικά με την κατανομή των εδρών σε δημοτική κοινότητα, ορίζεται ότι ο επιτυχών συνδυασμός στο Δήμο λαμβάνει τα 3/5 των εδρών του συμβουλίου της δημοτικής κοινότητας, ανεξαρτήτως του αριθμού των ψήφων που έχει λάβει στη συγκεκριμένη δημοτική κοινότητα, ενώ τα υπόλοιπα 2/5 κατανέμονται στους επιλαχόντες συνδυασμούς, βάσει των εγκύρων ψηφοδελτίων που έλαβαν στα εκλογικά τμήματα ολόκληρου του Δήμου…», κρίνει ότι για την κατανομή των εδρών των συμβούλων των δημοτικών κοινοτήτων σε κάθε δημοτική κοινότητα λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των εγκύρων ψηφοδελτίων που έλαβε κάθε συνδυασμός υποψηφίου δημάρχου σε όλα τα εκλογικά τμήματα ολόκληρου του «καλλικρατικού» Δήμου και όχι μόνο σε όλα τα εκλογικά τμήματα της εκάστοτε δημοτικής κοινότητας και κατά συνέπεια, νομίμως έλαβε χώρα η κατανομή των εδρών στη δημοτική κοινότητα Σορωνής με την 22/11.6.2014 απόφαση ανακήρυξης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου.
Επειδή, τέλος, όσον αφορά τους ισχυρισμούς του ενιστάμενου περί αντισυνταγματικότητας των διατάξεων των παραγράφων 2 και 3 του ως ν. 3852/2010, από τις προαναφερόμενες διατάξεις και την αιτιολογική έκθεση του νόμου συνάγεται ότι η προπαρατεθείσα ρύθμιση της παραγράφου 2 του άρθρου 36, σύμφωνα με την οποία ο επιτυχών συνδυασμός λαμβάνει τα τρία πέμπτα του συνόλου των εδρών των συμβούλων σε κάθε δημοτική κοινότητα, ενώ τα δύο πέμπτα λαμβάνουν οι επιλαχόντες συνδυασμοί, καθώς και της παραγράφου 3 του ίδιου ως άνω άρθρου, σύμφωνα με την οποία, για την κατανομή των εδρών των συμβούλων των δημοτικών κοινοτήτων σε κάθε δημοτική κοινότητα λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των έγκυρων ψηφοδελτίων που έλαβε κάθε συνδυασμός υποψήφιου δημάρχου σε όλα τα εκλογικά τμήματα της εδαφικής περιφέρειας του Δήμου, είναι σύμφυτες προς τον επιδιωκόμενο και συνταγματικώς θεμιτό σκοπό της διασφάλισης της ύπαρξης ισχυρών και αποτελεσματικών δημοτικών αρχών και της εύρυθμης και αποτελεσματικής λειτουργίας των συμβουλίων των δημοτικών κοινοτήτων και κατά συνέπεια, δεν αντιβαίνουν τις αρχές ισότητας του εκλογικού δικαιώματος, της ευρύτερης δυνατής λαϊκής εκπροσώπησης και της αναλογικότητας, δεδομένου ότι οι εν λόγω ρυθμίσεις δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ακατάλληλες για την επίτευξη του ως άνω σκοπού ούτε ότι υπερακοντίζουν το σκοπό αυτό, απορριπτομένων ως αβασίμων όλων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών του ενιστάμενου.
Επειδή, κατ’ ακολουθία και δεδομένου ότι δεν προβάλλεται άλλος λόγος, η κρινόμενη ένσταση πρέπει να απορριφθεί και να καταπέσει το παράβολο υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου».
