Πολλοί μνηστήρες για μια καρέκλα. Φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε με πολύφερνη νύφη. Το πιο ενδιαφέρον σ’ αυτή την υπόθεση του «καινούργιου φορέα», είναι πως πρώτα θα βγάλουν αρχηγό και μετά θα συζητήσουν τι κόμμα θα είναι αυτό. Παγκόσμια πρωτοτυπία! Αλλοι το ορίζουν ως κεντρώο, άλλοι κεντροαριστερό, μερικοί το θέλουν σοσιαλδημοκρατικό. Να μην είναι ΠΑΣΟΚ, να είναι και ΠΑΣΟΚ της εποχής του ηρωισμού του. Να μην είναι αριστερό, ούτε δεξιό, κάτι ανάμεσα στη μέση. Ένα κόμμα του «μεσαίου» χώρου που ορίζεται, όπως φαίνεται, από το τι συμμαχίες θα κάνει, αν θα συνεργαστεί με το ΣΥΡΙΖΑ ή με τη Νέα Δημοκρατία. Γιατί για ιδέες είναι δύσκολο να μιλάμε πλέον και έως αδύνατο να ξεχωρίσουμε ιδεολογίες. Μοιάζουν όλα ομοιόμορφα.Από καιρό τα κόμματα διαμορφώνουν πιο πολύ οι δημοσκόποι. Ξεχωρίζουν όσοι έχουν καλό επικοινωνιακό επιτελείο, καλύτερα σποτ και φυσικά ηγέτη -που πάνω από όλα προσέχει το ντύσιμο, το στυλ, αναλόγως σε ποιους θέλει να απευθυνθεί. Το τι θα πει, τι πιστεύει είναι δεύτερο θέμα. Οι νέοι πολιτικοί λόγοι μοιάζουν με εκθέσεις μαθητών-με πολλά μαργαριτάρια. Ας μην το βασανίζουμε το θέμα με ιδέες και δύσκολα συνθήματα. Πάμε! Πάμε όλοι μαζί! Μπροστά! Λίγη παράδοση, λίγη θάλασσα, σεβασμός και ευλογία από την Εκκλησία- αυτό είναι το κοινό πλαίσιο των ομοιόμορφων κομμάτων.
Ομοιόμορφα
