«Είμαστε χαμένα παιδιά που θέλουμε απλά να γυρίσουμε στις ρίζες μας, στο σπίτι μας, στην Ελλάδα…»
Προγραμματίζει ταξίδι στη Ρόδο καθώς Ροδιτόπουλα που υιοθετήθηκαν στην Αμερική αναζητούν τις ρίζες τους και τις βιολογικές τους οικογένειες
«Και που λες Ευτυχία, ευτυχία δεν βρήκαμε…», τραγουδούσε ο αείμνηστος Αντώνης Καλογιάννης όμως υπάρχει μια Ευτυχία που βρήκε την ευτυχία και προσπαθεί να κάνει κι άλλους ανθρώπους ευτυχισμένους επανενώνοντας υιοθετημένα παιδιά με τις βιολογικές τους οικογένειες στην Ελλάδα, μέσω του «Eftychia Project».
Η Linda Carol Trotter ή όπως βαφτίστηκε στην Ελλάδα πριν δοθεί για υιοθεσία εν αγνοία της βιολογικής της μητέρας, Ευτυχία, είχε την τύχη να υιοθετηθεί από ένα ζευγάρι Αμερικανών οι οποίοι της προσέφεραν άπλετη αγάπη και φρόντισαν να μην της λείψει τίποτα.
Όταν οι θετοί της γονείς έφυγαν από τη ζωή αποφάσισε να αναζητήσει τη βιολογική της οικογένεια στην Ελλάδα και λίγο μετά την αναζήτηση, με προτροπή του συζύγου της που μάλιστηκα βαφτίστηκε Χριστιανός Ορθόδοξος και του δόθηκε το όνομα Ευτύχιος (!), βρέθηκε μέσα στο αεροπλάνο για να συναντήσει τη βιολογική της μητέρα Χαρίκλεια, η οποία δεν απέκτησε άλλα παιδιά και η οποία δεν γνώριζε ότι η Ευτυχία ήταν στη ζωή και είχε υιοθετηθεί στην Αμερική. Μέσα από αυτή τη συγκινητική ιστορία, γεννήθηκε το «Eftychia Project», ένας μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός ο οποίος βοηθάει υιοθετημένα Ελληνόπουλα να βρουν τις ρίζες τους. Σύντομα αυτό θα συμβεί και στα Δωδεκάνησα όπου υπάρχουν, όπως λέει η Ευτυχία στην πολύ συγκινητική συνέντευξή της στη «δημοκρατική», αρκετές ανοικτές υποθέσεις με υιοθετημένα Ροδιτόπουλα και όχι μόνο, που αναζητούν τις ρίζες τους.
«Είμαστε χαμένα παιδιά που θέλουμε απλά να γυρίσουμε στις ρίζες μας, στο σπίτι μας, στην Ελλάδα…», λέει η Ευτυχία και καλεί τις μητέρες που έδωσαν τα παιδιά τους για υιοθεσία να ανοίξουν την αγκαλιά τους αλλά και τα υιοθετημένα παιδιά να δώσουν στη μητέρα τους το πλεονέκτημα της αμφιβολίας για όσα έχουν πληροφορηθεί διότι ίσως, όπως και στη δική της περίπτωση, να μην γνωρίζουν την πλήρη αλήθεια για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αποχωρίστηκαν από την οικογένειά τους.
• Ευτυχία, θα ήθελα ξεκινώντας τη συνέντευξή μας να σε ρωτήσω πότε πήρες την απόφαση για το Eftychia Project;
Είμαι μία μόνο από τα χιλιάδες παιδιά που υιοθετήθηκαν από την Ελλάδα στην Αμερική, τις δεκαετίες του ψυχρού πολέμου 1950-1960. Βρήκα τη βιολογική μου μητέρα και την ευρύτερη οικογένειά μου στην ορεινή Ναυπακτία και την Ναύπακτο πριν από πέντε χρόνια. Δεν μπορώ να περιγράψω την χαρά, την γαλήνη και την ολοκλήρωση που ένιωσα όταν επανενώθηκα με την οικογένειά μου, την ελληνική πολιτιστική μου κληρονομιά, και την γλώσσα μου… Ήθελα όλα αυτά που ένιωσα να τα νοιώσουν και τα υπόλοιπα υιοθετημένα παιδιά από την Ελλάδα στις ΗΠΑ.
Οπότε, το 2019 δημιούργησα το Eftychia Project, ένα μη Κερδοσκοπικό Σωματείο στην Αμερική, (501(c)3), που βοηθάει, καθοδηγεί, στηρίζει υιοθετημένους που ψάχνουν τις ρίζες και τις βιολογικές τους οικογένειες που έχασαν με υιοθεσίες νόμιμες ή παράνομες. Θα ήθελα να σημειώσω πως ως μη Κερδοσκοπικό Σωματείο δεν παίρνουμε χρήματα από κανέναν για τις υπηρεσίες μας. Παράλληλα ξεκινήσαμε ένα πρόγραμμα διανομής DNA σε συνεργασία με μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες, την MyHeritage, η οποία έχει την μεγαλύτερη βάση δεδομένων στην Ευρώπη. Διανέμουμε εντελώς δωρεάν αυτά τα τεστ DNA στις οικογένειες που ψάχνουν στην Ελλάδα και στους υιοθετημένους στην Αμερική. Εχουμε δημιουργήσει και μία σελίδα ιδιωτική στο facebook που ονομάζεται «Forgotten Children of Greece» και προσκαλούμε όλους τους υιοθετημένους και τις ελληνικές οικογένειες που βρίσκονται στη διαδικασία της αναζήτησης μελών τους, να εγγραφούν.
• Πόσα υιοθετημένα παιδιά από την Ελλάδα και το εξωτερικό έχετε επανασυνδέσει με τις βιολογικές τους οικογένειες;
Το Eftychia Project έχει συμβάλει ουσιαστικά στην επανένωση 15 υιοθετημένων με τις βιολογικές τους οικογένειες!
• Υπάρχει εκτίμηση πόσες υποθέσεις είναι «ανοικτές»;
Δεν μπορώ να πω με ακρίβεια, αλλά γνωρίζω ότι υπήρξαν χιλιάδες υιοθεσίες από την Ελλάδα στην Αμερική, άρα σίγουρα θα είναι και χιλιάδες οι ανοικτές υποθέσεις. Από, εμάς προς το παρόν, έχουν ζητήσει κάποιες εκατοντάδες υιοθετημένοι και οικογένειες τη βοήθειά μας.
• Όπως γνωρίζω υπάρχουν «ανοικτές» υποθέσεις και από τα Δωδεκάνησα, σχετίζεται με αυτές η επικείμενη επίσκεψή σου στη Ρόδο;
Ναι, όταν έμαθα για τις ανοιχτές υποθέσεις της Ρόδου, τα ορφανοτροφεία εκεί, και σε συνδυασμό με τα αιτήματα υιοθετημένων στην Αμερική που έχουν ζητήσει την βοήθειά μας και μας ενημέρωσαν ότι κατάγονται από την Ρόδο, οφείλω να ομολογήσω ότι έμεινα έκπληκτη. Θέλω να μάθω για τις υιοθεσίες της Ρόδου ή και από άλλα νησιά των Δωδεκανήσων…
Οπότε όταν έρθουμε στο νησί σας, θα είμαστε στην διάθεση να συναντήσουμε όποιον χρειάζεται τη βοήθεια ή την καθοδήγησή μας, διαθέτοντας είτε σε κάθε ενδιαφερόμενο ή οικογένεια που αναζητά μέλος της, ένα δωρεάν τεστ Dna.
• Ποια είναι η διαδικασία για να αναζητήσει το υιοθετημένο παιδί την οικογένειά του ή μια οικογένεια το παιδί;
Δεν υπάρχει μαγική φόρμουλα να βρεις μια χαμένη οικογένεια, αλλά δεν θα ήταν καταπληκτικό εάν υπήρχε; Είναι συνδυασμός, εγγράφων, ανθρώπων, έρευνας, dna και λίγης τύχης θα έλεγα.
Υπάρχουν πολλά που πρέπει να ληφθούν υπ΄όψιν, αλλά εμείς συμβουλεύουμε τους ενδιαφερόμενους να ξεκινήσουν με αυτά που γνωρίζουν. Είναι η σημαντική η συγκέντρωση εγγράφων και στη συνέχεια η πολύ προσεκτική ανάγνωσή τους. Οσοι βρίσκονται ή θέλουν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία, θα πρέπει να προσπαθήσουν να παραλάβουν έγγραφα που δεν διαθέτουν, όπως τα αρχεία της υιοθεσίας, την απόφαση του Δικαστηρίου, εν προκειμένω του Πρωτοδικείου και θα πρέπει να σημειώσουμε ότι μέχρι το έτος 1969 τα έγγραφα αυτά βρίσκονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους.
Να μιλήσουν με συγγενείς και φίλους, ειδικά πιο ηλικιωμένους ανθρώπους για να δουν τι ξέρουν, ίσως να ξέρουν κάτι παραπάνω. Δυστυχώς, οι οικογένειες που ψάχνουν δεν έχουν κανένα δικαίωμα σε αυτά τα έγγραφα και δεν τους τα δίνουν και αυτό κάνει την έρευνα των οικογενειών πολύ πιο δύσκολη.
Το τεστ DNA είναι το καλύτερο εργαλείο για αυτούς (με την ελπίδα πάντα ότι και το παιδί που ψάχνουν, η κάποιος στενός του συγγενής ψάχνει επίσης, και έχει κάνει το τεστ DNA). Μπορούν να μας ζητήσουν να αναρτήσουμε τη δική τους ιστορία στην σελίδα μας στο facebook, με ό,τι φωτογραφίες έχουν, είτε του παιδιού είτε της οικογένειας.
Το «Eftychia Project» μετά χαράς παρέχει συμβουλές, καθοδήγηση σε υιοθετημένους και οικογένειες: www.facebook.com/TheEftychiaProject
Το ίδιο κάνουν και άλλες σελίδες στο facebook που ασχολούνται επίσης με υιοθετημένους εδώ στην Ελλάδα, όπως:
*ΜΗΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΥΙΟΘΕΤΗΜΕΝΟΣ ? ΜΗΠΩΣ ΜΟΙΑΖΟΥΜΕ ? ΜΗΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΙΜΑ ?
*ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ ΓΕΝΝΕΣ-ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ-ΕΛΛΑΔΑ-ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
• Έχετε κάποια υποστήριξη από το ελληνικό κράτος;
Δεν έχουμε καμία οικονομική ή άλλη υποστήριξη από το ελληνικό κράτος, όμως έχουμε συναντηθεί με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών κ. Κατσανιώτη, τον υπουργό Εσωτερικών κ. Βορίδη, και την υφυπουργό Κοινωνικών Υποθέσεων κα. Μιχαηλίδου και έχουμε παρουσιάσει σε όλους ένα επίσημο έγγραφο ζητώντας δικαιοσύνη για όλους τους Έλληνες υιοθετημένους όσον αφορά στη διαφάνεια των υιοθεσιών, στην πρόσβαση σε πιστοποιητικά γεννήσεων και έγγραφα υιοθεσιών, αναγνώριση του δικαιώματος, ως γεννημένοι όλοι στην Ελλάδα και έχοντας τα ελληνικά τους διαβατήρια, της Ελληνικής Ιθαγένειας για όσους υιοθετήθηκαν στο εξωτερικό. Αυτό που ζητάνε από την ελληνική κυβέρνηση είναι να συνεργαστούμε, να δημιουργήσουμε μια βάση δεδομένων για υιοθετημένους και για τις οικογένειες που ψάχνουν.
Συνεχίζουμε να συναντούμε και να συνεργαζόμαστε με κυβερνητικά στελέχη αλλά προς το παρόν δεν έχουμε κάποια πρόοδο, ελπίζουμε όμως πως κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε.
• Θα ήθελα να μου πεις ποια από τις επανενώσεις μέσω του Eftychia Project θυμάσαι πιο έντονα.
Κάθε επανένωση είναι ιδιαίτερη, αλλά αυτή που έχει χαραχτεί έντονα στη μνήμη μου είναι της Denise Madlin από την Φλόριδα, ΗΠΑ. Ισως επειδή οι ιστορίες μας είναι πολύ όμοιες. Οχι μόνο επειδή ήταν η πρώτη που βοηθήσαμε να βρει την οικογένειά της, που παρεμπιπτόντως κατάγεται και αυτή από την περιοχή της Ναυπακτίας όπως κι εγώ! Είχαμε γεννηθεί την ίδια χρονιά, και είμαστε μαζί στο Βρεφοκομείο Αθηνών την ίδια περίοδο για τουλάχιστον 3 μήνες. Και οι μανάδες μας είχαν το ίδιο όνομα, Χαρίκλεια. Επίσης ανακαλύψαμε πως οι οικογένειές μας γνωρίζονταν. Ενας ανιψιός της Denise ήταν συμμαθητής πρώτου μου ξαδέλφου. Όταν ήρθε η Denise να συναντήσει την οικογένειά της, την παρέλαβα από το αεροδρόμιο και την πήγα στην Ναύπακτο όπου την περίμενε η βιολογική της οικογένεια να την συναντήσει για πρώτη φορά. Η μεγάλη της αδελφή, η Ελένη έμενε πολύ κοντά στο διαμέρισμα που είχα νοικιάσει. Έμεινε μαζί μου δύο εβδομάδες και στη συνάντηση εγώ ανέλαβα να βγάλω βίντεο και φωτογραφίες, για να απολαύσει την επανένωση με τους δικούς της ανθρώπους. Ήταν μια καταπληκτική συνάντηση…
• Ακούγοντας αυτή τη διήγηση, έχω την εντύπωση πως κάθε φορά που μέσω του «Eftychia Project» επανασυνδέονται παιδιά με τις βιολογικές τους οικογένειες ξαναζείς από την αρχή όλα αυτά τα έντονα συναισθήματα που βίωσες η ίδια συναντώντας για πρώτη φορά τη βιολογική σου μητέρα.
Ναι, πραγματικά, έχεις πολύ δίκιο. Είναι λίγο δύσκολο να παραμείνεις αποσπασμένος ως συντονιστής και είναι αδύνατον να μείνεις συναισθηματικά ανενεργή. Ειδικά για εμάς που έχουμε την εμπειρία βρίσκοντας τις βιολογικές μας ρίζες, σε κάθε περίπτωση είναι σαν να ξαναζώ την δική μου, είναι σαν να ξαναβρίσκω την χαμένη μου ταυτότητα. Και όταν έχουμε μια επιτυχημένη επανένωση νιώθω ξανά την ευτυχία που ένιωσα, ξανά και ξανά, έχω ζήσει τον ίδιο πόνο, την ίδια αβεβαιότητα, την ίδια αγωνία… Θα με δεχτούν; Ακόμα είναι πρόσφατο και το δικό μου ταξίδι γι΄αυτό και δεν μπορώ να μην χαρώ και να μην κλάψω συγχρόνως μαζί τους.
• Με βάση την δική σου πολύ συγκινητική ιστορία, τι θα ήθελες να πεις στις μητέρες που διστάζουν να αναζητήσουν τα παιδιά τους ή τα παιδιά τη βιολογική τους οικογένεια, φοβούμενοι την απόρριψη;
Κατ’αρχήν, είναι μια απόφαση που μπορεί να ληφθεί μόνο από την βιολογική μητέρα και το παιδί που έχει υιοθετηθεί… Κανείς άλλος δεν μπορεί να το αποφασίσει.
Για τις μητέρες, που μπορεί να νιώθουν ενοχή ή ντροπή για τις συνθήκες της γέννησης, θα ήθελα να τους ζητήσω να ανοίξουν την αγκαλιά τους στο παιδί που έχασαν, δεν υπάρχει πλέον σήμερα αυτό το στίγμα εκείνων των ημερών. Το παιδί σας θέλει μόνο να μάθει τις ρίζες του, την οικογένειά του, τις συνθήκες της γέννησης και της υιοθεσίας του, θέλει να μάθει την αλήθεια από εσένα, την μητέρα του. Να αξιοποιήσει την χαμένη του ταυτότητα.
Εσείς όλα τα υιοθετημένα παιδιά, δώστε στη βιολογική σας μητέρα το πλεονέκτημα της αμφιβολίας. Μην παίρνετε δεδομένο ότι εγκαταλειφθήκατε από αυτήν ή δοθήκατε ελαφρά τη καρδία. Τα δικά μου έγγραφα από το ορφανοτροφείο ανέφεραν ότι η μητέρα μου με άφησε σε ένα σκαλοπάτι… Έμαθα ότι αυτό δεν ήταν η αλήθεια όταν γνώρισα την μητέρα μου για πρώτη φορά. Με άρπαξε η νονά μου από την αγκαλιά της. Και στους δύο, μητέρες και υιοθετημένα παιδιά, θα πω εάν είστε σίγουροι πως αυτό που θέλετε πραγματικά είναι να ανακαλύψετε, να είσαστε προετοιμασμένοι για οποιοδήποτε αποτέλεσμα καλό ή κακό. Είναι σαν να ανοίγετε το κουτί της Πανδώρας, δεν ξέρετε τι θα βρείτε μέσα, αλλά ό,τι και να βρείτε, δεν θα μπορεί να μπει πάλι μέσα σε αυτό.
• Θα έλεγες ότι ακόμα και σήμερα για κάποιες οικογένειες αποτελεί «ταμπού» να αναζητήσουν το παιδί που έδωσαν για υιοθεσία;
Ναι, σε μερικές οικογένειες, ειδικά σε αυτές που ζουν ακόμα σε μικρά χωριά, αισθάνονται ακόμα το στίγμα έχοντας ένα παιδί εκτός γάμου, αλλά ευτυχώς αυτό σιγά σιγά αλλάζει…
Ελπίζω αυτές οι οικογένειες να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει ντροπή στο να καλωσορίσουν τα χαμένα τους παιδιά πίσω στην οικογένεια και ότι ο κόσμος δεν θα τους κρίνει. Ελπίζω ότι αυτές οι οικογένειες να καταλάβουν ότι ο χρόνος για εμάς που γεννηθήκαμε τις δεκαετίες του 1950-1960 μας τελειώνει για να βρούμε ζωντανούς τους γονείς μας.
• Στις αρχές Αυγούστου πραγματοποιήθηκε στο Νάσβιλ του Τενεσί η Πρώτη Ετήσια Συνάντηση Ελλήνων Υιοθετημένων με πρωτοβουλία του «The Eftychia Project». Μίλησε μας για αυτή την ιστορική και εξαιρετικά συγκινητική εκδήλωση.
Ήταν η πρώτη δημόσια συνεύρεση από υιοθετημένους Έλληνες από όλη την Αμερική. Ήταν ένα φοβερό συναίσθημα οι στιγμές που ζήσαμε όλοι μαζί που δεν περιγράφονται με λόγια, νιώσαμε όλοι αδέλφια, κλάψαμε, γελάσαμε, μπορούσες να νιώσεις την αγάπη και υποστήριξη. Υπήρχαν εργαστήρια με ομιλητές που ενημέρωναν για το DNA, και πώς να βρεις έγγραφα στην Ελλάδα, ελληνική ιστορία, γενεαλογία. Ο καθένας αφηγήθηκε τη δική του ιστορία, όλες πολύ συγκινητικές. Είχαμε ελληνική βραδιά με ελληνική κουζίνα, χορέψαμε και τραγουδήσαμε ελληνικά. Πήγαμε στο χώρο που δεσπόζει παγκοσμίως το μοναδικό αντίγραφο του Παρθενώνα που βρίσκεται στο κέντρο του Νάσβιλ στην πολιτεία του Τενεσί. Εκεί θαυμάσαμε τον πολιτισμό μας και την ιστορία μας καθώς οι περισσότεροι δεν έχουν δει από κοντά τον Παρθενώνα στην Ελλάδα, διότι έχουν να έρθουν εδώ από τότε που γεννήθηκαν! Η δεύτερη συνάντησή μας (reunion) έχει ήδη προγραμματιστεί και θα πραγματοποιηθεί εδώ στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 2023. Και δεν θα είναι μόνο για τους υιοθετημένους του εξωτερικού, αλλά και για τους υιοθετημένους εντός Ελλάδος, αλλά και για τις οικογένειες στην Ελλάδα που ψάχνουν τον δικό τους άνθρωπο. Περισσότερες πληροφορίες για αυτό θα βρείτε στην σελίδα μας στο facebook.
• Ποιοι είναι οι στόχοι που έχεις θέσει για το Eftychia Project και ποιο είναι το πιο μεγάλο σου όνειρο;
Κανένας οργανισμός δεν μπορεί να τους βοηθήσει όλους, αλλά ο βασικός μας στόχος είναι να βοηθήσουμε όσους πιο πολλούς Ελληνες υιοθετημένους και ελληνικές οικογένειες μπορούμε για να βρουν τις απαντήσεις που αναζητούν.
Επιπλέον, θα συνεχίσουμε να ενεργούμε για λογαριασμό των υιοθετημένων στο εξωτερικό που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, διεκδικώντας από την Ελληνική Πολιτεία τη διαφάνεια στις υιοθεσίες ώστε να ανοίξουν τα αρχεία για αυτούς που θέλουν τα έγγραφά τους, να δημιουργηθεί βάση δεδομένων για το DNA και φυσικά την επαναβεβαίωση της ελληνικής τους ιθαγένειας.
Ο στόχος μας είναι μια συγκεκριμένη απλή διαδικασία που να αναφέρεται στον Νόμο για την Ιθαγένεια. Ελπίδα μας είναι ότι κάποια μέρα σύντομα όλα τα Ελληνόπουλα που υιοθετήθηκαν στο εξωτερικό θα έχουν την ελληνική τους ταυτότητα και το ελληνικό τους διαβατήριο. Το μεγαλύτερο όνειρό μας είναι όλοι, υιοθετημένοι και οικογένειες που ψάχνουν να ενωθούν ξανά, να βρουν απαντήσεις, γαλήνη, ολοκλήρωση και την ευτυχία της επιβεβαίωσης της χαμένης ελληνικής ταυτότητάς τους…
Διότι είμαστε χαμένα παιδιά που θέλουμε απλά να γυρίσουμε στις ρίζες μας, στο σπίτι μας, στην Ελλάδα…
The Eftychia Project contact information:
Επικοινωνία με το Εftychia Project:
Facebook: www.facebook.com/TheEftychiaProject
Website: www.theeftychiaproject.org
Email: theeftychiaproject@gmail.com
