Μετά το πέρας της χθεσινής δοξολογίας στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Ρόδου, με αφορμή τον εορτασμό του Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, προστάτη της Δικαιοσύνης, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου κ. Κ. Σαρής, δήλωσε τα εξής:
«Ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης γεννήθηκε περί το 10ο έτος μΧ. Υπήρξε βαθύς γνώστης των Φιλοσοφικών Συστημάτων και της ρητορικής “πλούτω δε και συνέσει και σοφία των απάντων υπερέχων”. Σε ηλικία 25 ετών επισκέφτηκε την Αίγυπτο, όταν δε επανήλθε έγινε Αρεοπαγίτης. Ήτο παρών κατά την διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου και από τους πρώτους που πίστευσαν σ’ αυτόν σύμφωνα με τις πράξεις των Αποστόλων. Έγινε Επίσκοπος Αθηνών, τα δε μαρτυρολόγια αναφέρουν ότι μαρτύρησε στην Αθήνα.
Μεγάλη φήμη απέκτησε το όνομα του Διουνυσίου του Αρεοπαγίτη όταν στα τέλη του Ε’ αιώνα ενεφάνησαν στην Ανατολή συγγράμματα τα οποία έφεραν το όνομα του ως Συγγραφέα. Στην Μυστική Θεολογία διδάσκει ότι ο άνθρωπος μπορεί να αναγνωρίσει το Θείον και να ενωθεί με αυτόν. Η ανθρώπινη ψυχή εξικνείται μέχρι το Θείον διά της οδού της μυστικής ενώσεως. Ο Θείος Έρως είναι εκστατικός, εξίσταται δηλονότι εξέρχεται εαυτού και δεν ανέχεται τον αγαπούμενο μένοντα μακράν του αγαπώντος.
Η θεότης υπέρκειται πάσης ανθρώπινης νοήσεως, είναι υπερτέλεια, ώστε πάσα ανθρώπινη έννοια περί αυτής είναι πολυτέλεια.
Να μου επιτραπεί εδώ να αναφέρω ότι όταν τον Ιούνιο του 2017 ανακηρυσσόταν η ποιήτρια Κική Δημουλά Ακαδημαϊκός για το τέλος της ομιλίας της άφησε τον Θεό και αξίζει να αναφερθεί η σχετική περικοπή διότι συνέχεται με τα περί του Θεού που παραπάνω ανέφερα:
“… Οι καβγάδες μαζί του άλλωστε εξελίσσονται από συλλογή σε συλλογή σχεδόν μισό αιώνα. Εδώ το κείμενο φανερώνει σοφία, ενώ αδιόρατο σχεδόν ανιχνεύεται πικρό χιούμορ: Εν αρχή όσο κι αν τίθεται στο τέλος. Eυχαριστώ τον υπέρ άνω ημών, τον μέγιστο Ποιητή των πάντων, για την μακροζωία που δίνει ο ίδιος στο αναπάντητο σιωπώντας. Εξασφαλίζει έτσι την αθανασία των ερωτημάτων. Χωρίς τα ερωτήματα και ο άνθρωπος, η ποίηση και η τέχνη γενικά θα είχαν παραιτηθεί από την Αναζήτηση του χαμένου χρόνου. Τον ευχαριστώ ακόμα που και ο ίδιος μας κρύβεται και για όσα μας κρύβει. Ίσως η απόκρυφη να είναι ένα είδος κιβωτού για να σωθούμε από τον κατακλυσμό των πνιγηρών αποκαλύψεων…”.
Δηλαδή Θεολογία, Φιλοσοφία και Ποίηση είναι συνυφασμένα. Δικαστής ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης έχει ανακηρυχθεί προστάτης της Δικαιοσύνης, αφού είναι ο πρώτος Δικαστικός που εμαρτύρησε για την πίστη του και εν γένει τα πιστεύω του.
Θα έλεγα δε ότι Χριστιανική Πίστη και Δικαιοσύνη συμπορεύονται. Η μεν Θρησκεία και η εν γένει Θεολογία έχει αποστολή να διαμορφώσει έναν άνθρωπο που να σκέπτεται καθετί το αγαθόν ούτως ώστε να δικαιωθεί μετά θάνατον και να τύχει της αιώνιας ζωής. Συγχωρεί τους αμαρτωλούς και τους προτρέπει να μετανοήσουν, να ζουν σύμφωνα με τους κανόνες της πίστης για να τύχουν της βασιλείας του Θεού.
Η Δικαιοσύνη έχει την αποστολή να αποδίδει το Δίκαιο και να τιμωρεί κάθε παραβατική συμπεριφορά, ούτως ώστε να υπάρχει στην ζωή κοινωνική γαλήνη και ειρήνη. Αναγνωρίζει επίσης την μετάνοια και την μεταμέλεια του παρανομήσαντος και εάν ακόμη δεν τον απαλλάσσει από την ποινή, του αναγνωρίζει ελαφρυντικά, για τα οποία μάλιστα φρόντισε να’ ναι πολυπληθή.
Η Δικαιοσύνη είναι η Υψίστη των Αρετών και την έχει άμεση ανάγκη η κοινωνία. Σε χώρες και σε εποχές όπου δεν υπήρχε Δικαιοσύνη, τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα του ανθρώπου ήταν στην ουσία ανύπαρκτα καθόσον ίσχυε μόνο η καθεστωτική επιταγή.
Σήμερα και στις δημοκρατίες δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η Δικαιοσύνη βάλλεται όταν δεν συντάσσεται και δεν μπορεί να συντάσσεται με επιθυμίες ή υποδείξεις της Εκτελεστικής Εξουσίας. Ούτε βέβαια και διά της νομοθετικής εξουσίας επιτρέπεται παρέμβαση στο έργο και στην αποστολή της Δικαιοσύνης η οποία επιτελεί το έργο της επίγειας Δικαιοσύνης παράλληλα με την αποστολή της Ουράνιας Δικαιοσύνης.
Μου άρεσε η απάντηση του Αρχιεπισκόπου της Εκκλησίας της Ελλάδος όταν ρωτήθηκε ποια είναι η σχέση μεταξύ Εκκλησίας και Κράτους και εκείνος απάντησε μεταξύ Εκκλησίας και «Έθνους» γι’ αυτό και την αναφέρω.
Στην δύσκολη αυτή αποστολή της Δικαιοσύνης, όλοι έχουμε την υποχρέωση να την στηρίξουμε πέραν από την επίκληση του προστάτη της Διονυσίου του Αρεοπαγίτη να είναι αρωγός και καθοδηγητής της.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Ρόδου στήριζε, στηρίζει και θα στηρίζει στο μέλλον το έργο της Δικαιοσύνης και τους Δικαστές που το επιτελούν. Αυτά τα λίγα λόγια θέλησα να πω σήμερα μια που είναι η τελευταία μου θητεία ως προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου, όμως πιστεύω ότι και ο επόμενος πρόεδρος τα ίδια θα πει».
Μηνύματα με πολλούς αποδέκτες σε ομιλία του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου
