Από την πρώτη στιγμή ενασχόλησής μου με τα κοινά του τόπου μας η Μεσαιωνική Πόλη μας, αποτέλεσε το επίκεντρο του ενδιαφέροντος μου.
Και παρά το γεγονός ότι η αγάπη και η αγωνία για το μέλλον της είναι κοινή σε όλους μας, δυστυχώς η κατάσταση χρόνο με το χρόνο χειροτερεύει.
Η Παλιά Πόλη της Ρόδου στέκει αγέρωχη αιώνες τώρα, για να χάσει την αίγλη της και να γνωρίσει την παρακμή στον 21ο αιώνα. Όσο θλιβερό κι αν φαντάζει, είναι η ωμή, η σκληρή πραγματικότητα.
Το Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, όπως ανακηρύχθηκε το 1988 από την Unesco, αλλοιώνεται, φθείρεται καταρρέει και δεν είναι δυνατόν να παραμείνουμε απαθείς.
Εχουμε χρέος απέναντι στην ιστορία αυτού του τόπου να το προστατέψουμε, να το αναδείξουμε, να αποκτήσει την θέση που του αξίζει στο παγκόσμιο στερέωμα.
Η σημερινή εικόνα του Μνημείου, είναι λυπηρή. Αντί να είμαστε υπερήφανοι, σκύβουμε το κεφάλι μπροστά στα κακώς κείμενα τα οποία, ουκ ολίγες φορές έχουν δημοσιοποιηθεί, και έχουν πάρει μεγάλες διαστάσεις ακόμα και εκτός συνόρων.
Η προγραμματική σύμβαση μεταξύ του ΥΠΠΟ – ΤΑΠΑ – Δήμο Ροδίων είχε διάρκεια 20 έτη (1984-2004) με σκοπό την αποκατάσταση κτισμάτων και μνημείων της Μεσαιωνικής Πόλης αλλά και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων. Μετά το 2004 τη συντήρηση της Μεσαιωνικής Πόλης και των Τειχών, την έχουν αναλάβει ο Δήμος Ρόδου και η Αρχαιολογία – ΥΠΠΟ, με τα γνωστά προβλήματα υποχρηματοδότησης, τα οποία έφεραν την Μεσαιωνική Πόλη και τα τείχη στη σημερινή κατάσταση. Η προσπάθεια δεν πρέπει να σταματήσει εδώ, η ανάγκη προστασίας της Μεσαιωνικής Πόλης πρέπει να είναι συνεχής και επιτακτική και να εξευρεθούν τα απαραίτητα κονδύλια για τη συντήρησή της.
Τα προβλήματα είναι γνωστά, καθαριότητα, κατάληψη κοινόχρηστων χώρων, έλλειψη αισθητικής, ηχορύπανση, κυκλοφοριακό, άγρα πελατών, αναρχία, ασυδοσία… Η λύση τους απαιτεί αυστηρά μέτρα .
Η συντήρηση των ακινήτων του ΤΑΠΑ έχει σταματήσει από το 2004 με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα, τα ακίνητα είναι πλήρως εγκαταλελειμμένα, με κίνδυνο για τους διερχομένους από επικείμενη κατάρρευση, η κατάσταση των ιδιωτικών ακινήτων είναι ανάλογη με την οικονομική επιφάνεια των ιδιοκτητών. Τα εγκαταλελειμμένα ακίνητα παρουσιάζουν έντονα προβλήματα αποκόλλησης, ρηγμάτωσης και πολλές φορές γίνονται στόχος απόρριψης σκουπιδιών, μπαζών κλπ.
Τα βοτσαλωτά παρουσιάζουν εμφανή προβλήματα καθίζησης και αποκόλλησης δημιουργώντας προβλήματα στη διέλευση των πεζών και στην αισθητική όψη του Μνημείου.
Η αλλοίωση της φυσιογνωμίας των καταστημάτων, με τις αυθαίρετες κατασκευές καταστρατηγεί απροκάλυπτα, τις επίσημες οδηγίες του Δήμου Ρόδου, για την προστασία και ανάδειξη του δημοσίου και ιδιωτικού χώρου στη Μεσαιωνική Πόλη και υποβαθμίζει την ποιότητα του εμπορικού χώρου και την αισθητική όψη του Μνημείου. Το ίδιο και η κατάληψη των κοινοχρήστων χώρων και η ηχορύπανση.
Πρέπει να υπάρχει αυστηρή αντιμετώπιση των παρανομούντων.
Τα υπόγεια δίκτυα έχουν κατασκευαστεί στο 50% της πόλης και είναι επιτακτικό να ολοκληρωθούν.
Τα τείχη σε πολλά σημεία έχουν παρουσιάσει ρωγμές και έχουν γεμίσει φυτά. Απαιτείται άμεσα καθαρισμός των φυτών σε όλο το μήκος και συντήρηση των ρωγμών για να αποφευχθεί ο κίνδυνος από απειλούμενη κατάρρευση.
Η έλλειψη συντήρησης των δικτύων φωτισμού των τειχών τα έχει καταστρέψει ολοκληρωτικά με αποτέλεσμα τα τείχη να παραμένουν σκοτεινά τις νυχτερινές ώρες, εκτός από το Καστέλο.
Για το κυκλοφοριακό και την κακή εικόνα που δημιουργεί επιβάλλεται η απαγόρευση στη διέλευση των οχημάτων.
Τα προβλήματα της Μεσαιωνικής Πόλης είναι πολλά και όσο δεν αντιμετωπίζονται, με την πάροδο του χρόνου διευρύνονται και πολλαπλασιάζονται.
Είναι απαραίτητο να ξεφύγουμε από την ανακύκλωση της μίζερης διαχειριστικής λογικής, να αντιμετωπιστούν επιτέλους τα προβλήματα και ταυτόχρονα να αξιοποιηθεί το Μνημείο, αναδεικνύοντας όλες τις πτυχές του, τα μυστικά και τις ομορφιές του που χάνονται στα βάθη των αιώνων.
Η αρμονική συνύπαρξη κατοίκων και καταστηματαρχών, που θα πρέπει και οι ίδιοι να γίνουν κοινωνοί της προσπάθειας, είναι απαραίτητη προϋπόθεση και αυτή θα πρέπει να είναι η βασική αρχή, για τον σχεδιασμό της ανάδειξης και αξιοποίησης της Μεσαιωνικής Πόλης σε βάθος χρόνου.
Όχι άλλες συσκέψεις, όχι άλλες παρεμβάσεις του ποδαριού, όχι άλλη υποσχεσιολογία, όχι άλλη αδιαφορία. Φτάνει. Ο Δήμος μας πρέπει να παρέμβει δυναμικά .
Είναι επιβεβλημένη η συνεργασία μεταξύ των φορέων και η άμεση λήψη μέτρων ώστε να λυθούν όλα τα προαναφερόμενα προβλήματα και να προστατευθεί το μοναδικό ζωντανό Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Είναι ανάγκη ο Δήμος Ρόδου να υποχρεώσει τη κεντρική διοίκηση να αναλάβει τις ευθύνες της άμεσα.
Η Παλιά Πόλη, το κόσμημα της Ρόδου, με τον σωστό στρατηγικό σχεδιασμό μπορεί να καταστεί πόλος έλξης για επισκέπτες από όλη την Ευρώπη και όχι μόνο, μπορεί να καταστεί σημείο αναφοράς για την κρουαζιέρα, αλλά και για την ανάπτυξη του θεματικού τουρισμού, αρκεί εμείς να φανούμε αντάξιοι των ιστορίας της.
