Τα μεσάνυχτα της περασμένης Παρασκευής βρέθηκα στο λιμάνι, λίγο πριν την άφιξη του πλοίου που μετέφερε 70 περίπου πρόσφυγες από Καστελόριζο στην Κω, υπερασπιζόμενος το αυτονόητο. Να γίνει αντιληπτό ότι οι συνθήκες στο Κ.Υ.Τ. (hot spot), είναι δραματικές και ότι πρέπει να σταματήσει η μεταφορά ανθρώπων από άλλα νησιά στην Κω.
4500 ανθρώπινες ψυχές στοιβαγμένες σε ένα χώρο που δεν αντέχει περισσότερους από 1000.
47 διαφορετικές εθνικότητες, διαφορετικής κουλτούρας, θρησκείας, συνηθειών, αναγκών και προτεραιοτήτων. 2000 εξ αυτών διαμένουν εκεί σε προσωρινά παραπήγματα (συνήθως από χαρτόκουτες).
Δεκάδες οικογένειες με παιδιά, με τον χειμώνα εν όψει, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη διαβίωση αυτών των ανθρώπων. Σε εξαιρετικά μικρή απόσταση ένα ολόκληρο χωριό, το Πυλί, και μια κοινωνία που ήδη αισθάνεται πολύ πιεσμένη.
Το νησί μας βιώνει εδώ και χρόνια το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα. Είναι η θέση του τέτοια που λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ Ευρώπης και Ασίας.
Έχουμε επίγνωση ότι πρόκειται για διεθνές ζήτημα. Το δημιουργούν οι πόλεμοι και οι οικονομικές ανισότητες. Δεν έχουμε να κάνουμε με εισβολείς αλλά με ανθρώπους που ψάχνουν μια θέση στον ήλιο.
Ως Κωακή κοινωνία γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει προσφυγιά και μετανάστευση χιλιάδων συμπατριωτών μας στην Ευρώπη, στην Αμερική, στην Αυστραλία και όπου γης.
Είμαστε φιλόξενη, περήφανη και δημοκρατική κοινωνία. Η πατρίδα του Πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη. Δεν το ξεχνάμε αυτό.
Όμως τα συμβάντα των τελευταίων χρόνων ασκούν επιρροή στη ζωή όλων μας. Δεν μπορούμε να βλέπουμε παιδιά να πνίγονται στις θάλασσές μας, ανθρώπους κατατρεγμένους με βλέμμα αγωνίας και φόβου στο πρόσωπό τους.
Η δομή του Κ.Υ.Τ. είναι υποστελεχωμένη, οι αφίξεις συνεχείς και αυξημένες, οι διαδικασίες επαναπροώθησης ή προώθησης στην ενδοχώρα με απελπιστικά βραδείς ρυθμούς. Άρα γίνεται αμέσως αντιληπτό το μέγεθος ενός διαρκώς διογκούμενου προβλήματος και ο κίνδυνος που ελλοχεύει.
Χωρίς ακρότητες, χωρίς ιδεοληψίες, χωρίς «παληκαρισμούς» και «λεονταρισμούς», χωρίς να στοχοποιούμε ανθρώπους, ενωμένοι ως κοινωνία, επιστρατεύοντας τη λογική και το δίκαιο, θέλουμε το νησί μας σε συνθήκες ηρεμίας.
Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες της διοίκησης του ΚΥΤ και όλου του ανθρώπινου δυναμικού, οι αριθμοί είναι πλέον αμείλικτοι και η μάχη άνιση.
Η Κως το ανθρώπινο πρόσωπό της το δείχνει καθημερινά. Βιώνουμε σχεδόν πέντε χρόνια το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα και με ελάχιστες εξαιρέσεις, ως κοινωνία τουλάχιστον, έχουμε αποδείξει ότι αντιλαμβανόμαστε και τοποθετούμε το πρόβλημα στη σωστή του διάσταση.
Για όποιον λοιπόν επιχειρήσει με διαύγεια σκέψης και κρίσης να προσεγγίσει το πρόβλημα, είναι σίγουρο ότι θα καταλήξει αβίαστα σε τέσσερα ζητούμενα, που εξ΄ αρχής έχουμε θέσει και επαναδιατυπώνουμε.
1. Άμεση και ευρείας κλίμακας αποσυμφόρηση του νησιού μας.
2. Καμία απολύτως μεταφορά προσφύγων και μεταναστών από άλλα νησιά.
3. Ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για όλους όσοι, και για όσο, παραμένουν στην Κω.
4. Επιτάχυνση των διαδικασιών ταυτοποίησης και ασύλου, προώθηση στην ενδοχώρα όσων φτάνουν στα νησιά.
Ο Δήμαρχος Κω
Θεοδόσης Α. Νικηταρά
