Ο κ. Γ. Καντής, τομεάρχης κοινωνική αλληλεγγύης της ΝΟΔΕ Δωδ/σου, γράφει τα ακόλουθα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία:
Παγκόσμια ημέρα Ατόμων με Αναπηρία σήμερα 3 Δεκεμβρίου, και ως γονέας παιδιού ΑΜΕΑ νοιώθω την ανάγκη να γράψω κάποια πράγματα γύρω από την μέρα αυτή, αλλά και γύρω από την ελληνική πραγματικότητα.
Ας δούμε πρώτα κάποια στοιχεία:
Περίπου 80 εκατομμύρια άτομα στην ΕΕ, το ένα έκτο του πληθυσμού, έχουν κάποια αναπηρία. Συχνά παρεμποδίζεται η πλήρης συμμετοχή τους σε κοινωνικές και οικονομικές δραστηριότητες από φραγμούς που σχετίζονται με συμπεριφορές και με το περιβάλλον τους. Επιπλέον, τα ποσοστά φτώχειας μεταξύ των ατόμων με αναπηρία είναι κατά 70 % υψηλότερα από τον μέσο όρο. Πάνω από το 30 % των ατόμων με ηλικία άνω των 75 υπόκεινται σε κάποιο βαθμό σε περιορισμούς και πάνω από το 20 % των ατόμων αυτών υπόκεινται σε σοβαρούς περιορισμούς. Το ποσοστό των ατόμων με αναπηρία προβλέπεται να αυξηθεί καθώς αυξάνεται ο μέσος όρος ηλικίας του πληθυσμού της ΕΕ. Σύμφωνα, με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στατιστικά της Eurostat:
• υψηλό ποσοστό ατόμων με αναπηρία, δήλωσε ότι δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην προσωπική του φροντίδα (μπάνιο, φαγητό, ντύσιμο) καθώς και στις δουλειές του σπιτιού (μαγείρεμα, χρήση τηλεφώνου, ψώνια).
Πάμε τώρα στην ελληνική πραγματικότητα όπου το κράτος δυστυχώς καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες προκειμένου να κάνει την ζωή των ΑΜΕΑ, όσο πιο δύσκολη γίνεται. Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι:
1. Αυθαίρετα «εισοδηματικοποιεί» τα προνοιακά-κοινωνικά βοηθήματα που καταβάλλονται σε ΑμεΑ αφού δηλώνονται υποχρεωτικά στη φορολογική δήλωση ως εισοδήματα, παρ’ όλο που ο Συνήγορος του Πολίτη επεσήμανε με επιστολή του, από τις 20 Μαρτίου 2018, ότι τα προνοιακά επιδόματα για ΑμεΑ δεν αποτελούν αντάλλαγμα προσωπικής εργασίας, κεφάλαιο ή καρπούς περιουσιακών στοιχείων ώστε να θεωρούνται εισόδημα.
Το αποτέλεσμα από αυτή την κρατική αυθαιρεσία, που συμβαίνει από το 2014 κι εξακολουθεί, είναι να χάνονται σημαντικές παροχές και φορο-ελαφρύνσεις για πολλά άτομα με αναπηρία.
Πιο συγκεκριμένα, χάνονται:
– Οικογενειακά επιδόματα (επιδόματα στήριξης τέκνων κτλ),
– Κοινωνικό τιμολόγιο ΔΕΗ,
– Εισοδηματική ενίσχυση οικογενειών ορεινών και μειονεκτικών περιοχών,
παροχές από τη δράση Εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής (ΕΣΠΑ),
– Δελτίο Μετακίνησης ΑμεΑ,
– Μείωση στον ΕΝΦΙΑ,
– Επίδομα Στέγασης.
2. Ασκεί πρακτική έλλειψης διαφάνειας στις διαδικασίες των ΚΕ.Π.Α! Παραβιάζονται οι διατάξεις περί διάφανων διαδικασιών, παραβιάζεται και ο κώδικας διοικητικής διαδικασίας, στη λειτουργία αξιολόγησης της αναπηρίας στα ΚΕ.Π.Α. (Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας) καθώς αρνούνται τη χορήγηση της ιατρικής γνωμάτευσης με τα ονοματεπώνυμα και τις ειδικότητες των ιατρών σε όσους έχουν εύλογο ενδιαφέρον, χωρίς να απαιτείται να υπάρχει έννομο συμφέρον, αφού πρόκειται για δημόσια έγγραφα, αντίθετα απ’ ό,τι κάνουν όλες οι υπόλοιπες υγειονομικές επιτροπές (Α.Σ.Υ.Ε., Α.Ν.Υ.Ε., Α.Α.Υ.Ε. κτλ.), στις γνωματεύσεις των οποίων αναγράφονται τα υπηρεσιακά στοιχεία των ιατρών (ονοματεπώνυμο και ειδικότητα). Εκτός από αυτό πρέπει να καταργηθεί ο νέος τρόπος αξιολόγησης της αναπηρίας βάσει της λειτουργικότητας (ενός αφανούς ICF που τέθηκε σε εφαρμογή με τον πρόσφατο ν. 4512/2018, άρθρο 215, κατ’ απαίτηση των δανειστών προκειμένου να μειωθεί η κρατική δαπάνη για τις προνοιακές παροχές μειώνοντας σκόπιμα τον αριθμό των δικαιούχων). Χαρακτηριστικά θα σας πω ότι στους τυφλούς δίνουν επανεξέταση ανά 2 χρόνια. Το άκουσα με τα αυτιά μου από την επιτροπή όταν πέρασα με τον γιό μου και έμεινα άφωνος. Αυτό δυστυχώς κατά παράβαση της νομοθεσίας σε πάρα πολλές περιπτώσεις.
Αυτά και άλλα πολλά συμβαίνουν από πλευράς πολιτείας, μιας πολιτείας σχεδόν εχθρικής, για να μην θίξω τα κενά στην εκπαίδευση, την ειδική αγωγή, την τραγική έλλειψη προσβασιμότητας σε δημόσιες και ιδιωτικές δομές, πάλι κατά παράβαση της νομοθεσίας, και δυστυχώς πολλές φορές την αδιαφορία των αρχών, για τα οποία θα μπορούσα να μιλάω ώρες.
Ας έρθουμε τώρα στην καθημερινή πρακτική όπου θα παρακαλέσω όλους εσάς την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε να καταλάβετε μια θέση στάθμευσης ή μια ράμπα ΑΜΕΑ, να σκεφτείτε διπλά και να μην το κάνετε ζητώντας έμπρακτα συγγνώμη για κάποιες προηγούμενες φορές.
Ξέρετε η ζωή των ΑΜΕΑ, αλλά και των συγγενών τους είναι ένας καθημερινός γολγοθάς, ένας αγώνας για επιβίωση και όλοι θα πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να την διευκολύνουμε έστω και λίγο.
Κλείνοντας και αφού σας ευχαριστήσω, σας παρακαλώ να σκεφτείτε πως τα ΑΜΕΑ πέρα από τα προβλήματα της καθημερινότητας λόγω της οικονομικής κρίσης, που έχετε και εσείς, έχουν πολλά περισσότερα που η αναπηρία τους προκαλεί.
Μετά τιμής
Καντής Φ. Γεώργιος
Τομεάρχης Κοινωνικής
αλληλεγγύης ΝΟΔΕ Δωδ/σου
