Αναμφίβολα, ένα από τα θέματα που βρίσκονται στην επικαιρότητα, είναι η εμβληματική μεταρρύθμιση, που φέρνει η Κυβέρνηση για την αναβάθμιση της Παιδείας του ελληνικού κράτους. Τοποθετώντας στο περιθώριο, τις αντιπολιτευτικές κραυγές για «μπλοκάρισμα» στο νέο νομοσχέδιο, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με τη βούληση της ελληνικής κοινωνίας, που επιζητά την αναβάθμιση της Παιδείας, ας αναλύσουμε τι θα αλλάξει ριζικά, εξετάζοντας τα 3 πιο σημαντικά- κατά γενική ομολογία- σημεία του νομοσχεδίου.
Αρχικά, το Υπουργείο Παιδείας στο νέο σχέδιο νόμου, προτείνει την καθιέρωση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η βάση αυτή θα ορίζεται από το κάθε τμήμα, δε θα είναι δηλαδή απόλυτος αριθμός για όλες τις σχολές και θα προκύπτει από τον μέσο όρο των επιδόσεων στα εξεταζόμενα μαθήματα. Με την ισχύ αυτού του μέτρου, η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση θα αναβαθμιστεί, αφού πλέον δεν θα εισάγονται σε Πανεπιστημιακά Ιδρύματα μαθητές που δεν είχαν τα κατάλληλα εφόδια ενώ η αγορά εργασίας θα πάρει ανάσα, αφού οι πτυχιούχοι που θα διοχετεύονται σε αυτή, θα ανταποκρίνονται πλήρως στις ανάγκες και στα κενά που θα προκύπτουν.
Με το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, θα δοθεί λύση και σε ακόμα ένα ζήτημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που δεν είναι άλλο από τους «αιώνιους φοιτητές». Η καθιέρωση του ανώτατου ορίου φοίτησης, ήρθε για να λύσει αυτό το πρόβλημα που μαστίζει τα Ελληνικά Πανεπιστήμια εδώ και πολλά χρόνια. Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, δημοσιεύθηκε στα ΜΜΕ η είδηση, πως ένας «φοιτητής» διέμενε σε εστία του Πανεπιστημίου Πατρών επί 21 έτη. Δεν είναι, βέβαια, λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων, που δεν έχουν καμία επαφή με τη σχολή στην οποία πιθανόν έτυχε και εισήλθαν, δε δίνουν το παρών στις διαλέξεις, ενώ θα χρειαστούμε αρκετά λεπτά, αν τυχόν θελήσουμε να «εξετάσουμε» τις λίστες των μαθημάτων που χρωστάνε. Γεννιέται, λοιπόν, εύλογα η απορία, γιατί αυτοί οι άνθρωποι να έχουν όλα τα προνόμια ενός ακαδημαϊκού πολίτη, ενώ δεν φέρνουν εις πέρας καμία από τις υποχρεώσεις που τους προσδίδει αυτή η ιδιότητα;
Και βέβαια, άφησα για το τέλος το πιο σημαντικό. Έπειτα από την κατάργηση του ασύλου ανομίας, περίπου ένα χρόνο πριν, από την Ελληνική Κυβέρνηση, με το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας προτείνεται η δημιουργία Ειδικού Σώματος Φύλαξης στα Α.Ε.Ι. Μια ενέργεια που προσβλέπει στη διασφάλιση της ακεραιότητας και την προάσπιση των ελευθεριών των συμφοιτητών μας. Ένα μέτρο, για το οποίο πολλοί συνάνθρωποί μας, θα παρακαλούσαν να ίσχυε όταν ήταν αυτοί φοιτητές και γίνονταν μάρτυρες της αυθαιρεσίας και της ανομίας εντός των Ακαδημαϊκών Ιδρυμάτων. Από που να ξεκινήσω; Εισβολές εξωπανεπιστημιακών, τραμπουκισμοί φοιτητών, καταστροφή υλικών μέσων, παρεμπόριο και εμπόριο ναρκωτικών, βιαιοπραγίες και απειλές σε φοιτητές που τύχαινε να έχουν
αντίθετη άποψη με αυτή των δήθεν προοδευτικών κ.α. Είναι και εδώ πολύ μεγάλη η λίστα και φοβάμαι, ότι ίσως στην προσπάθεια μου να ξεσκεπάσω αυτόν τον παρακρατικό μηχανισμό που ενεργεί εδώ και πολλές δεκαετίες στις σχολές μας, σας κουράσω.
Άλλωστε όλοι γνωρίζουμε, ότι οι πάλαι ποτέ «γνωστοί-άγνωστοι», πλέον είναι σε όλους μας γνώριμοι. Είναι αυτοί που ανήρτησαν στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς πανό, που προσέβαλε τη μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη με τον πιο χυδαίο τρόπο, είναι αυτοί που υπερασπίζονται τον αρχιδολοφόνο και τρομοκράτη Κουφοντίνα μέσα από επιστολές και μέσα από τη δράση τους, είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια έχουν καταστήσει άβατα ανομίας και εγκληματικών πράξεων τα Πανεπιστήμια μας. Τους μάθαμε, γνωρίζουμε τις μεθόδους τους και δεν πρόκειται οι ιδεοληψίες και οι εκφοβισμοί τους, να στερήσουν τα όνειρα μας για ένα σύγχρονο και Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο.
Για τους παραπάνω λόγους , έφτασε ο καιρός, να βάλουμε μπρος τις μηχανές και να πλεύσουμε σε μια νέα πραγματικότητα. Έφτασε ο καιρός, η παιδεία να αναβαθμιστεί και τα Πανεπιστήμια μας, όχι μόνο να αντικρίζουν το μέλλον ως μακρινό προορισμό, αλλά να γίνουν κομμάτι αυτού του μέλλοντος και της ανάπτυξης. Έφτασε ο καιρός, να απομονώσουμε κάθε ιδεοληπτική φωνή που δε θέλει πρόοδο και συνεργασία και να προχωρήσουμε μπροστά. Μπορούμε να τα καταφέρουμε και η αρχή θα γίνει με την κύρωση αυτού του ιστορικού νομοσχεδίου για την Παιδεία από την εθνική αντιπροσωπεία.
Γιώργος Αντώναρος,
Φοιτητής του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Παν. Αιγαίου,
Γραμματέας Πόλης ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Ρόδου
