Η προοπτική να δεχθεί η Τουρκία τεράστιο πλήγμα στο τουριστικό της προϊόν ήταν ο παράγοντας που λειτούργησε καταλυτικά ώστε να γίνει η αναδίπλωση του στρατιωτικού σχεδιασμού της μεγάλης άσκησης που περιελάμβανε δέσμευση ενός μεγάλου τμήματος του Αιγαίου πελάγους μέχρι το τέλος του έτους. Αμέσως μόλις έγινε γνωστός ο τουρκικός στρατιωτικός σχεδιασμός, σήμανε συναγερμός στα επιτελεία της τουριστικής βιομηχανίας, καθώς άμεσα τινάσσονταν στον αέρα περισσότερες από τρία εκατομμύρια αφίξεις τουριστών προς τη γείτονα χώρα.
Ο τουρκικός σχεδιασμός προέβλεπε τη δέσμευση μιας τεράστιας έκτασης στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο για αεροναυτικές ασκήσεις με πραγματικά πυρά. Μάλιστα, η δέσμευση αυτή επρόκειτο να ισχύσει από τις 02 Μαρτίου έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015. Ουσιαστικά, η άσκηση αυτή επρόκειτο να διαρκέσει ολόκληρο το έτος.
Αμέσως με την ανακοίνωση της δέσμευσης της περιοχής, καθώς και η προοπτική χρήσης πραγματικών πυρών προκάλεσε την άμεση αντίδραση των πολυεθνικών εταιρειών κρουαζιέρας. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές της «δημοκρατικής», από τις εταιρείες αυτές διεμηνύθη προς τους Τούρκους τουριστικούς παράγοντες ότι οι συνθήκες αυτές δημιουργούν αντικειμενικές δυσκολίες στην υλοποίηση του προγράμματος προσεγγίσεων κρουαζιερόπλοιων σε Σμύρνη και Κωνσταντινούπολη.
Τα προβλήματα που παρουσιάσθηκαν αφορούσαν τρεις πολύ σοβαρούς παράγοντες:
Οι επιβάτες κρουαζιέρας θα αντιδρούσαν στην προοπτική να διέλθουν από μια περιοχή όπου πραγματοποιείται ευρείας κλίμακας στρατιωτική άσκηση και μάλιστα με πραγματικά πυρά.
Ακόμα κι αν γινόταν ελιγμός για την αποφυγή της συγκεκριμένης περιοχής, το κόστος των καυσίμων αυξανόταν σε μεγάλο ποσοστό.
Ο χρόνος που απαιτείτο για κάθε καράβι ώστε να γίνει η θαλάσσια παράκαμψη ήταν τόσο μεγάλος, ώστε θα έπρεπε να αναμορφωθεί εξ’ ολοκλήρου το πρόγραμμα των κρουαζιέρων για ολόκληρη την ανατολική μεσόγειο.
Συνολικά, άμεση επίπτωση υπολογίσθηκε ότι θα υπήρχε για 900 προγραμματισμένες κρουαζιέρες στο Αιγαίο με προγραμματισμένη προσέγγιση σε Σμύρνη και Κωνσταντινούπολη.
Όλα τα ανωτέρω αφορούσαν μόνο τον κλάδο της κρουαζιέρας. Αντίστοιχες ήταν και οι αντιδράσεις από τους τουριστικούς οργανισμούς που επρόκειτο να διακινήσουν επιβάτες, αεροπορικώς, με προορισμό τις τουρκικές πόλεις που βρέχονται από το κεντρικό και νότιο Αιγαίο. Η αλλαγή των αεροδιαδρόμων που επρόκειτο να ακολουθηθούν φαίνεται πως δημιουργούσε ζητήματα σοβαρά.
Υπό το πρίσμα των δεδομένων αυτών και με την προοπτική η τουριστική βιομηχανία της Τουρκίας να δεχθεί ένα μεγάλο πλήγμα, εν τέλει υπήρξε η αναδίπλωση ως προς το εκδοθέν ΝΟΤΑΜ.
Βέβαια, από την πρώτη στιγμή η ελληνική διπλωματία δούλευε σκληρά προς την ίδια κατεύθυνση, καθώς ο στρατιωτικός σχεδιασμός της Τουρκίας είχε γίνει κατά παρέκκλιση των κανόνων του διεθνούς δικαίου (που έχουν αποδεχθεί η Ελλάδα και η Τουρκία ως χώρες του ΝΑΤΟ).
Οι επιπτώσεις στον τουρισμό ήταν εκείνες που απέτρεψαν τη μεγάλη τουρκική άσκηση
