Κωνσταντίνος Δημ. Γραβιάς
Πτυχιούχος Οικον. Παν/μίου Πειραιά
Λογιστής – φοροτεχνικός
Η υπομονή έχει τα όριά της. Βάλαμε «πλάτη» εδώ κι ένα χρόνο για να συνδράμουμε στη δύσκολη συγκυρία, όμως καταρρακωθήκαμε ψυχικά και σωματικά απ’ όλη αυτή την ταλαιπωρία που υφιστάμεθα επί καθημερινής βάσεως.
Όμως, η κατάσταση έχει ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο και πλέον προσπαθούμε να ασκήσουμε το επάγγελμά μας εν μέσω χαοτικών καταστάσεων και εντελώς ασαφούς τοπίου. Περαιτέρω, τα λάθη των υπηρεσιακών στελεχών στις πλατφόρμες, οι κακογραμμένες αποφάσεις, οι συνεχόμενες διευκρινίσεις που ουσιαστικά δε διευκρινίζουν τίποτε, καθώς και όλο το νομικό πλαίσιο εδώ κι ένα χρόνο, έχουν δημιουργήσει ένα τοξικό μείγμα που δεν μας αφήνει ούτε να αναπνεύσουμε.
Κάθε μέρα είναι και χειρότερη, κάθε μέρα μάς περιμένει και μια δυσάρεστη έκπληξη.
Πώς να συμβουλεύεις ορθά τον πελάτη σου όταν τα δεδομένα αλλάζουν άρδην κάθε λίγο και λιγάκι, όταν τροποποιούνται συνεχώς οι αποφάσεις ή οι εγκύκλιοι που καλείσαι να εφαρμόσεις ως επαγγελματίας;
Πώς να εξηγήσεις σε όλους τους πελάτες σου τι ακριβώς συμβαίνει; Η μέρα έχει 24 ώρες, πόσο να μείνεις στο γραφείο;
Πώς να κάνεις ένα υποτυπώδη προγραμματισμό όταν σχεδόν όλα τα επίσημα χρονοδιαγράμματα αλλάζουν εν ριπή οφθαλμού κονιορτοποιώντας τις δικές σου προσπάθειες;
Πώς να εργαστείς χωρίς να κάνεις κι εσύ λάθη μέσα σ αυτό το ασαφές τοπίο για το οποίο όμως δεν ευθύνεσαι;
Πως να κάμψεις τα ανθρώπινα όρια αντοχής όταν εκτός όλων των άλλων υποχρεούσαι εδώ και τόσους μήνες να εργάζεσαι αργίες, Σαββατοκύριακα, αφού οι ιθύνοντες θεσπίζουν καταληκτικές ημερομηνίες συνήθως Κυριακές;
Πώς να δουλέψεις με ηρεμία όταν ο βρόχος σφίγγει γύρω από το λαιμό σου και όταν θέτουν όλοι τόσο ασφυκτικές προθεσμίες;
Πού θα βρεις το δίκιο σου όταν μέσα σε όλον αυτό τον κυκεώνα υπέπεσες σε ένα ανθρώπινο λάθος; Γιατί το δικό σου ανθρώπινο λάθος πληρώνεται ενώ των υπηρεσιακών παραγόντων ποτέ; Γιατί για το δικό σου λάθος πρέπει να απολογείσαι ή γιατί πρέπει να πληρώσεις όταν οι άλλοι βρίσκονται στο απυρόβλητο;
Υπάρχουν ευθύνες για όλα αυτά και πρέπει να αποδοθούν. Η λύση πιστεύω θα βρεθεί μόνο μέσω της νομικής οδού. Ενδεχομένως πρέπει να παρέμβει και ο Συνήγορος του Πολίτη. Δεν είμαι νομικός, οπότε μπορεί όλα αυτά που γράφω να μην έχουν νομικό έρεισμα. Όμως, όπως και να χει, η χρηστή Διοίκηση, ακόμη κι εν μέσω πανδημίας δεν μπορεί να πάει περίπατο, ενώ δεν είναι λογικό να μην τηρούνται ούτε τα βασικά από ορισμένες Δημόσιες Υπηρεσίες.
Ο λογιστής πλέον έχει μετατραπεί σ’ ένα υποζύγιο. Πόσο θα αντέξει ακόμη; Του αξίζει αυτή η αντιμετώπιση;
Πηγή taxheaven.gr
