Με μια σχέση που μοιάζει ολοένα και περισσότερο με έναν κακό γάμο, παρομοιάζει αρθρογράφος των Financial Times την σχέση μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της υπόλοιπης ευρωζώνης, προτείνοντας ως λύση ένα «διαζύγιο» δηλαδή μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, αφού απ’ ότι φαίνεται το ενιαίο νόμισμα απέτυχε- σύμφωνα με το δημοσίευμα- να εκπληρώσει τον στόχο του: την προώθηση της ευρωπαϊκής ενότητας. Εν τέλει αυτό που φοβούνται ορισμένοι είναι ότι ένα Grexit μπορεί να αποδειχθεί επιτυχημένο και να αποτελέσει προηγούμενο, υποστηρίζουν οι FT.
«Οι δυο πλευρές (ελληνική κυβέρνηση και λοιπή ευρωζώνη) έχουν βαρεθεί να βλέπουν ο ένας τον άλλο. Η αμοιβαία εμπιστοσύνη έχει υπονομευθεί. Οι προσπάθειες να μπαλωθεί η κατάσταση συνεχίζονται, αλλά τίποτα δεν φαίνεται να λειτουργεί.
Η συμβατική λύση σε τέτοιο δίλημμα όταν πρόκειται για έναν πραγματικό γάμο είναι γνωστή: το διαζύγιο. Πρόκειται για μια διαδικασία που συνήθως σημαίνει ότι και οι δυο πλευρές θα υποφέρουν οικονομικά. Ωστόσο οι δυο πλευρές κάνουν το βήμα, γιατί είναι πρόθυμες να καταβάλουν βαρύ τίμημα προκειμένου να βγουν από μια κακή σχέση. Τώρα έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο με την Ελλάδα και την ευρωζώνη. Η σχέση έχει διαλυθεί και οι δυο πλευρές θα πρέπει να κάνουν μια νέα αρχή», επισημαίνει ο αρθρογράφος των FT, Gideon Rachman, προσθέτοντας ότι ναι μεν για την διάλυση ενός γάμου υπάρχουν πολύ συγκεκριμένοι κανόνες, αλλά αυτό δεν ισχύει και για την διάλυση της νομισματικής ένωσης.
«Υπάρχει ρίσκο, ωστόσο τόσο Γερμανοί διαπραγματευτές, όσο και κάποιοι στους κόλπους της ελληνικής κυβέρνησης δίνουν την εντύπωση ότι ο κίνδυνος μιας εξόδου είναι διαχειρίσιμος. Αν το πιστεύουν όντως αυτό, θα πρέπει να πάρουν βαθιά ανάσα και να το κάνουν. Σε αυτό το στάδιο θα ήταν καλό και για τις δυο πλευρές».
Στην συνέχεια ο Rachman αναλύει τους λόγους για τους οποίους ένα Grexit μπορεί να ήταν εν τέλει ωφέλιμο:
«Για την Ελλάδα η έξοδος από το ευρώ θα άνοιγε νέες οικονομικές και πολιτικές δυνατότητες. Θα επέτρεπε μια χρεοκοπία (ή αναδιάρθρωση για να το θέσουμε ευγενικά) αλλά και μια υποτίμηση του νομίσματος και απόδραση από το σύστημα φιξ ισοτιμίας που κατέστρεψε την ελληνική ανταγωνιστικότητα.
Φυσικά θα υπήρχαν άσχημες βραχυπρόθεσμες οικονομικές επιπτώσεις. Η εμπειρία της Αργεντινής δείχνει ότι θα υπάρξει κύμα μαζικών αναλήψεων από τις τράπεζες (bank-run) και επιβολή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων για ένα διάστημα. Θα αυξηθούν επίσης οι τιμές βασικών εισαγόμενων αγαθών, όπως των τροφίμων και της ενέργειας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη στροφή προς τα πολιτικά άκρα. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα θα μπορούσαν να υπάξρουν πολιτικά πλεονεκτήματα για την Ελλάδα. Μεταξύ αυτών η ψυχολογική ανακούφιση, αφού η χώρα θα νιώθει ότι είναι ξανά σε θέση να λάβει αποφάσεις, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες. Αυτή η νέα αίσθηση ευθύνης ενδεχομένως να συνέδραμε στο να διορθωθούν τα κακά του ελληνικού κράτους ιδιαίτερα η διαφθορά και η φοροδιαφυγή που τόσο έχουν εξαγριώσει την υπόλοιπη ευρωζώνη. Η τελευταία θα μπορούσε επίσης να ωφεληθεί με την σειρά της αφού μια έξοδος θα μετρίαζε τον θυμό και τον κυνισμό που έχει προκληθεί από τα συνεχή πακέτα διάσωσης που έδωσαν τροφή στον ευρωσκεπτικισμό, ενώ ταυτόχρονα θα φαινόταν ότι υπάρχουν κανόνες (στην νομισματική ένωση) που κάτι σημαίνουν και πρέπει να τηρούνται».
Εξάλλου, «ορισμένοι εξ αυτών που αντιτίθενται σε ένα Grexit το κάνουν επειδή φοβούνται ότι μπορεί να πετύχει…» υποστηρίζει ο αρθρογράφος.
«Ανησυχούν μήπως η Ελλάδα επιλέγοντας να πορευτεί μόνη της το κάνει με επιτυχία και την ακολουθήσουν και άλλοι, ιδιαίτερα η Ιταλία…Το ευρώ θα πρέπει να θεωρηθεί όργανο για την επίτευξη μεγαλύτερων στόχων, μια Ευρώπη ειρηνική, με μεγαλύτερη ευημερία. Στην περίπτωση της Ελλάδας, το ευρώ έχει σαφώς αποτύχει στον τομέα της ευημερίας. Γενικότερα, το ενιαίο νόμισμα δεν εξυπηρέτησε τον ευρύτερο πολιτικό του στόχο που ήταν η προώθηση της ευρωπαϊκής ενότητας. Αντιθέτως, χώρες που παλιά τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους, όπως η Γερμανία και η Ελλάδα, τώρα απεχθάνονται η μια την άλλη. Το να μπαλώνεις απλώς το γάμο Ελλάδας- ευρωζώνης για μερικούς ακόμη μήνες δεν θα διορθώσει αυτά τα προβλήματα. Αλλά αν η Ελλάδα δείξει ότι υπάρχει βιώσιμος τρόπος για έξοδο από το ευρώ, θα γίνει μοντέλο για την διάλυση μιας νομισματικής ένωσης, η σύλληψη της οποίας έγινε με λάθος τρόπο ή (εναλλακτικά) θα την συρρικνώσει σε ένα πιο διαχειρίσιμο μέγεθος. Αυτό είναι ένα προηγούμενο που η ΕΕ θα πρέπει να καλωσορίσει και όχι να φοβάται» συμπεραίνει ο Rachman.
