Μέσα σε 273 λέξεις επερώτησης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο κ. Μανώλης Κ. Κεφαλογιάννης, είπε αυτά που δεν μπόρεσαν να πουν τις τελευταίες ημέρες, στην συζήτηση που προέκυψε για το ελάφι της Ρόδου, όλοι οι αρμόδιοι ντόπιοι. Για να μην πω τα τελευταία χρόνια.
Μέσα σε 273 λέξεις περιγράφει το πρόβλημα, το οποίο δεν εντοπίζει μόνον στις ζημιές των αγροτών, αλλά και στο ελάφι, θεωρώντας ότι «είναι «επιτακτική η βιώσιμη και ολοκληρωμένη διαχείριση των υφιστάμενων πληθυσμών του ελαφιού στο νησί της Ρόδου με στόχο την διαφύλαξη του είδους και την αρμονική συνύπαρξη με την ανθρώπινη δραστηριότητα.».
Ο κ. Κεφαλογιάννης, ο οποίος φρόντισε να μάθει ποιος ακριβώς είναι ο αριθμός των ελαφιών και δεν έμεινε σε αστικούς μύθους για «μεγάλη αύξηση των τους», 3.000 και βάλε, άρα μια χαρά μπορούμε να πάρουμε τα όπλα. «Κατά την πάροδο των ετών, ο πληθυσμός τους παρουσίασε έντονες διακυμάνσεις. Σήμερα υπολογίζεται ότι τα συγκεκριμένα ελάφια αριθμούν περί τα 1.500 ενώ ένας ασφαλής πληθυσμός για την διαιώνιση του είδους θα πρέπει να υπερβαίνει τα 4.000 άτομα.», γράψει στην επερώτησή του ο Ευρωβουλευτής. Προφανώς, γιατί στην Ευρώπη χρειάζονται επιστημονικά και τεκμηριωμένα στοιχεία και δεν μιλούν με αριθμούς του καφενείου.
Δεν ξέρω τι κατάληξη θα έχει αυτή η κίνηση, αλλά εύγε στον κ. Κεφαλογιάννη για αυτή την πρωτοβουλία, η οποία θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχει κινηθεί από ντόπιους πολιτικούς, και κυρίως εύγε, γιατί δεν φοβήθηκε να περιγράψει την αλήθεια και δεν χάϊδεψε αυτιά. Την αλήθεια συνύπαρξης ως μόνη λύση.
