Διαβάζουμε ότι με προχθεσινή τροπολογία η κυβέρνηση, μεταβίβασε στο νέο υπερταμείο τα τουριστικά ακίνητα του ΕΟΤ. Ακίνητα σε όλη την Ελλάδα, τα οποία χαρακτηρίζονται τόσο από την ιστορική και πολιτιστική τους αξία, όσο και από τη φυσική τους ομορφιά. Στη χώρα που ο τουρισμός αποκαλείται «η βαριά μας βιομηχανία», «η ατμομηχανή της οικονομίας», που κάθε χρόνο ανεβάζει τον πήχη των επισκεπτών, εγκατέλειψε στην απαξίωση τον πλούτο της.
Πρώτα τα αφήνεις να καταρρεύσουν , αδιαφορείς για την αξιοποίησή του συγκριτικού σου πλεονεκτήματος, με τέτοιο τρόπο, ώστε να προσφέρει και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων , αλλά και να προσθέσει στο τουριστικό σου προϊόν. Αδιαφορείς για την προστασία της πολιτιστικής σου κληρονομιάς και της ιστορίας του τόπου σου.
Κι ύστερα έρχεται η κρίση, το ΤΑΙΠΕΔ και το…Υπερ Ταμείο. ‘ Ερχονται και σε εγκαλούν με θράσος λέγοντάς σου : «και τι θέλεις; Είναι καλύτερα που μένουν ερείπια και σκουπιδότοποι αντί να αξιοποιηθούν;» Είναι οι ίδιοι που χρόνια τώρα έγραφαν την «αξιοποίηση» στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, βλέποντας πακτωλούς χρημάτων να περνούν από τα χέρια τους τον παλιό καλό εκείνο καιρό.
Γιατί που να τους πάει το μυαλό ότι «αξιοποίηση» μπορεί να σημαίνει εκτός των άλλων : αναδεικνύω την ιστορία του τόπου μου μέσα από τα στολίδια της; Που να μας πάει κι εμάς το μυαλό μας, ποιος να το φανταζόταν, ότι θα ερχόταν μια μέρα που αρχοντικά και μνημεία, ιαματικές πηγές, πανέμορφες παραλίες μέχρι και… σπήλαια, ο φυσικός και πολιτιστικός μας πλούτος, που αφήνει τον επισκέπτη με ανοιχτό το στόμα απ’ την ομορφιά, θα ερχόταν μια μέρα που θα τα ξεπουλούσαμε για να γίνουν πλούσιοι καινούργιοι «ξένοι» ιδιοκτήτες κι εμείς να γίνουμε οι υπηρέτες τους.
Η «ιερή» αγανάκτηση που θα πάει και θα’ ρθει σε δελτία τύπου, και ανακοινώσεις, έπρεπε να έχει βρει μορφές έκφρασης εδώ και χρόνια. Βρείτε κάτι πιο πρωτότυπο όλοι. Διαφορετικά είναι καλύτερα να σιωπήσετε. Και πρώην και νυν. Διαπράττεται το μεγαλύτερο έγκλημα, ξεπουλώντας για ένα κομμάτι ψωμί ότι θησαυροί απέμειναν απ’ αυτή την έρημη πια χώρα.:
31 Ξενία, 136 Παραλίες, 27 μεγάλες εκτάσεις , 26 Τουριστικά Περίπτερα , 20 Ιαματικές πηγές, 12 Campings , 7 μαρίνες, 6 Νησίδες , 3 Χιονοδρομικά κέντρα ,2 Συνοριακοί σταθμοί , 4 Αρχοντικά, 2 …Μνημεία , Ένα Σπήλαιο!
Είμαστε σε βαθιά κρίση. Κρίση που έχει αλλοιώσει τα βασικά χαρακτηριστικά που διέπουν μια δυτική , φιλελεύθερη κοινωνία. Κρίση που δυστυχώς δεν έχει μονοδιάστατα πρόσημο οικονομικό. Δεν αντιμετωπίζεται με μνημόνια , δεν θεραπεύεται με συνταγές λιτότητας και διακηρύξεις περί δημοσιονομικής προσαρμογής.
Δεν ξέρω εάν πια οι στίχοι του Ελύτη μπορούν να μας κινητοποιήσουν: «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.» Ισως, η Ελλάδα θα ξαναφτιάξει μόνον, όταν και ο τελευταίος της 40ετίας -και τα υποκατάταστά τους- εξαφανισθεί από την πολιτική σκηνή.
Μέχρι τότε Παλαμάς : « Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους/κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται./Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!/Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.»
