Ο επίτιμος πρόεδρος του Γ.Σ. Δωδεκάνησος Κάλλιστος Διακογεωργίου, με ανακοίνωση του αναφέρει τα εξής: «Αγαπητοί φίλοι, πολλά πράγματα αρχίζουν και τελειώνουν. Στην περίπτωση του Γ.Σ. Δωδεκάνησος, για μένα άρχισαν αλλά δεν τελείωσαν. Και το λέω αυτό γιατί, μετά τις τελευταίες εκλογές που διεξήχθησαν και εκλέχθηκαν νέα μέλη στη διοίκηση με πρόεδρο τον κ. Μιχάλη Χατζηδημητρίου και μέλη που έχουν όρεξη διάθεση και εμπειρία, αφοσίωση και αγάπη για την ομάδα μας.
Αποφάσισαν να με τιμήσουν και να με ψηφίσουν ως επίτιμο πρόεδρο της ομάδος. Για μένα είναι η ύψιστη αναγνώριση για όσα προσέφερα εγώ και οι συνεργάτες μου, που ήταν δίπλα μου από το 2013. Θέλω να τους υποσχεθώ ότι θα είμαι δίπλα τους σε ότι μου ζητηθεί και εύχομαι πάντα να έχουμε καλές επιτυχίες.
Έχουν περάσει 8 χρόνια από τότε που η διάθεση για προσφορά στον συνάνθρωπο και στην κοινωνία, η ανάγκη για να επιστρέψουμε μέρος της αγάπης, που εισπράξαμε, έγινε όνειρο, το όνειρο έγινε ταξίδι, το ταξίδι τρόπος ζωής. Όταν γυρίσεις να κοιτάξεις πίσω σκέφτεσαι ‘’εμείς τα πετύχαμε όλα αυτά’’ και την επόμενη στιγμή ‘’μόνο αυτά κάναμε; Λίγα είναι’’…. Γιατί είναι αλήθεια ότι όχι μόνο δεν νιώθω κορεσμό, αλλά μεγαλύτερη δίψα από την πρώτη μέρα, που ασχολήθηκα με τον αθλητισμό και ειδικότερα με το μπάσκετ με αμαξίδιο.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως οι αριθμοί λένε την αλήθεια. Αν ισχύει αυτό 5 πρωταθλήματα (2013-2014, 2014-2015, 2019) κύπελλα Ελλάδας (2014, 2015, 2016, 2019) δείχνουν ότι κάτι κάναμε. Κι αυτό το κάτι δεν το έκανε κανένας πρόεδρος, κανένας προπονητής, κανένας παίκτης. Το πετύχαμε όλοι μαζί με τους φιλάθλους, τους εθελοντές και χορηγούς, γι αυτό κι έχει μεγάλη σημασία κάθε επιτυχία. Έχει μεγαλύτερη σημασία, γιατί πίσω από κάθε επιτυχημένη χρονιά υπήρχε ο Γ.Σ. Δωδεκάνησος.
Κοιτάζω την ομάδα που φέρει το όνομα Δωδεκάνησος και νιώθω περήφανος , όχι για τους τίτλους που κατακτήσαμε. Νιώθω περήφανος γιατί δώσαμε όραμα σε ανθρώπους, οι οποίοι δεν πίστευαν ότι θα βρεθούν στην κεντρική σκηνή. Από τότε που προσπαθούσαμε να τους πείσουμε να βγουν από το σπίτι, μέχρι τώρα που κοιτάζουμε πίσω και κάνουμε τον απολογισμό μας έχει περάσει χρόνος, έχουν γίνει πολλά. Το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι άλλαξαν τον τρόπο σκέψης τους είναι το μεγαλύτερο επίτευγμά μας.
Θελήσαμε να βάλουμε τον πανέμορφο τόπο μας στο κέντρο της χώρας και κάναμε πρωτεύουσα του μπάσκετ με αμαξίδιο τη Ρόδο και τη Δωδεκάνησο, διοργανώνοντας το 2015 2016 και το 2016 2017 το final four του πρωταθλήματος. Δεν υπάρχει ένας άνθρωπος που να μην παραδέχτηκε ότι ήταν εξαιρετικά πετυχημένες διοργανώσεις. Δεν ήταν μόνες, αλλά ήταν οι πρώτες τόσο καλά οργανωμένες. Επιτρέψτε μας να λέμε ότι δείξαμε τον δρόμο, ότι προσφέραμε περισσότερα απ όσα πήραμε, απ’ όσα περίμεναν όσοι μετείχαν στις διοργανώσεις από εμάς.
Θελήσαμε να βγούμε από τα γεωγραφικά μας σύνορα. Συμμετείχαμε στα προκριματικά Ευρωλίγκας του 2015. Ταξιδέψαμε στην Τουρκία και την Ολλανδία. Το ταξίδι είναι που αξίζει, η προσμονή, οι εμπειρίες τα πρόσωπα των παιδιών, που είδαν έναν κόσμο να ανοίγεται μπροστά τους, που ταξίδεψαν με… πορτοκαλί διαβατήριο, ως παίκτες μιας ομάδας, για την οποία έχουν κάθε λόγο να είναι περήφανοι . Όλοι μας έχουμε λόγο να είμαστε περήφανοι.
Αλλά τι σας λέω; Μήπως δεν αρκούσε η εκδήλωση, απονομής Κυπέλλου πρωταθλήματος από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο, η εκδήλωση το 2019, με τον Νίκο Γκάλη να μας δίνει το τρόπαιο; Αλήθεια, μπορούσε κανείς να περιμένει κάτι περισσότερο, από το να μας τιμά με την παρουσία του εκείνος, που μας έκανε να αγαπήσουμε το μπάσκετ, εκείνος που μας έκανε να δακρύσουμε, εκείνος που είναι πρώτος των πρώτων στην χώρα μας και στο νησί μας. Μήπως δεν δίνει περηφάνια που ο πρόεδρος της ΟΣΕΚΑ πρώην και νυν κ. Χρήστος Καλούδης και το νυν μέλος της ΟΣΕΚΑ Γιώργος Δραμουντανής, γέννημα θρέμμα και οι δύο από την ομάδα μας. Μήπως δεν είναι η περηφάνια που στην Εθνική μας ομάδα πάντα συμμετέχουν 5 με 6 διεθνείς παίκτες μαζί και ο προπονητής μας ο κ. Μαρουλλάκης.
Πίσω από κάθε τίτλο, κάθε επιτυχία, κάθε ταξίδι, κάθε εκδήλωση, υπάρχουν πρόσωπα, υπάρχουν στιγμές. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε, κάθε επιτυχία την κατακτήσαμε με πολλή δουλειά , πιέζοντας τον εαυτό μας να ξεπεράσει τα όρια του, οπότε στο τέλος μετράει το αποτέλεσμα, αυτό δικαιώνει μια προσπάθεια από όλους μας.
Πιο είναι το σημαντικότερο απ όλα; Ούτε ένας από εμάς δεν νοιώθει ότι … χόρτασε. Έχουμε βιωματική εμπειρία, έχουμε ζήσει κατακτήσεις τίτλων, έχουμε χάσει αγώνες από ένα σουτ, έχουμε κλάψει από στεναχώρια κι από χαρά, έχουμε νιώσει όλες τις συγκινήσεις, που προσφέρει το αγαπημένο μας άθλημα και … θέλουμε κι άλλο. Ακόμα περισσότερες στιγμές, ακόμα περισσότερους τίτλους , να φέρουμε ακόμα καλύτερους ξένους παίκτες, να φέρουμε ότι καλύτερο υπάρχει, να αναλάβουμε κι άλλες διοργανώσεις, εγχώριες και διεθνείς, να ταξιδέψουμε όσο μακρύτερα γίνεται.
Το μπάσκετ με αμαξίδιο ξεκίνησε σαν μια … καλή ιδέα. Έγινε όνειρο, έγινε στόχος, έγινε εμπειρία, πλέον είναι τρόπος ζωής. Όχι μόνο για μένα και τους συνεργάτες μου, αλλά για όλο το νησί. Όσα ζήσαμε έχουν μετατραπεί σε πείρα, για να κάνουμε ακόμα μεγαλύτερα πράγματα, αποφεύγοντας, λάθη και κακοτροπιές. Τώρα ξέρουμε. Κι εμείς ξέρουμε κι εσείς ξέρετε.
Η ζωή είναι κύκλοι. Ο πρώτος κύκλος έκλεισε, με τη δημιουργία μιας ομάδας όνειρο. Τώρα ήρθε ώρα να ανοίξουμε τον επόμενο, να γίνουμε καλύτεροι, να διεκδικήσουμε ακόμα πιο υψηλούς στόχους, εντός κι εκτός συνόρων. Τώρα γνωρίζουμε ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αν πιστέψουμε σε αυτό. Τώρα γνωρίζουμε ότι τα πιο όμορφα όνειρα είναι αυτά που ζούμε. Τώρα γνωρίζουμε τον προορισμό και το πεπρωμένο μας.
Οι όποιες αντιθέσεις βοηθούν στη σύνθεση. Αυτό είναι ζητούμενο να συνθέσουμε, να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για να γράφει ο ιστορικός του μέλλοντος όσα πετύχαμε, για να γίνει καθένας από εμάς κομμάτι μιας υπέροχης ιστορίας. Η επόμενη μέρα δεν μπορεί να ξεκινά με αποκλεισμούς, μετά τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας, όλοι μαζί πρέπει να ξαναχτίσουμε το οικοδόμημα της Δωδεκανήσου, κάνοντας το πιο στέρεο, πιο εντυπωσιακό, πιο όμορφο.
Με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι με τον έναν ή άλλον τρόπο βοήθησαν για να πετύχουμε όσα έχουμε πετύχει και να τους καλέσουμε να συνεχίσουν την προσπάθεια, να συνεχίσουν να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Για τα Δωδεκάνησα, για τη Ρόδο, για τον Γ.Σ., για τον καθένα από εσάς ξεχωριστά…. Για άλλη μια φορά συγχαρητήρια και καλές επιτυχίες στον νέο πρόεδρο και σε όλα τα μέλη της διοίκησης. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον κύριο Χατζημάρκο Γεώργιο, περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και το τμήμα αθλητισμού Δήμο Ρόδου- Κω Επιμελητήριο Δωδεκανήσου
Τα Μ.Μ.Ε. του γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου την ομοσπονδία ΟΣΕΚΑ και σύνδεσμο Διαιτητών τον πρόεδρο, διοικητικούς υπαλλήλους ΔΟΠΑΡ και όλους τους αθλητικούς και πολιτιστικούς συλλόγους που ήταν στο πλευρό μας, όλα αυτά τα χρόνια».
”Θα είμαι πάντα δίπλα στον Γ.Σ. Δωδεκάνησος”
