Η πόλη της Ρόδου είναι μια σταθερή και μόνιμη πηγή έμπνευσης και όχι μόνο για τους εικαστικούς. Από τις αρχαιότητες στο Μόντε Σμιθ και στα άλλα σημεία της πόλης και τα μεσαιωνικά μνημεία και τα πιο μεταγενέστερα και εκείνα της Ιταλοκρατίας και τα επόμενα και αυτά της λαϊκής αρχιτεκτονικής παρέχουν μια μεγάλη και πλούσια επιλογή για τον ζωγράφο. Τόσο που από μόνη της η πόλη να μπορεί να στηρίξει μια παραγωγή εικαστική για μια ολόκληρη ζωή. Όμως δεν είναι μόνο η πόλη ή τα χωριά και τα διάφορα κτίσματα που υπάρχουν σε όλο το νησί. Κάστρα και αρχαιότητες, μοναστήρια και βυζαντινές εκκλησίες, ταπεινά αγροτόσπιτα και λαμπρά θυρώματα και τα εκπληκτικά καμαρόσπιτα με τους πάγκους και τα άλλα έπιπλα και τα υπέροχα πιάτα που στολίζουν τους τοίχους, αποτελούν μια σταθερή και με μεγάλη δυναμική πηγή έμπνευσης. Από την άλλη πλευρά το ροδίτικο τοπίο με τη θάλασσα και τους ήρεμους λόφους, τους κήπους και τους ελαιώνες και τα κατάφυτα βουνά, τα πεύκα που τους δίνει σχήμα ο αέρας και οι γραμμές του χώρου και της απέναντι ακτής συμπληρώνουν με θαυμαστό τρόπο μια εικόνα που αποτελεί ένα πεδίο συνεχούς επεξεργασίας στον τομέα της τέχνης. Η παράδοση στη Ρόδο έχει βαθιές ρίζες και φτάνει ως τα αρχικά εκείνα βήματα που τα δείγματα τους υπάρχουν στα Μουσεία και ταξιδεύουν σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη. Φτάνουν ζωντανά ως εμάς και μας διαμορφώνουν και μας κατευθύνουν. Ακόμα κι αν μένουν για αιώνες σκεπασμένα από την άμμο, όπως η περίφημη Αφροδίτη του αρχαιολογικού μουσείου της Ρόδου.
Η τριετία από το καλοκαίρι του 1978 μέχρι το καλοκαίρι του 1981 που παρέμεινα στη Ρόδο ήταν για τη ζωγραφική μου μια από τις πιο παραγωγικές περιόδους της ζωής μου. Σχέδια με κάρβουνο και μολύβι και υδατογραφίες σ’ ένα πολύ μεγάλο αριθμό. Σχέδια που έγιναν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας σε μικρό μέγεθος και σε χρόνο τόσο γοργό και ζωντανό. Εικόνες από τη ζωή στο στρατόπεδο και κατά τη διάρκεια της σκοπιάς και το τοπίο τριγύρω και τις γραμμές από την Παστίδα και τη Φιλέρημο, συνθέσεις ακόμα με σώματα γυναικεία και άλλες με διάθεση σκωπτική και υπερρεαλιστική. Μια σειρά εμπνευσμένη από τα στενά της παλιάς πόλης και τα μνημεία, από τα τζαμιά και τις πλατείες και τις απόψεις του Παλατιού του Μεγάλου Μαγίστρου ήταν ένα μέρος από τις δραστηριότητές μου στο διάστημα της παραμονής μου στο νησί. Η αποτύπωση του χώρου με την τέχνη του σχεδίου και του χρώματος οφείλει την πραγμάτωσή της στο γνήσιο συναίσθημα που προκαλούσε με ποιητικότητα και ενάργεια η επαφή με την υπάρχουσα ωραιότητα. Η σχέση, απόλυτα ειλικρινής και προσωπική, υπερέβαινε τον χαρακτήρα του ατομικού και αποκτούσε ευρύτερες διαστάσεις. Ενδόμυχα περιείχε τον πόθο τουλάχιστον μιας απόδρασης σε κάτι πιο φαντασιακό και ονειρικό. Μετά τριάντα χρόνια επέστρεψα και επεξεργάστηκα το υλικό αυτό και έτσι ολοκληρώθηκε μια ενότητα που θα παρουσιαστεί στο Κατάλυμα της Γαλλίας τον Σεπτέμβρη του 2016. Η έκθεση έχει τρεις ενότητες, τα θέματα από την παλιά πόλη που είναι τέμπερες μικρών διαστάσεων, μια σειρά από το ροδίτικο τοπίο με μολύβια και παστέλ με έμφαση στη ερωτική του υπόσταση και μια σειρά από σχέδια που έχουν σχέση με την εμπειρία της στρατιωτικής θητείας.
Η έκθεση πραγματοποιείται μετά την συνεργασία που υπήρξε με την κ. Αλίκη Μοσχή και την κ. Φαίδρα Σπανού, από το Προξενείο της Γαλλίας και την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου αντίστοιχα, τον κ. Ιωάννη Νιωτάκη, Προέδρου του Συλλόγου Κρητών Ρόδου «Ο Ψηλορείτης» και την κ. Φωτεινή Ελευθεριάδου, Πρόεδρου του Συλλόγου Ποντίων Ρόδου «Ο Διγενής».
Βιογραφικό Αιμίλιου Γάσπαρη
Ο Αιμίλιος Γάσπαρης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1955. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης από το Πανεπιστήμιο Κρήτης στη Νεοελληνική Φιλολογία. Ασχολείται με την ποίηση και έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές:1. «Βάδισμα στην Ευθεία», εκδόσεις Πλέθρον, Αθήνα 1986 και 2. «Ποιήματα», Ρέθυμνο 2002. Το 2015 εκδόθηκε το λεύκωμα-συλλογή λαογραφικών στοιχείων «Ατσιπόπουλο-Άνθρωποι και Τόπος», εκδόσεις Ινφογνώμων. Ασχολείται με τη ζωγραφική και έχει πάρει μαθήματα στο εργαστήριο του ζωγράφου Κωνσταντίνου Λιονή. Έχει πραγματοποιήσει δεκατρείς ατομικές εκθέσεις.
Παράλληλη εκδήλωση: Την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016 και ώρα 20.00, στον ίδιο χώρο θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου του Αιμίλιου Γάσπαρη «Ατσιπόπουλο- Άνθρωποι και Τόπος», εκδόσεις Ινφογνώμων, Αθήνα 2015, από τη θεατρική ομάδα του Συλλόγου Κρητών Ρόδου, με επιμέλεια του κ. Ιωάννη Νιωτάκη.
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
| Η έκδοση του λευκώματος αυτού περιλαμβάνει την εργασία του Αιμίλιου Γάσπαρη που αποτελείται από στοιχεία που συγκεντρώθηκαν στο Ατσιπόπουλο Ρεθύμνης στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και αποδίδουν τις συνθήκες ζωής και τα έθιμα που διατηρούνταν μέχρι τότε. Η εργασία έγινε για το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στη Φιλοσοφική Σχολή, στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών και για το μάθημα της Λαογραφίας. Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο αποτελούν και αυτές μέρος της συγκεκριμένης εργασίας και είχαν τραβηχτεί εκείνη την εποχή. Άρα εκφράζουν και αυτές τη φάση πριν την μεγάλη αλλαγή στον οικισμό. Το φωτογραφικό υλικό στην πολύ προσεγμένη αυτή έκδοση παρουσιάζει την ιδιαίτερη ομορφιά ενός κρητικού χωριού με σπουδαία αρχιτεκτονική παράδοση και το κείμενο, που με την αμεσότητά του προσλαμβάνεται πολύ εύκολα και αβίαστα, περιέχει στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα μεγάλο κομμάτι της παράδοσης του λαού μας. |
