A-τυπος και υπογραμμός: Δυστυχώς (νέο)πτωχεύσαμε

Νεόπτωχος (ο) ετυμολογία: αυτός που ξαφνικά έχασε την περιουσία του λόγω δυσμενών συνθηκών και βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας.
Οι νεόπτωχοι στην Ελλάδα του 2018 ανήκουν εκπαιδευτικά και οικογενειακά στη μεσαία τάξη (που έχει πλέον εξαϋλωθεί) και είτε διαθέτουν πολύ χαμηλό εισόδημα, είτε είναι άνεργοι.
Σε τι διαφέρουν οι νεόπτωχοι από τους πτωχούς; Επί της ουσίας σε τίποτα.
Φτωχός είσαι όταν παίρνεις τη σύνταξη των 300 και 400 ευρώ και θα πρέπει από αυτά τα χρήματα να πληρώσεις ενοίκιο, φως, νερό, τηλέφωνο, φάρμακα, να εξασφαλίσεις το φαγητό σου, να βάλεις βενζίνη στο αυτοκίνητο. Οσο για εκείνα τα παπούτσια στη βιτρίνα, ούτε λόγος…
Φτωχός είσαι όταν με τον μισθό των 500 ευρώ πρέπει να καλύψεις τις υποχρεώσεις μιας ολόκληρης οικογένειας και αγωνιάς μην τύχει και λείψει τίποτα από τα παιδιά σου και ντραπούν στο σχολείο που δεν έχουν καινούρια ρούχα ή επειδή δεν σου περισσεύουν ούτε πέντε ευρώ για το χαρτζιλίκι τους.
Φτωχός είσαι, όταν δεν μπορείς να στείλεις το παιδί σου να σπουδάσει, κι ας πέρασε στις πανελλαδικές εξετάσεις. Πού λεφτά για τόσα έξοδα…
Φτωχός είσαι, όταν δεν έχεις πολλές επιλογές για το φαγητό που θα πρέπει να υπάρχει στο οικογενειακό τραπέζι.
Φτωχός είσαι όταν όλη μέρα κάνεις μαθηματικές πράξεις για το πώς θα βολέψεις τις οικονομικές σου υποχρεώσεις με το πενιχρό επίδομα ανεργίας.
Φτωχός είσαι όταν δεν μπορείς να πας στο σούπερ μάρκετ αλλά περιορίζεσαι με τα βασικά από τον μπακάλη της γειτονιάς που ίσως σου κάνει την χάρη να στα γράψει στο τεφτέρι.
Φτωχός είσαι όταν δεν μπορείς να αποδεχθείς μια πρόσκληση έστω για έναν καφέ, γιατί δεν σου περισσεύουν ούτε αυτά τα τρία ευρώ.
Φτωχός είσαι όταν τα χρήματα που (δεν) έχεις δεν σου επιτρέπουν για να χαρείς την καθημερινότητά σου.
Φτωχός είσαι όταν δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος γιατί μαζί με τα χρήματα σού πήραν και το χαμόγελο.
Και μια χώρα με φτωχούς κατοίκους είναι μια (νέο)πτωχευμένη χώρα. Κι αυτή είναι η αλήθεια, όσο κι αν παίζουμε με τις λέξεις, όσο κι αν προσπαθούμε να «μακιγιάρουμε» την πραγματικότητα.
Υ.Γ. Να μην ξεχάσουμε να πανηγυρίσουμε την έξοδο από το μνημόνιο στις 20 Αυγούστου.