Εθυμοτυπικό, που ισχύει όμως εδώ και πολλούς αιώνες, σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, που ίσχυσε το πολίτευμα της Βασιλείας, πέθαινε ο Βασιλιάς και ο αρμόδιος τελετάρχης ανακοίνωνε ταυτόχρονα την αλλαγή.
Με σεντορεία φωνή, σε προύχοντες και Λαό ανακοίνωνε το
«ο Βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο βασιλεύς».
Στα χρόνια μας ο Βασιλιάς φαίνεται να είναι πεθαμένος, μα κανένας δεν βγαίνει να κάνει την σχετική ανακοίνωση και να στέψει τον επόμενο Βασιλια.
Και για τα Κράτη που ακόμα ισχύει η Βασιλεία, με την όποια μορφή της, βασιλιάς δεν είναι αυτός που κατ όνομα κατέχει τον τίτλο, αλλά κάποιος άλλος.
Μέσα στην πολυπλοκότητα του κόσμου μας, ένας ήταν ο αδιαφιλόνικητος αφέντης και βασιλιάς.
Για πολλά χρόνια και με πολλές μεταμφιέσεις, δεν εμφανιζόταν με το πραγματικό του πρόσωπο, προβαλλόντουσαν πάντα με διάφορες μορφές και προτάσεις, οι δικές του επιλογές με τέτοιο τρόπο, που να είναι εύληπτες και δήθεν προς το συμφέρον του Κοινωνικού συνόλου.
Αφέντης και κυρίαρχος των πολιτικών και Κοινωνικών εξελίξεων, όπου Γής, ήταν ένας,
«Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ».
Παραμένει Παγκόσμιο και διαχρονικό φαινόμενο η δυνατότητα που έχει, να προσαρμόζεται στις όποιες εξελίξεις, ή αυτός να διαμορφώνει τις εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα.
Ο απλός πολίτης βομβαρδίζεται καθημερινά για την δήθεν δύναμη των «αγορών, του χρηματωπιστωτικού συστήματος και των Τραπεζών» και καμιά κουβέντα δεν γίνεται για το μεγάλο αφεντικό τον «ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ».
Τί είναι αυτό το τέρας που παραμένει αδηφάγο και στα πολλά που κατακτά, βάζει πάντα στόχο του τα «πιο πολλά».
Δεν κατάφερε μόνο να έχει υπό τον έλεγχο του όλα τα μέσα παραγωγής, κατάφερε να χειραγωγίσει όλες τις μορφές εξουσίες και το χειρότερο, χειραγωγεί κατά τον αθλιότερο τρόπο τις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Στα χρόνια μας, σε Παγκόσμιο επίπεδο, δυστυχώς δεν υπάρχουν «ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ».
Έχουν γίνει υποχείρια των αγορών και των χρηματοπιστωτικών συστημάτων, με ότι αυτό συνεπαγεται και την μετατροπή του απλού ανθρώπου από πολίτη σε κατευθυνόμενο καταναλωτή.
Οι όροι επιβίωσης και εξέλιξης, πολιτών και Κρατών, έπαψαν προ καιρού να ευθύνη των Κυβερνήσεων και την ευθύνη οι Κυβερνήσεις την εκχώρησαν στο μεγάλο αφεντικό τον «ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ».
Στο υποσυνείδητο μας ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ νοείται σαν δήθεν οικονομικό σύστημα, δεν είναι όμως αυτή η πραγματική αλήθεια
«Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ»
Για πολλές δεκαετίες διαχειρίστηκε την πολιτική και οικονομική εξουσία Παγκοσμίως και σήμερα που πολλά δεινά δεινά πλήττουν την Παγκόσμια κοινότητα, είναι ώρα να κάνουμε τον απολογισμό αυτής της διαχείρισης.
Επιδημίες, κατακλυσμοί, φωτιές, φτώχεια, ανεργεία, αδυναμίες Κρατικών πολιτικών παρεμβάσεων, διαμορφώνουν τον καμβά αυτού που σήμερα βιώνει όλη η ανθρωπότητα.
Καθημερινά μας δείχνει το «σκαιό πρόσωπο της η Κλιματική αλλαγή» και διάφοροι εκπρόσωποι του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ» και όχι οι εκπρόσωποι όπως τούς ονομάζουν, των αγορών, του χρηματοπιστωτικού συστήματος, των Τραπεζών και των Κυβερνήσεων, προσπαθούν να μας πείσουν, πως με διάφορα προγράμματα και χρηματοδοτήσεις θα λύσουν το πρόβλημα.
Στάχτη στα μάτια, η προσπάθεια τους δήθεν, μοιάζει με την προσπάθεια υποστύλωσης πολυκατοικίας υπό κατάρρευση.
Στα χρόνια της παντοδυναμίας του συστήματος, άλλο στόχο δεν είχαν, οι του συστήματος, παρά μόνο την κατεδάφιση των πυλώνων της
«πολιτικής δημοκρατίας και Κοινωνικής συνοχής».
Στις πολλαπλές κρίσεις που σήμερα βιώνουμε, εν τοις πράγμασι σηκώνουν τα χέρια ψηλά, αποποιούνται των ευθυνών τους, καθιστούν υπεύθυνα τα Κράτη και τις Κυβερνήσεις και μέσα στην παραζάλη πολιτών και εντεταλμένων από αυτούς Κυβερνήσεων, προτείνουν δήθεν μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Μέτρα που θυμίζουν, γέρο πεισματάρη που ψυχορραγεί, προτείνουν μέτρα για διαδίκτυο, μέτρα για την δήθεν προστασία του περιβάλλοντος με την πράσινη ανάπτυξη, μεταρρυθμίσεις για την προστασία των δικών τους συμφερόντων και πίσω από όλα αυτά διαφαίνεται η προσπάθεια στήριξης των δικών τους πυλώνων.
Να γιατί το εθιμικό, «ο Βασιλιάς πέθανε ζήτω ο Βασιλιάς» ακόμα δεν ακούστηκε, η ευθύνη μεταφέρεται σε αυτούς που πρέπει να επιλέξουν τον «ΝΕΟ ΒΑΣΙΛΙΑ».
Παρασκευάς Γιάννης
Ρόδος, 5/8/2021
