Διαγραφή έως και 100% των προστίμων και προσαυξήσεων από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία και ακόμη και 100 δόσεις αποπληρωμής θα μπορούν να πετύχουν οι επιχειρήσεις που θα επιλέξουν τον εξωδικαστικό μηχανισμό διευθέτησης των χρεών τους. Προϋπόθεση για την ευνοϊκή ρύθμιση είναι οι επιχειρήσεις να έχουν πρώτα ρυθμίσει τις τραπεζικές καθυστερούμενες δανειακές υποχρεώσεις τους.
Παράλληλα, οι επιχειρηματίες που θα ζητήσουν την υπαγωγή τους στις διατάξεις του νομοσχεδίου θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι τράπεζες θα περνούν από «κόσκινο» την περιουσιακή και εισοδηματική τους κατάσταση, προκειμένου να ανάψουν το «πράσινο» φως για τη ρύθμιση και των οφειλών τους προς το Δημόσιο.
Θέμα λίγων ημερών είναι να κλείσει και τυπικά η συμφωνία ανάμεσα στον υπουργό Ανάπτυξης Νίκο Δένδια και την τρόικα, προκειμένου να καθαρογραφεί το σχέδιο νόμου και να πάρει τον δρόμο για την ψήφισή του από τη Βουλή. Η «Η» παρουσιάζει σήμερα τον οδηγό για τη διευθέτηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών των επιχειρήσεων προς τράπεζες, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, εργαζομένους και προμηθευτές.
Σκοπός του νομοσχεδίου είναι με εξπρές διαδικασίες να ρυθμιστούν «κόκκινα» δάνεια και τα υπόλοιπα χρέη χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Έτσι, ώστε, αυτές να γίνουν ξανά βιώσιμες και να μπουν εκ νέου στην παραγωγική διαδικασία έχοντας μια δεύτερη ευκαιρία. Σημειώνεται ότι περίπου 100.000 μικρές επιχειρήσεις που απασχολούν έναν έως εννέα εργαζομένους και έχουν τζίρο μέχρι 900.000 ευρώ έχουν «κόκκινα» δάνεια ύψους 5 έως 7 δισ. ευρώ, ενώ 10.000 μεγαλύτερες καθυστερούν δανειακές δόσεις 32 με 33 δισ. ευρώ.
Οι τράπεζες
Ουσιαστικά πρόκειται για ρυθμίσεις – «πακέτο» όλων των οφειλών. Τον κύριο και πρώτο λόγο για την υπαγωγή στις διατάξεις του νόμου τον έχουν οι τράπεζες. Αυτές θα αποφασίζουν με βάση δικά τους κριτήρια αν θα ρυθμίζουν τα δάνεια των επιχειρήσεων – πελατών τους και στη συνέχεια οι τελευταίες θα κάνουν το ίδιο μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες που προβλέπονται στον νόμο για την τακτοποίηση και των οφειλών προς το Δημόσιο και σε όσους χρωστούν.
Τα χρέη που θα ρυθμίζονται προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, αφορούν εκείνα που δημιουργήθηκαν την περίοδο της κρίσης και συγκεκριμένα από την 1η Ιανουαρίου του 2010 μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του 2013. Δεν αποκλείεται αυτή η περίοδος να έχει μεταβληθεί μέχρι την οριστικοποίηση του νομοσχεδίου.
Η διάρκεια ζωής του θεσμικού πλαισίου είναι μικρή. Πληροφορίες λένε για διάστημα έξι έως και 24 μηνών. Η ακριβής περίοδος δεν έχει ακόμη καθοριστεί.
Το νομοσχέδιο, λοιπόν, καθορίζει τους τρόπους ρύθμισης των οφειλών προς το Δημόσιο και τους εργαζομένους, αλλά και το τι συμβαίνει στην περίπτωση που δεν συμφωνούν όλοι οι πιστωτές του επιχειρηματία.
Οι τρόποι αναδιάρθρωσης των οφειλών προς το Δημόσιο και τους εργαζομένους είναι:
• Διαγραφή των προσαυξήσεων και προστίμων για τις υπερήμερες οφειλές που δημιουργήθηκαν την περίοδο 2010 -2013. Το ποσό διαγραφής θα είναι ίδιο για όλους τους πιστωτές.
– Πληρωμή των οφειλών προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία που υπάρχουν μέχρι το τέλος του 2013 σε ισόποσες άτοκες μηνιαίες δόσεις. Αυτές μπορεί να είναι μέχρι 100.
• Εξόφληση των εργαζομένων εντός 12 μηνών.
Από τις ρυθμίσεις, όπως είναι ευνόητο, εξαιρούνται οι οφειλές από τη μη απόδοση ΦΠΑ και Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών για αμοιβές που δεν έχουν καταβληθεί.
Αναλυτικά τα βήματα που θα ακολουθούν οι επιχειρήσεις είναι:
Ο επιχειρηματίας που έχει καθυστερούμενα δάνεια στην τράπεζα ή τις τράπεζες (αν έχει δανειστεί από περισσότερες της μίας) θα επιδιώκει να κάνει ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης με τους πιστωτές. Οι δύο πλευρές έχουν το ελεύθερο, δεν το καθορίζει ο νόμος, να ακολουθήσουν οποιασδήποτε μορφής ρύθμιση. Μπορεί να είναι το «κούρεμα» μέρους της οφειλής και η διαμόρφωση πολλών δόσεων με την επιμήκυνση της περιόδου πληρωμής του εναπομείναντος ωφελούμενου ποσού. Ενδεχομένως η λύση να προβλέπει και την καταβολή φρέσκων κεφαλαίων από τους ιδιοκτήτες παράλληλα με μία ευνοϊκή ρύθμιση.
Οι μεγάλες επιχειρήσεις με προσωπικό άνω των εννέα ατόμων και τζίρο άνω των 900.000 ευρώ δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουν με όλους τους πιστωτές τους. Ο νόμος ορίζει ένα συγκεκριμένο πλειοψηφικό ποσοστό. Οι πληροφορίες μιλούν για το 60% των πιστωτών που έχουν το 40% των εμπράγματων εξασφαλίσεων της επιχείρησης. Αν δηλαδή το 60% των πιστωτών που κατέχουν το 40% των εμπράγματων εξασφαλίσεων εγκρίνουν το σχέδιο εξυγίανσης ή αναδιάρθρωσης, τότε αυτόματα η απόφαση αυτή συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους πιστωτές (40%). Πρέπει να ακολουθήσουν κι εκείνοι τους όρους τους σχεδίου.
Για τις μικρές επιχειρήσεις, που απασχολούν έναν έως εννέα εργαζομένους και έχουν τζίρο μέχρι 900.000 ευρώ, δεν συμβαίνει το ίδιο. Για παράδειγμα, αν μία επιχείρηση έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές σε τρεις τράπεζες, δεν υπάρχει η υποχρέωση στη μειοψηφία ή και την πλειοψηφία των πιστωτών να εφαρμόσει το σχέδιο εξυγίανσης. Με πιο απλά λόγια, αν οι τρεις πιστωτές συμφωνήσουν μεταξύ τους, τότε εφαρμόζουν όλοι το σχέδιο ρύθμισης. Αν η επιχείρηση συμφωνήσει μόνο με μία από τις τρεις τράπεζες, τότε προχωρεί με εκείνην και όχι με τις άλλες δύο. Ή αν το σχέδιο το εγκρίνουν οι δύο από τις τρεις τράπεζες τότε η ρύθμιση προχωρεί με τις δύο και όχι με την τρίτη.
Αυτοματοποιημένος τρόπος
Ο τρόπος ρύθμισης και για τις μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις είναι σχεδόν αυτοματοποιημένος. Δηλαδή, αν το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει ότι η τράπεζα ή οι τράπεζες θα διαγράψουν ένα συγκεκριμένο ποσό π.χ. 20.000 ευρώ, τότε το ίδιο ποσό προσαυξήσεων ή προστίμων, θα διαγράφεται και προς το Δημόσιο. Αν δηλαδή τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις είναι 20.000 ευρώ στην εφορία και άλλα τόσα στο ΙΚΑ, τότε θα διαγράφονται και αυτά.
Στην περίπτωση που όμως τα πρόστιμα ή οι προσαυξήσεις είναι λιγότερα από το ποσό που του διέγραψε η τράπεζα, τότε θα μπορεί να επιτυγχάνεται η ολική διαγραφή τους προς την εφορία και το ΙΚΑ. Ταυτόχρονα στις μικρές επιχειρήσεις θα δίνεται η λύση των πολλών δόσεων, οι οποίες μπορεί να είναι και 100.
Αν μία επιχείρηση δεν φανεί συνεπής στο σχέδιο εξυγίανσης, π.χ. δεν πληρώσει έστω και μία δόση τότε θα αναβιώνει όλο το χρέος προς όλους τους πιστωτές. Αυτό είναι ένα πέναλτι, προκειμένου να αποφευχθούν οι περιπτώσεις των κακοπληρωτών.
Ωστόσο, μία επιχείρηση θα προβλέπεται πως στην περίπτωση που διαπιστώσει έγκαιρα ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο σχέδιο να έχει τη δυνατότητα ενημέρωσης των πιστωτών και ενδεχομένως του σχεδιασμού μιας νέα ρύθμισης.
Το όποιο συμφωνηθέν σχέδιο εξυγίανσης ή αναδιάρθρωσης θα επικυρώνεται από ένα δικαστήριο. Ενδεχομένως να δίνεται και ένας ανώτατος χρόνος π.χ. δύο μήνες προκειμένου να συζητηθεί.
Χρωστά στο Δημόσιο ένας στους τρεις φορολογουμένους
Eνας στους τρεις φορολογουμένους χρωστά στο Δημόσιο, ενώ τα νέα χρέη που δημιουργήθηκαν από την 1η Iανουαρίου 2013 μέχρι και το τέλος Aυγούστου 2014 ανήλθαν σε 15,884 δισ. ευρώ.
Πάνω από 2,45 εκατομμύρια νοικοκυριά και επιχειρήσεις έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές, ενώ όπως δείχνουν τα στοιχεία της ΓΓΔE, οι δύο ρυθμίσεις εξόφλησης των χρεών αποδίδουν πενιχρά ποσά εσόδων στα δημόσια ταμεία, εξέλιξη η οποία καταδεικνύει ότι ελάχιστοι οφειλέτες του Δημοσίου είναι σε θέση να ρυθμίσουν τις οφειλές τους.
Πιο αναλυτικά:
Στη ρύθμιση της «τελευταίας ευκαιρίας» (αφορά χρέη που κατέστησαν ληξιπρόθεσμα μέχρι 31-12-2012) εντάχθηκαν 121.232 οφειλέτες, με το συνολικό ποσό που έχει ρυθμιστεί να ανέρχεται σε 1,02 δισ. ευρώ.
Στην «πάγια ρύθμιση» εντάχθηκαν 175.884 οφειλέτες, οι οποίοι ρύθμισαν χρέη ύψους 1,188 δισ. ευρώ.
Tο συνολικό ποσό των οφειλών που ρυθμίστηκαν και εξοφλήθηκαν μέχρι τις 31-8-2014 ανήλθε σε 982,5 εκατ. ευρώ.
«Εξπρές» εκκαθαρίσεις
Τροποποίηση του άρθρου 99
Ταχείες διαδικασίες για την εκκαθάριση προβληματικών επιχειρήσεων προβλέπονται με την τροποποίηση του λεγόμενου «άρθρου 99» των επιχειρήσεων.
Μπορούν να υπάγονται στον νόμο επιχειρήσεις αλλά η ρύθμιση που θα επιλεχθεί δεν θα δεσμεύει το σύνολο των πιστωτών. Αρκεί να συναινεί το 50% στο οποίο αντιστοιχεί το 30% των τυχόν εμπράγματων απαιτήσεων. Επίσης θα πρέπει να συμφωνούν μία ή περισσότερες τράπεζες. Οι επιχειρηματίες που θέλουν λύση θα έχουν τη δυνατότητα υποβολής σχετικής αίτησης στο Πολυμελές Πρωτοδικείο μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2015.
Η αίτηση θα συνοδεύεται από έκθεση εμπειρογνώμονα που θα έχει επιλέξει ο οφειλέτης. Το Πολυμελές Πρωτοδικείο θα πρέπει σε δύο μήνες να εκδικάσει την αίτηση και να εκδώσει την απόφαση σε ένα μήνα από τη συζήτηση.
Οι προτάσεις του υπουργείου δίνουν το δικαίωμα εκχώρησης του μάνατζμεντ της εταιρείας στις τράπεζες, αλλά αρκεί να έχει εγκριθεί από τη γενική συνέλευση των μετόχων. Πάντως το 40% των πιστωτών μπορεί με την καθοδήγηση ελεγκτικού γραφείου ή ειδικού διαχειριστή να αποφασίσει την πώληση ή την εκκαθάριση εν λειτουργία της επιχείρησης.
Μέσα στα ίδια χρονικά διαστήματα με τις προαναφερόμενες συναινετικές λύσεις το δικαστήριο ορίζει τον ειδικό εκκαθαριστή και αναλαμβάνει τη διοίκηση και διαχείριση της εταιρείας. Εκείνος σε 45 μέρες από την ανάληψη της διοίκησης συγκαλεί τη συνέλευση των μετόχων και προτείνει την πώληση της επιχείρησης ή μέρους των περιουσιακών της στοιχείων. Αν η συνέλευση απορρίψει έστω με οριακή πλειοψηφία την πρόταση τότε η επιχείρηση πτωχεύει. Διαφορετικά προχωρεί το σχέδιο πώλησης ή εκκαθάρισης εν λειτουργία.
Ημερησία
