Ο Οκτώβριος ξεκίνησε με κεντρικό θέμα την ακρίβεια. To μόνιμο πρόβλημα που δρα καταλυτικά στην καθημερινότητα του πολίτη, αλλάζει τη ζωή του και τη δυσκολεύει αφάνταστα όχι για μια στιγμή, αλλά για όσο διαρκεί. Και πρόκειται να διαρκέσει, όπως φαίνεται καιρό, ακόμα κι αν δεν «ανιχνεύεται» τόσο στο συνολικό νούμερο του μηνιαίου πληθωρισμού. Κρύβεται στην καθημερινότητα του σούπερ μάρκετ, της βενζίνης, του πετρελαίου θέρμανσης- που όπου να’ ναι θα αγγίξει τις τσέπες μας. Αυτό είναι το μεγάλο πολιτικό θέμα και εκεί θα δοκιμασθεί η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα. Οι τρόποι για να αντιμετωπισθεί είναι η ενίσχυση του εισοδήματος των πολιτών που φαίνεται ότι είναι μέσα στις προσπάθειες στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά δυστυχώς δεν αρκεί. Οταν ενώ εσύ ενισχύεις το εισόδημα των πολιτών, την ίδια στιγμή τα προϊόντα κάνουν τρελή κούρσα αυξήσεων, όλες αυτές οι αυξήσεις εξανεμίζονται. Σημασία έχει να υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα που να επιτρέπει σε ένα νοικοκυριό αξιοπρεπή διαβίωση. Και για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να παταχθεί η αισχροκέρδεια, η οποία αποδεικνύεται ότι υπάρχει, καθώς σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες σε μια σειρά από σημαντικά αγαθά η τιμή στην Ελλάδα είναι υψηλότερες. Ακόμη και εάν δεχτούμε πως πράγματι ο πληθωρισμός είναι εισαγόμενος, αυτό δεν δικαιολογείται κατά κανέναν τρόπο και δεν φτάνει να αμβλύνει το πρόβλημα. Η διαφορά αυτή μεταξύ των ελληνικών και ξένων σούπερ μάρκετ είναι αισχροκέρδεια. Είναι η προσπάθεια κάποιων να κερδίσουν με αθέμιτο τρόπο πολλά περισσότερα. Είναι αθλιότητα αυτό. Είναι αθλιότητα αυτό που γίνεται με την ακρίβεια. Είναι αθλιότητα να σκέφτεσαι να πάρεις τα πλέον βασικά, ενώ ταυτόχρονα σου πιπιλάνε το μυαλό με οικονομικούς δείκτες που σε εμφανίζουν να είσαι «σε ανάπτυξη». Ευημερούν οι δείκτες, φτωχαίνουν οι άνθρωποι. Δεν θυμάμαι πότε το είχαμε πρωτακούσει αυτό. Θυμάμαι όμως ότι αποδείχθηκε μη-βιώσιμο. Για τους ανθρώπους. Που τελικά αυτοί μας αφορούν.
Ευημερούν οι δείκτες…
