Γενοκτονία ή εθνοκάθαρση ο διωγμός των Ποντίων; Προσπαθώντας να κατανοήσω τη διαφορά, διαβάζοντας όσα πιο πολλά μπορούσα, κατάλαβα ότι καταπιάνομαι με θέματα λεπτά και δύσκολες έννοιες. Είδα ότι η επιστημονική κοινότητα είναι διχασμένη. Ακόμα και η Διακήρυξη του ΟΗΕ, δύσκολα δίνει καθαρή απάντηση. Αλλά εμείς, έχουμε μάθει όλα να τα λύνουμε, υποκαθιστώντας τον επιστημονικό διάλογο με την πολεμική πολιτική, συχνά μεταξύ ανθρώπων που δεν γνωρίζουν τα στοιχειώδη. Ο κύριος Φίλης, υπουργός, εξέφρασε «επιστημονική άποψη» για τη γενοκτονία των Ποντίων, άποψη που είχε και στο παρελθόν και την διατήρησε. Μη προκληθείς, αναρμοδίως και φυτευτώς. Μας μετέφερε λέει την άποψη ιστορικών. O καθένας έχει πολιτική, ιστορική, νομική άποψη και την αναλύει στην παρέα του, εάν θέλετε και στην επιστημονική του κοινότητα. Ο Υπουργός όμως, εκπροσωπεί την κυβέρνηση κ. Φίλη. Το ελληνικό Κοινοβούλιο το 1994, ψήφισε την ύπαρξη γενοκτονίας και όποιος έχει τα κότσια, ας ανατρέψει την απόφαση. Έως τότε, γενοκτονία είναι, με φωτογραφίες φρίκης και ανατριχιαστικές αφηγήσεις. Το αίμα και τον πόνο καμιά γομολάστιχα υπουργού ή επιστήμονα μπορεί να σβήσει και δεν ξέρω εάν υπάρχει λέξη που να τα αποτυπώνει επαρκώς. Για άλλη μια φορά θλιβερή εικόνα. Η χώρα και οι πολίτες της βασανίζονται καθημερινά από πλήθος προβλημάτων. Και οι ταγμένοι να τα λύσουν είτε αερολογούν είτε περί άλλα τυρβάζουν. Οι δε της άλλης όχθης, αντί να στύψουν το κεφάλι τους, για να βρουν και να προτείνουν καμιά λύση, καιροφυλακτούν για να αρπάξουν καμιά μπαρούφα των πρώτων. Με στόχο να φανούν αυτοί «εθνικώς άψογοι». Κι εδώ θα υιοθετήσω κάτι που λέει κάποιος φίλος “Εχω βαρεθεί τους «πατριδοπώλες». Όπως έχω βαρεθεί και τους «αριστεροπώλες» και τους «επαναστατοπώλες». Πήξαμε με πωλητές ιδεολογίας, κάποιοι με το αζημίωτο, με αμοιβή υπουργικές καρέκλες, κάποιοι με καριέρες στην τηλεόραση.”
Πωλητές ιδεολογίας
