Αύριο, οι Ροδίτες και οι Ροδίτισσες θα ξαναγεμίσουν τους δόμους, πιστοί στο ραντεβού τους «για τη Ζωή» , για 7η συνεχή χρονιά. Ο πήχης τέθηκε πιο ψηλά και ο στόχος φέτος είναι η αναβάθμιση του υπάρχοντος ακτινολογικού συστήματος που θα συμβάλει σημαντικά στην διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα, με την δωρεά του ψηφιακού ανιχνευτή FDR D-EVO.
Αύριο λοιπόν οι δρόμοι θα «κοκκινίσουν» και η ευχή είναι ξεπεραστεί η περσινή συμμετοχή των 8.000. Εδώ θα μου επιτρέψετε να θυμίσω σκέψεις που γράφτηκαν πέρσι, μια ημέρα μετά την απίστευτη συμμετοχή των Ροδιτών. Σκέψεις που ίσως κάνουμε όλοι, σκέψεις που ίσως πείσουν τους πλέον δύσπιστους:
Τι είναι αυτό άραγε που κινητοποίησε πάνω από 6.500 χιλιάδες ανθρώπους πέρσι, πάνω από 8.000 φέτος να συμμετέχουν, όταν βλέπουμε πως για πολλά άλλα και σημαντικά δεν υπάρχει συμμετοχή; Νομίζω πως είναι απλό και ξεκάθαρο. Μια ΑΜΚΕ δημιουργήθηκε με συγκεκριμένο σκοπό από κάποιους ανθρώπους. Μόνο για τον σκοπό αυτό και όχι ως όχημα για ιδιοτελή οφέλη, παρελάσεις, φωτογραφίες και κοζερί.
Απέδειξε ότι από την πρώτη κιόλας χρονιά μιλά σοβαρά. Τα ιατρικά μηχανήματα που τις προηγούμενες χρονιές έβαλε στόχο, έφτασαν στο Νοσοκομείο και μάλιστα χωρίς φανφάρες.
Τουτέστιν : To 2010 Δερματοσκόπιο. 2011 Χειρουργικός εξοπλισμός προστατεκτομής. 2012 Υστεροσκόπιο 2013 Κολονοσκόπιο 2014 Ρινολαρυγγοσκόπι 2015 Ψηφιακή Μαστογραφία. Ετσι, πραγματοποιήθηκαν συνολικά 2,500 σχεδόν εξετάσεις – επεμβάσεις, και διαγνώσθηκαν έγκαιρα 150 περιπτώσεις εμφάνισης καρκίνου,με συνέπεια την άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων στην υγεία συνανθρώπων μας.
Συμπέρασμα: O κόσμος αγκαλιάζει και συμμετέχει σε κάθε τι, όταν δεν τον χρησιμοποιούν για άλλα, πλην του σκοπού που καλείται να συμμετάσχει. Σε κάθε τι που έχει αποτελέσματα, άμεσα και ουσιαστικά. Σε καθαρές μορφές εθελοντισμού. Αυτές του ανώνυμου, του βοηθητικού στις δομές της πολιτείας και όχι του υποκατάστατου.
Υ.Γ. Απορημένο αναρωτιόταν κάποιο στέλεχος κόμματος, γιατί αυτός ο κόσμος δεν κινητοποιείται για θέματα που πάλι αφορούν τη ζωή τους και την ύπαρξή τους, όπως για το μεροκάματο ή για τα δικαιώματά τους.
Η απάντηση είναι απλή. Μα γιατί πατρονάρεται από κόμματα, σχήματα και κινήσεις ιδιοτελείς. Γιατί βαρέθηκαν τις άσκοπες και εν πολλοίς ψεύτικες παρόλες, άνευ αποτελεσμάτων. Γιατί σοβαρά θέματα όπως για παράδειγμα οι μειωμένοι συντελεστές, το αυτονόητο της παρουσίας γιατρών και δασκάλων στα νησιά, απαιτείται-διεκδικείται σε διαφορετικά πεζοδρόμια με κομματικές ταμπέλες.
Οσο αυτά και πολλά άλλα δεν γίνονται κοινό κτήμα και ενιαία φωνή, αλλά αντίθετα χωρίζουν σε στρατόπεδα, θα εξακολουθούν να διερωτώνται και να παρακολουθούν έκπληκτοι την πλατεία που «ήταν γεμάτη με το νόημα που είχε κάτι…» Απλό δεν είναι;
