«Με τις νέες ρυθμίσεις οι διοικητές εκατοντάδων νομικών προσώπων δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου παύουν να είναι αποκλειστική επιλογή του υπουργού όπως ίσχυε μέχρι πρόσφατα σε μεγάλο βαθμό. Στο εξής η ιεραρχία του διοικητικού κορμού της χώρας δεν θα καθορίζεται μόνο από την κυβέρνηση αλλά και από τις ικανότητες και την εμπειρία των υποψηφίων, πάντα σε σχέση με τις ανάγκες του τομέα στον οποίο καλούνται να υπηρετήσουν» τόνισε ο Πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής. Ελπίζουμε πως δεν θα ξαναδούμε γυμναστές και ζαχαροπλάστες να αναλαμβάνουν την διοίκηση νοσοκομείου ή αποτυχημένους πολιτευτές να αναλαμβάνουν δημόσιες επιχειρήσεις. Και λέμε ελπίζουμε, γιατί υπάρχουν κάποια ερωτηματικά για το εάν η κυβέρνηση είναι πράγματι αποφασισμένη να διακόψει αυτή την σχέση της με τα «δικά της παιδιά». Γιατί άραγε η προφορική συνέντευξη θα μοριοδοτείται περισσότερο από τα τυπικά προσόντα ενός υποψηφίου, που θα διασφαλίζουν ότι δεν θα διορίζονται άσχετοι σε κρατικές θέσεις; Γιατί άραγε η επιλογή των διοικήσεων θα γίνεται από 5μελή ή 3μελή συμβούλια στα οποία η απόλυτη πλειοψηφία (3/5 ή 2/3) ανά περίπτωση θα αποτελείται από κυβερνητικά στελέχη και μάλιστα στα 5μελή θα υπάρχει και εκπρόσωπος της Προεδρίας της Κυβέρνησης; Γιατί και πάλι για κάθε διορισμό θα αποφασίζει και πάλι ο υπουργός, επιλέγοντας έναν από τους τρεις επικρατέστερους από την διαγωνιστική διαδικασία; Άρα και πάλι από τον υπουργό της κυβέρνησης εξαρτάται, το αν θα επιλέξει τον πιο άξιο, ή τον εκλεκτό του κομματικού μηχανισμού; Ένα αξίωμα στην πολιτική αναφέρει πως για να επιτύχει μια κυβέρνηση μια μεταρρύθμιση, θα πρέπει πάνω από όλα να έχει τόλμη και αποφασιστικότητα να συγκρουστεί με την κομματική της πελατεία. Όλα τα άλλα είναι εύκολα…
Ερωτηματικά
