Eνώπιον της Πταισματοδίκη Ρόδου κατέθεσε χθες υπάλληλος του πρώην Δήμου Ιαλυσού, που τέθηκε σε αργία, δυνάμει του νέου πειθαρχικού δικαίου, καταγγέλλοντας ατασθαλίες στο χειρισμό της υπόθεσής της, για την οποία έχει αθωωθεί αμετακλήτως από τα ποινικά δικαστήρια.
Η υπάλληλος, που έχει προσφύγει από τον Μάρτιο του 2013, ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ρόδου, του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και του δημάρχου Ρόδου, φέρεται να αντιμετωπίζεται ως «persona non grata» από τους μηνυόμενους συναδέλφους της και όχι μόνο και ακόμη υφίσταται απίστευτη ταλαιπωρία, οικονομική και ηθική βλάβη, ενώ δεν της χορηγούνται αντίγραφα, που οδήγησαν στην απόφαση να θεωρείται επίορκος και να υπόκειται στις συνέπειες του αυστηρού νόμου, παρότι έχει αθωωθεί!
Η μόνιμη υπάλληλος του Δήμου, που κατέχει οργανική θέση από το 1989, επεσημαίνει ότι την 11η Δεκεμβρίου 2012 της επιδόθηκε απόφαση του δημάρχου Ρόδου με την οποία τέθηκε σε αυτοδίκαιη αργία και παύθηκε από τα κύρια και τα παρεπόμενα καθήκοντά της, αναδρομικά από την 13η Νοεμβρίου 2012, κατ΄εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 4093/2012 επειδή υπήρχε η υπ΄αριθμόν 1288/22-06-2012 απόφαση του Πλημμελειοδικείου Ρόδου με την οποία είχε καταδικαστεί για πλαστογραφία, ψευδή βεβαίωση και διευκόλυνση παράνομης διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελλάδα, σε 21 μήνες φυλάκιση.
Κατά της απόφασης αυτής αυθημερόν άσκησε έφεση. Ασκησε επίσης, στις 13 Δεκεμβρίου 2012 στο Διοικητικό Εφετείο Πειραιά, προσφυγή κατά της απόφασης του δημάρχου, ως αντισυνταγματικής και πασιφανώς παράνομης διότι ανάμεσα στα άλλα, στην δική της περίπτωση δεν είχε εφαρμογή ο Νόμος 4093/2012 αλλά το νομοθετικό διάταγμα εφόσον επρόκειτο για πλημμελήματα.
Όπως τονίζει, όταν δημοσιεύθηκε ο Νόμος 4093/2012, περί τα τέλη Νοεμβρίου του 2012 οι εργαζόμενοι του Δήμου Ρόδου σφράγισαν με τάβλες το γραφείο της Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών και Προσωπικού χωρίς να μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτό κανείς, ούτε αιρετός, ούτε τοποθετημένος υπηρεσιακός παράγοντας, ούτε υπάλληλος.
Ενόσω διαρκούσε αυτή η κατάσταση απεστάλη έγγραφο προς τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ρόδου, με το οποίο ζητούσε στοιχεία για υπαλλήλους οι οποίοι συμπεριλαμβάνονταν στις διατάξεις του Νόμου 4093/2012.
Η υπάλληλος σημειώνει ότι την 4η Δεκεμβρίου του 2012 με απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου (Πλημμελημάτων) αθωώθηκε για τα αδικήματα της υπεξαγωγής εγγράφων, της ψευδούς βεβαίωσης και της διευκόλυνσης παράνομης διαμονής αλλοδαπών στη χώρα.
Έχοντας λοιπόν στα χέρια της τις εφημερίδες που το έγραφαν (η απόφαση δεν μπορούσε να δακτυλογραφηθεί εντός μίας ημέρας), την επομένη, 5 Δεκεμβρίου 2012, ενημέρωσε αρμοδίως, θεωρώντας ότι εξέλιπε ο λόγος για τον οποίο έπρεπε να τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία.
Η επόμενη κίνησή όμως ήταν να της επιδώσουν την 11η Δεκεμβρίου 2012 τη θέση της σε αυτοδίκαιη αργία!!
Στις 13 Φεβρουαρίου 2013 με αίτησή της προς το Δήμο Ρόδου και με συννημένα τα αθωωτικά αποσπάσματα υπ΄αριθμόν 432/2012 και υπ΄αριθμόν 34/2013 του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου (Πλημμελημάτων) ζήτησε την επάνοδό της στην υπηρεσία. Ας σημειωθεί ότι ενώ τελούσε σε αυτοδίκαιη αργία, παρείχε υπηρεσίες κανονικά στην υπηρεσία που υπηρετεί.
Οι οχλήσεις της, αρμοδίως, ξεκίνησαν την 6η Φεβρουαρίου 2013 και ήταν καθημερινές και φορτικές. Στις 18 Φεβρουαρίου 2013 επειδή δεν είχαν σταλεί από το Γραφείο Προσωπικού, τα πρωτότυπα αποσπάσματα των αθωωτικών της αποφάσεων, τα προσκόμισε η ίδια στο Γραφείο Μισθοδοσίας για να πληρωθεί. Το μόνο που εκκρεμούσε ήταν η απόφαση του δημάρχου για αυτοδίκαιη επάνοδο στην υπηρεσία διότι στις 5 Φεβρουαρίου 2013 εξέλειψε ο λόγος για τον οποίο τέθηκε σε αργία.
Στις 1 Μαρτίου 2013 παρέλαβε την επάνοδό της στην υπηρεσία χωρίς όμως να γίνεται αναφορά και να ανατρέχει χρονικά στην ημερομηνία αθώωσής της.
Στις 8 Μαρτίου 2013 ενημερώθηκε από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ότι είναι στην τελική λίστα με τους επίορκους αφού πουθενά δεν φαίνεται ότι επανήλθε στην υπηρεσία της.
Θεωρεί ότι έπεσε θύμα κατάχρησης εξουσίας με αποτέλεσμα, ενώ είναι δικαιωμένη δικαστικά μετά από 76 μήνες δικαστικών αγώνων, απίστευτης ψυχικής και οικονομικής ταλαιπωρίας, να είναι ουσιαστικά στον κατάλογο των επίορκων με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υπαλληλική της κατάσταση και το βιοπορισμό της οικογένειάς της, της οποίας είναι εδώ και καιρό το μοναδικό εισόδημα.
