Από μια κλωστή, κρέμεται -σύμφωνα με κύριο άρθρο των Financial Times- η τύχη του τραπεζικού συστήματος της Ελλάδας και εντέλει η συμμετοχή της στο ευρώ, εάν η χώρα δεν υποκύψει στις πιέσεις που ασκεί η ΕΚΤ προς την ελληνική κυβέρνηση ώστε να ξεχάσει τα περί εγκατάλειψης του προγράμματος διάσωσης και να καταλήξει σε νέα συμφωνία στο Eurogroup.
F.T: Τα «χαρτιά» της ΕΚΤ
Για τους FT, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υπενθύμισε με τον τρόπο της ποιος έχει την πραγματική δύναμη στην Ευρωζώνη και προέβαλε αντίσταση στο ελληνικό σχέδιο για έκδοση βραχυπρόθεσμων χρεογράφων ύψους 10 δισ. ευρώ. «Αν η Ελλάδα υλοποιήσει την απειλή της και ”σκίσει” το μνημόνιο στις 28 Φεβρουαρίου, είναι δύσκολο να διακρίνουμε πώς θα μπορούσε η ΕΚΤ να την σταματήσει από τις εκδόσεις εντόκων.
Αλλά η ΕΚΤ έχει τον τρόπο της να αποτρέψει τις ελληνικές τράπεζες από το να τα αγοράσουν», αναφέρεται στο άρθρο. Εξηγεί ότι οι τράπεζες δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν πάνω από 3,5 δισ. ευρώ σε βραχυπρόθεσμα έντοκα για να εξασφαλίσουν ρευστότητα, είτε μέσω των τακτικών επιχειρήσεων ρευστότητας είτε μέσω των ELA, που σημαίνει ότι θα είναι ευάλωτες σε μαζικές αναλήψεις καταθέσεων.
«Ακόμη κι αν η ΕΚΤ αποφάσιζε να αυξήσει το όριο των 3,5 δισ. ευρώ, που δεν θεωρείται πιθανό, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις εποπτικές της εξουσίες για να προειδοποιήσει κατά της συσσώρευσης εντόκων», σημειώνει.
Economist: Το παράδειγμα της Κύπρου και της Ιρλανδίας
Ως έναν μοχλό, ουσιαστικά, που μπορεί να ασκήσει πίεση η ΕΚΤ στην ελληνική κυβέρνηση, εμφανίζει το Economist τα παραδείγματα της Κύπρου και της Ιρλανδίας.
Θέλοντας να ενδυναμώσει το επιχείρημα πως η ΕΚΤ μπορεί να υπαγορεύσει τους όρους της στην όποια κυβέρνηση με το τραπεζικό της σύστημα σε κρίση αναφέρεται στο 2013, όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα «είχε ανακοινώσει πως θα σταματούσε την παράταση του ELA στις κυπριακές τράπεζες μέσα σε ελάχιστες ημέρες αν η Κύπρος δεν έμπαινε σε ένα πρόγραμμα διάσωσης, που θα εξασφάλιζε τη φερεγγυότητά τους. Αυτό ανάγκασε την κυπριακή κυβέρνηση να αποδεχτεί ένα αμφιλεγόμενο πρόγραμμα διάσωσης». Το ίδιο συνέβει και με την Ιρλανδία το 2010, υπενθυμίζει το βρετανικό περιοδικό. «Η απειλή ότι θα διακοπεί ο ELA επίσης, ανάγκασε την Ιρλανδία να μπει σε πρόγραμμα διάσωσης το 2010».
Επικαλείται μάλιστα και την εκτίμηση του Καρλ Γουέλ, οικονομολόγου στο Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου, ο οποίος θεωρεί ότι «η ΕΚΤ έχει τεράστια ευχέρεια πάνω στον ELA» στο κατά πόσο του επιτρέπει να παρέχει ρευστό αλλά και πότε αυτό το ρευστό να το αποσύρει. Εκτιμά, λοιπόν, ότι η ολοένα και αυξανόμενη εξάρτηση από τον μηχανισμό έκτακτης παροχής ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών «αφήνει την κυβέρνηση στο έλεος της ΕΚΤ, την ώρα που προσπαθεί να διαπραγματευτεί το πρόγραμμα διάσωσής της».
Ο ειδικός των «παιγνίων» και ο… παίκτης
Το περιοδικό σχολιάζει το γεγονός πως μετά τη συνάντηση του Γιάνη Βαρουφάκη με τον Διοικητή της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών τη χαρακτήρισε «καρποφόρα» και σημειώνει ότι «υπάρχουν γλυκά και πικρά φρούτα».
Ακόμα και μια απόφαση να τεθεί πλαφόν στα κεφάλαια που θα διαθέτει ο ELA «μπορεί να έχει δραματικό αποτέλεσμα», αναφέρει το περιοδικό, δεδομένου ότι θα ήταν πιθανό να προκαλέσει ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων και περιορισμούς στις αναλήψεις μετρητών από τις τράπεζες. «Ο κ. Βαρουφάκης μπορεί να είναι ειδικός στη θεωρία των παιγνίων, αλλά ο κ. Ντράγκι την εφαρμόζει στην πράξη», λέει χαρακτηριστικά.
