Υπόθεση αρπαγής ανήλικου παιδιού από τη μητέρα του, με κατηγορούμενο τον πατέρα του και την Πολωνέζα σύντροφό του, απασχόλησε χθες το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων.
Το δικαστήριο μετέτρεψε την κατηγορία σε βάρος του πρώτου από αρπαγή σε αυτοδικία και έπαυσε τη δίωξη σε βάρος του λόγω παραγραφής, ενώ έκρινε αθώα, λόγω αμφιβολιών, την Πολωνέζα.
Οι δύο κατηγορούμενοι εφέροντο στην Κω, την 3η Αυγούστου 2008, να αφαίρεσαν από τη μητέρα τον ανήλικο, που δεν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη της ζωής του. Συγκεκριμένα ο πρώτος κατηγορούμενος, εφέρετο να μετέβη στην οικία της εν διαστάσει συζύγου του, προκειμένου να πάρει την ανήλικη κόρη του, ηλικίας 3 ετών τότε, ασκώντας το δικαίωμα επικοινωνίας το οποίο του είχε αναγνωρισθεί με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κω, δυνάμει της οποίας, η εν διαστάσει σύζυγός του, είχε την αποκλειστική επιμέλεια της κόρης τους.
Σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, ο πρώτος κατηγορούμενος όφειλε να την επιστρέψει στην οικία της μητέρας της την επόμενη ημέρα, δηλαδή την 3η Αυγούστου 2008 και ώρα 20:00. Όμως, αφού πήρε το ανήλικο τέκνο του μαζί με την δεύτερη κατηγορούμενη, αναχώρησαν από την πόλη της Κω με προορισμό τον Πειραιά, στη συνέχεια αναχώρησαν οδικώς για το λιμάνι της Ηγουμενίτσας και κατόπιν αφού επιβιβάστηκαν σε πλοίο της γραμμής έφτασαν στην Ιταλία.
Στη συνέχεια με το αυτοκίνητο του πρώτου κατηγορουμένου αναχώρησαν για τη Γερμανία με τελικό προορισμό την πόλη της Δρέσδης, όπου η δεύτερη κατηγορούμενη άφησε την ανήλικη κόρη της, στον πρώην σύζυγο της και διαπιστώνοντας ότι η αρπαγή της ανήλικης είχε γίνει ήδη γνωστή στην Ελλάδα και για να αποφύγουν ενδεχόμενη σύλληψη από τις γερμανικές αρχές, μετέβησαν στην Πολωνία και ειδικότερα στην πόλη Bycigoszcz, όπου η δεύτερη κατηγορουμένη, είχε δικό της σπίτι, στο οποίο και διέμεναν μαζί με την ανήλικη, μέχρι και την 24η Δεκεμβρίου 2008, οπότε εντοπίστηκαν από τις αστυνομικές αρχές της Πολωνίας, που παρέδωσαν στην μητέρα το παιδί.
Ο ίδιος απολογούμενος τόνισε ότι αφενός η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κω με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων δεν είχε ισχύ (είχε εκπνεύσει) χωρίς να ασκήσει η σύζυγός του τακτική αγωγή και υποστήριξε ότι ήταν εκείνος που φρόντιζε το ανήλικο τέκνο τους, υποστηρίζοντας παραπέρα ότι στο οικογενειακό περιβάλλον της συζύγου του το παιδί δεν απολάμβανε φροντίδας.
Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι το παιδί κακοποιείτο γεγονός που προκάλεσε την έκρηξη της μητέρας εντός του δικαστηρίου.
Υπόθεση αρπαγής ανήλικου παιδιού απασχόλησε τη Δικαιοσύνη
